بررسی تعیین استراتژی مرسوم در نظام بودجه ریزی ایران
محورهای موضوعی : مدیریتمحمدرضا کردلو 1 , کرم اله دانش فرد 2 , اکبر عالم تبریز 3 , مهدی تقوی 4
1 - دانشجوی دکتری، گروه مدیریت دولتی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2 - استاد، گروه مدیریت دولتی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
3 - استاد، گروه مدیریت صنعتی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
4 - استاد، گروه اقتصاد، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
کلید واژه: استراتژی بودجه بندی, بودجه ریزی افزایشی, بودجه ریزی برنامه ای, کارشناسان بودجه سازمان های دولتی,
چکیده مقاله :
بودجه و بودجه ریزی اهمیت به سزائی در دستیابی به اهداف مد نظر حکومت ها دارد و اگر درست اجرا شود می تواند منشا اثر باشد. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی تعیین استراتژی مرسوم در نظام بودجه ریزی کشور است. جامعه آماری پژوهش، کارشناسان بودجه سازمان های دولتی بوده و تعداد آن ها در مجموع 60 نفر می باشد. با توجه به پیش بینی احتمال عدم تمایل برخی کارشناسان به مشارکت در پژوهش، حجم نمونه مورد استفاده از بررسی های کمی متشکل از کارشناسان بودجه دستگاه های اجرائی با استفاده از فرمول کوکران محاسبه و 52 نفر انتخاب گردید. پژوهش حاضر از نگاه هدف، کاربردی؛ از نظر نحوه جمع آوری داده ها، پژوهش توصیفی- پیمایشی؛ و از نگاه نوع داده ها کمی و از نظر زمانی پژوهشی مقطعی محسوب می شود. نتایج پژوهش نشان می دهد که مولفه بودجه ریزی افزایشی در ایران بر مولفه های بودجه ریزی برنامه ای، بودجه ریزی مرکز هزینه، بودجه عملکرد محرک و بودجه بر مبنای صفر ارجحیت و برتری داشته و بودجه ریزی در ایران در عمل افزایشی بوده و نمی توان آن را به معنای واقعی برنامه ای تلقی نمود.
Budgeting and budgeting are important in achieving the goals of governments and if implemented correctly can be the source of the impact. Therefore, the purpose of the present study is to determine the conventional strategy in the country budgeting system. The statistical population of the study is budget experts of government agencies and their total is 60 people. According to the prediction of the probability of some experts not willing to participate in the research, the sample size of the quantitative surveys consisting of budget executives' experts was calculated using Cochran formula and 52 persons were selected. This study is applied in terms of purpose, in terms of data collection, descriptive-survey research, and in terms of data type, quantitative and in terms of cross-sectional research. The results show that the component of incremental budgeting in Iran has superiority over programmatic budgeting, cost center budgeting, incentive performance budgeting and zero-based budgeting and budgeting in Iran is incremental and cannot be implemented. In the true sense of the program.
_||_