مساله زنان در برخورد میان فرهنگ مرد محور دینی و فرهنگ انسان محور اسلامی

محورهای موضوعی : مدیریت فرهنگی

سمیه عرب خراسانی ¹

1 - پژوهشگر مقیم مرکز تحقیقات زن و خانواده

تاریخ دریافت : 1398/09/09 تاریخ پذیرش : 1398/11/21 تاریخ انتشار : 1398/04/01

کلید واژه: مرد, جنسیت, دین, فرهنگ, زن,

چکیده مقاله :

کم‌پیدایی زنان مسلمان در تمدن اسلامی از آغاز تاکنون معلول عوامل گوناگون است. این نوشتار در پی بررسی تحقیر زنان به‌عنوان دلیل این حضور کم و ناپیدا است. تحقیر زنان از جانب مرد مسلمان در پی تقابل فرهنگ دینی مردمحور با آموزه‌های انسان‌محور دین اسلام است. فرهنگ دینی مردمحور در ادامه فضای زیست تک‌جنس محور تاریخی که در آن مردان محور زندگی و اندیشه بودند، آموزه‌های انسان‌محور اسلامی را در خود حل و هضم کرد. گزینش انتخابی از میان آموزه‌ها، توصیه‌ها و تقسیم تکالیف جنسیتی سبب تقویت فرهنگ مردمحور از پیش موجود و این بار با استناد به آموزه‌های اسلام گشت. این نوشتار جهت ردگیری مانایی آموزه‌های مردمحور در اندیشه جوامع اسلامی از ضرب‌المثل‌ها به‌عنوان نمادی از فرهنگ شفاهی و تناقض آن با آموزه‌های اسلام استفاده کرده است. نتایج بیانگر آن است که فرهنگ دینی مردمحور جهت بازتولید خود زنان را نیز به‌عنوان کارگزاران محافظت و مانایی این نظام اندیشگانی در خدمت گرفته و محدودیت عاملیت و کنشگری زنان را در تمدن اسلامی تا زمان حاضر را رقم‌زده است.

چکیده انگلیسی:

Women are the objects who are mostly finding low on the civilization: the progress and content. It has different reason.one of them is the humiliation of women. Women’s humiliation by Muslim man has happened due to the contradiction of the male-centered religious culture with the humanistic doctrine of Islam. It seems Islamic humanistic doctrine has been digested by the male-centered religious culture which in male are the main factor in life and thought. The previous and prior male center system has been powered by the selective choices among teachings, advices and gender tasks and attribute them to the Islam. This writing are to address the constant and stability used the proverb as a symbol of oral culture and its inconsistency with Islam doctrine. The result shows that the male-centered religious culture used Islam teaching and women as protector agencies to sustain this thought system and limit the domain of women’s action in Islamic civilization from that time till now.