اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر سرمایه روانشناختی نوجوانان

محورهای موضوعی : فصلنامه تعالی مشاوره و روان درمانی

فاطمه خسروی ¹ , طهمورث اقاجانی ²

1 - کارشناسی ارشد مشاوره و راهنمایی، دانشگاه آزاد اسلامی تهران غرب، تهران، ایران
2 - استادیار عضو هیت علمی روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی شهر قدس، تهران، ایران

تاریخ دریافت : 1398/02/03 تاریخ پذیرش : 1398/03/13 تاریخ انتشار : 1398/03/01

کلید واژه: نوجوانان, سرمایه روانشناختی, آموزش مهارت های زندگی,

چکیده مقاله :

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر سرمایه روانشناختی نوجوانان شهر تهران در سال 1397 بود. روش: روش مورد استفاده در این پژوهش برحسب هدف کاربردی و از نظر گردآوری داده‌ها از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل و گمارش تصادفی آزمودنی‌ها بود. جامعه آماری شامل کلیه‌ی دانش‌آموز دختر مقطع اول متوسطه بود که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی مرحله ای تعداد 30 نفراز دانش‌آموزان در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) به عنوان حجم نمونه در نظر گرفته شد. گروه آزمایش به مدت 10 جلسه 90 دقیقه ای آموزش مهارت‌های زندگی دیدند و گروه کنترل هیچ‌گونه آموزشی دریافت نکردند. به منظور گردآوری اطلاعات از پرسشنامه سرمایه روانشناختی لوتانز (2007) استفاده شد. به منظور سنجش پایایی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد و مقدار این ضریب برای پرسشنامه بالای 0.7 به دست آمد. هم‌چنین به منظور سنجش روایی از روایی محتوا استفاده شد که برای این منظور پرسشنامه به تأیید متخصصین مربوطه رسید. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه ها از طریق نرم افزار SPSS در دو بخش توصیفی و استنباطی (تحلیل کوواریانس) انجام پذیرفت. یافته ها: نتایج آزمون فرضیه پژوهش نشان داد آموزش مهارت های زندگی، 7/19 درصد در تبیین خودکارآمدی، 2/23 درصد در تبیین امیدواری و 1/17 درصد در تبیین تاب آوری گروه آزمایش نقش داشته است. اما در خوش بینی گروه آزمایش موثر نبوده است (904/0=P). نتیجه گیری: نتایج کلی حاکی از آن بود آموزش مهارت های زندگی بر سرمایه روان شناختی نوجوانان موثر بوده است.

چکیده انگلیسی:

Purpose: The purpose of this study was to investigate the effectiveness of Psychological capital of adolescents of Tehran in 2018. Methodology: The method used in this study was applied in terms of purpose and in terms of data collection, a quasi-experimental design with pretest-posttest design with control group and random sampling.  The statistical population consisted of all high school students. Using a stage random sampling method, 30 students in both experimental and control groups (15 people) and control (15 people) were considered as sample size. The experimental group received 10 sessions of 90 minutes of life skills training, and the control group did not receive any treatment. In order to collect information, Psychological capital Luthanz inventory (2007) were used. To assess the reliability of the questionnaire, Cronbach's alpha coefficient was used and the coefficient for each questionnaire was higher than 0.7. Content validity was also used to assess the validity of the questionnaire, which was approved by the relevant experts.  Data analysis was performed using SPSS software in two sections: descriptive and inferential (covariance analysis).   Findings: The results of the research hypothesis test showed that life skills training, 19.7% in self-efficacy, 23.2% in hope explanation and 17.1% in explaining the resilience of the experimental group played a role. But in the optimism of the experimental group, it was not effective (P = 0.904). Conclusion: The overall results indicated that life skills training on psychological capital of adolescents was effective.