اثربخشی درمان هیجان مدار بر باورهای غیرمنطقی و کمال‌گرایی در دانش آموزان دختر
محورهای موضوعی : فصلنامه تعالی مشاوره و روان درمانیمهدی خلیلی 1 * , منصوره محمدی 2 , فاطمه ساروخانی 3 , زهرا گنجی فر 4 , غزاله ترناس 5
1 - کارشناسی ارشد، گروه روانشناسی بالینی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
2 - کارشناسی ارشد، گروه روانشناسی بالینی، واحد گرمسار، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
3 - کارشناسی ارشد، گروه مشاوره خانواده، واحد تهران غرب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
4 - کارشناسی ارشد، گروه روانشناسی تربیتی، واحد تهران جنوب، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
5 - دکتری روانشناسی سلامت، گروه روانشناسی سلامت، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران.
کلید واژه:
چکیده مقاله :
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان هیجان مدار بر باورهای غیرمنطقی و کمال‌گرایی در دانش آموزان دختر انجام شد. روش: جامعه آماری مورد مطالعه شامل تمامی دختران دبیرستانی منطقه 2 تهران بود، که از این میان 30 نفر از دانش آموزان دختر که بین رده سنی 12 تا 18 سال بوده و علاقمند شرکت در پژوهش بودند به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی در ۲ گروه 15 نفره (آزمایش و کنترل) جایگزین شدند که گروه آزمایش، 12 جلسه آموزش درمان هیجان مدار را دریافت کرد و گروه کنترل هیچ مداخله‌ای را دریافت نکرد. شرکت‌کنندگان با پرسشنامۀ باورهای غیرمنطقی جونز (1996) و پرسشنامه کمال‌گرایی بشارت (1382) مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده تحلیل واریانس با اندازگیری مکرر بوسیله نرم‌افزار SPSS23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: مقایسه میانگین ها نشان داد مداخله در تغییر نمرات باورهای غیرمنطقی و کمال‌گرایی موثر عمل کرده است. تفاوت‌ها از پس آزمون به پیگیری معنادار نیستند (05/0<P). به این معنا که اثرات درمانی در طول زمان ثبات داشته اند. نتیجه گیری: بنابراین می‌توان نتیجه گرفت اثربخشی درمان هیجان مدار بر باورهای غیرمنطقی و کمال‌گرایی در دانش آموزان دختر اثر داشته است و این اثربخشی در طول زمان ثبات دارد.
Purpose: The present study was conducted with the aim of investigating the effectiveness of emotional therapy on irrational beliefs and perfectionism in female students. Methodology: The statistical population under study included all high school girls in the 2nd district of Tehran, of which 30 female students who were between the ages of 12 and 18 and were interested in participating in the research were selected using available sampling and They were randomly divided into 2 groups of 15 people (experimental and control) where the experimental group received 12 sessions of emotional therapy training and the control group did not receive any intervention. The participants were evaluated with the Jones Irrational Beliefs Questionnaire (1996) and the Besharat Perfectionism Questionnaire (2012). The data was analyzed using repeated measures analysis of variance by SPSS23 software. Findings: The comparison of averages showed that the intervention was effective in changing the scores of irrational beliefs and perfectionism. The differences from post-test to follow-up are not significant (P<0.05). This means that the therapeutic effects have been stable over time. Conclusion: Therefore, it can be concluded that the effectiveness of emotional therapy has had an effect on irrational beliefs and perfectionism in female students, and this effectiveness is stable over time.