بررسی میزان تجمع کروم، روی و مس در بافت خوراکی ماهی کپور صید شده از تالاب بین المللی انزلی

محورهای موضوعی : میکروبیولوژی مواد غذایی

علی اصغر خانی پور ¹ (دانشیار مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، پژوهشکده آبزی پروری آب های داخلی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندر انزلی، ایران)
مینا سیف زاده ² (کارشناس ارشد مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، پژوهشکده آبزی پروری آب های داخلی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندر انزلی، ایران)
مینا احمدی ³ (کارشناس ارشد مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، پژوهشکده آبزی پروری آب های داخلی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندر انزلی، ایران)
قربان زارع گشتی زارع گشتی ⁴ (کارشناس ارشد مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، پژوهشکده آبزی پروری آب های داخلی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندر انزلی، ایران)

تاریخ دریافت : 1395/02/25 تاریخ پذیرش : 1395/02/25 تاریخ انتشار : 1395/03/01

کلید واژه: تالاب انزلی, روی, کروم, مس, ماهی کپور,

چکیده مقاله :

مقدمه: فلزات سنگین از آلاینده‌های زیست محیطی هستند که مواجه شدن انسان با بعضی از آن ها از طریق آب و مواد غذایی می تواند مسمومیت های مزمن و خطرناکی را ایجاد نماید. از این فلزات می توان به کروم، روی و مساشاره کرد. این تحقیق با هدف بررسی تجمع فلزات سنگین کروم، روی و مسدر بافت خوراکی ماهی کپور تالاب انزلی و مقایسه آن با استانداردهای جهانی انجام شد. مواد و روش‌ها: تیمارها شامل ماهی کپور پائیزه مناطق غرب، مرکزی و شرق تالاب انزلی در سال 1391 بودند. فلزات کروم، روی و مس با روش اسپکتوفتومتری اتمی شعله‌ای اندازه‌گیری شدند. یافته ها: مس و کروم در تالاب های غرب، شرق و مرکزی و روی در تالاب های غرب و مرکزی تفاوت معنی‌دار نداشتند (05/0P>). فلز روی در کپور نواحی غرب، شرق و مرکزی تالاب در مقایسه با استاندارد FDA و در تیمار تالاب شرق در مقایسه با استاندارد FAO افزایش معنی‌دار نشان داد (05/0P>). علیرغم تیمارهای تالاب غرب و مرکزی، کروم ماهی کپور تالاب شرق در مقایسه با استاندارد FDA افزایش معنی‌دار نشان داد (05/0P>). علیرغم استاندارد FAO، بر اساس استاندارد FDA در مقدار فلز مس افزایش معنی‌دار در تیمارهای تالاب غرب، شرق و مرکزی مشاهده شد (05/0P>). روی از بیشترین تجمع و کروم از کمترین تجمع در تالاب‌های غرب، شرق و مرکزی برخوردار بودند. نتیجه‌گیری: ماهی کپور تالاب‌های شرق، غرب و مرکزی بر اساس FAO از نظر باقی مانده روی و بهداشت مواد غذایی برای مصارف انسانی مناسب نیست. علیرغم استاندارد FDA و بر اساس FAO این ماهی از نظر باقی مانده مس برای مصارف انسانی مناسب است. ماهی کپور از نظر باقی مانده کروم برای مصارف انسانی مناسب است.

چکیده انگلیسی:

Introduction: Heavy metals are a group of environmental contaminants that through water and food might cause poisonings in humans. These metals include chromium, zinc and copper. This research was carried out to study the concentrations of chromium, zinc and copper in the edible tissues of carp fishin Anzali lagoon and compare the results with the international standards defined by FAO and FDA. Materials and Methods: Samples consisted of carp fishcaught in the western, central and eastern parts of Anzali lagoon in autumn of 2012. The concentrations of the heavy elements in the edible tissues were measured using Atomic Absorption Spectrophotometry. Results: There were not significant differences in the concentrations of chromium and copper in the carp fish of eastern, western and central areas as well as zinc in western and central areas (P> 0.05). According to the FDA and FAO standards significant differences were observed in the amount of zinc in the carp fish of eastern, western and central areas as well as in the carp fish of eastern area respectively (P> 0.05). In the areas studied, the concentration of zinc had the highest and chromium had the least accumulations. Conclusion: Regarding the food hygiene and according to the results obtained concerned with the zinc content the carp fish caught in the eastern, western and central areas are suitable for human consumption. Despite the FDA standards and based on the FAO standards, the amount of copper in the carp fish is acceptable and the fish might be consumed by man. The residual chromium of carp fish is also according to the defined FAO standard.