سلول زدایی بافت لیگامان کف پای شترمرغ بعنوان زنوگرافت
محورهای موضوعی : پاتوبیولوژی مقایسه ای
روزبه مریدپور
1
(دانش آموخته گروه آموزشی علوم درمانگاهی، دانشکده علوم تخصصی دامپزشکی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران)
حمیدرضا فتاحیان
2
(گروه آموزشی علوم درمانگاهی، دانشکده علوم تخصصی دامپزشکی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران)
پژمان مرتضوی
3
(گروه پاتوبیولوژی، دانشکده علوم تخصصی دامپزشکی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.)
کلید واژه: سلول زدایی, لیگامان کف پایی, شترمرغ,
چکیده مقاله :
استفاده از بافت ها در طب در برگرداندن عملکرد ارگان به در درمان عمومیت یافته است. مهندسی بافت روش های جدید تهیه و فراوری بافت از این دسته از فناوری های امروزی در روند درمان جوامع می باشد. در تحقیق حاضر با استفاده از روش های شیمیایی و فیزیکی تلاش در تهیه بافت همبند از پای شترمرغ و ارائه ان جهت استفاده در درمان بیماران و دارد. پنج جفت پای شترمرغ ۱۱ ماهه از مفصل مچ پایی-قلمی (مفصل هاک) جدا شده و به ازمایشگاه ارسال گردید، پس از جداسازی لیگامان کف پایی مطالعه میکروسکوپی و ارزیابی بیومکانیکی انجام پذیرفت و فرایند سلول زدایی با ترکیب سدیم دودسیل سولفات و خلأ بر روی بافت انجام پذیرفت. مطالعه میکروسکوپی نوری و الکترونی و ارزیابی بیومکانیکی بر روی بافت فراوری شده انجام پذیرفت. لیگامان کف پایی شترمرغ متشکل از ساختار فیبری-غضروفی (فیبروکارتلاژی) بوده که تا ۹۵ درصد فاقد سلول گردید. نتایج حاصل مطالعه بیومکانیکی تحمل کشش و فشار بافت دسلولاریزه شده اختلاف معنی داری بین بافت غیرفراوری شده و فراوری شده نشان نداد. محلول SDS به همراه خلأ قابلیت برداشت سلول و محتویات ذخیره ژنتیکی را تا ۹۵ درصد با حفظ ساختار همبندی دارا می باشد که با کاهش سلول و DNA انتی ژنیسیته بافت زنوگرافت کاسته شد که با حفظ ساختار همبندی ان امکان استفاده در بیمار پس از استریلیزاسیون فراهم می نماید.
The use of tissue is very common to return organ function nowadays. Tissue engineering and novel preparation techniques in therapy are a main role. In present research use of chemical and physical methods was tried to prepare tissue from connective tissue of plantar structure of ostrich. Five pair of ostrich is feet separated of tarsometatarsal joint were sent to laboratory. Microscopic study and biomechanical evaluation were performed. De-celluraization of the tissue was done with sodium dodecyl sulfate and vacuum. Finally, light and electron microscope studies were carried out. Biomechanical evaluation was done as well. Ligamentum plantar composed of fibrocartilage tissue that decellularization process last as percent of cells and their nucleus content. There was not significant difference between prepared tissue and original tissue in tension and compression parameters. SDS with vacuum decellularized till as percent with connective tissue unchanged with minimal antigenicity feature as xenograft. The tissue could be used after sterilization in patient in future.
_||_