نقش میانجی مسئولیت اجتماعی در تاثیر سرمایه اجتماعی و فکری بر اثربخشی سازمان های ورزشی ایران
محورهای موضوعی : مدیریت ورزش
1 - استادیار گروه مدیریت ورزش، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
کلید واژه: سرمایه اجتماعی, سرمایه فکری, اثربخشی, مسئولیت اجتماعی, سازمان های ورزشی,
چکیده مقاله :
هدف: هدف تحقیق حاضر بررسی نقش میانجی مسیولیت اجتماعی در تاثیر سرمایه اجتماعی و فکری بر اثر بخشی سازمان های ورزشی ایران می باشد. روش پژوهش: این پژوهش براساس هدف، از پژوهش¬های کاربردی و از حیث شیوة گردآوری داده¬ها، پژوهشی توصیفی -پیمایشی از نوع تحلیل همبستگی است افراد شاغل در سازمان وزارت ورزش و جوانان ایران شامل معاونین، مدیران ستادی سازمان، مدیران کل و معاونین استانها، مدیران کمیته ملی المپیک و رئیس، نائب رئیس، دبیران فدراسیونهای ورزشی ایران به¬عنوان نمونه انتخاب شدند. حجم نمونه نسبت به حجم جامعه براساس جدول مورگان 368 نفر به صورت تصادفی انتخاب شدند. در نهایت محقق موفق به جمع آوری 356 پرسشنامه قابل تجزیه و تحلیل شد. با احتساب 356 پرسشنامه سالم نرخ پاسخ 96 درصد بود. در این تحقیق از پرسش نامه از پرسش نامه سرمایه اجتماعی ناهاپیت و گوشال(1998)، پرسشنامه سرمایه فکری بونتيس(1998)، پرسشنامه اثربخشی سازمانی هسو (2002) و پرسشنامه مسئولیت اجتماعی کارول(1991) استفاده شد. که روایی صوری و محتوایی و پایایی آن با آزمون آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. همچنین در این پژوهش جهت تحلیل آزمون¬های آماری از نرم¬افزار spss نسخه25 و نرم LISREL نسخه8/ 8 در سطح 95% اطمینان و با سطح خطای05/0 استفاده شد. یافتهها: مشخص شد که ضریب اثر سرمایه اجتماعی بر اثربخشی سازمانی برابر(26/0 و 73/2=t) میباشد، بنابراین سرمایه اجتماعی بر اثربخشی سازمانی تاثیر منفی و معناداری دارد (73/2 =t، 05/0>p). و ضریب اثر سرمایه فکری بر مسئولیت اجتماعی برابر(73/0 و 53/12= t) که در سطح 05/0 > p معنادار و در نتیجه میتوان گفت که سرمایه فکری تاثیر مثبت و معناداری بر مسئولیت دارد(63/7=t ،05/0>p). ضریب اثر مسئولیت اجتماعی بر اثربخشی سازمانی برابر (41/0 و 24/5= t) که در سطح 05/0 > p معنادار و مسئولیت اجتماعی تاثیر مثبت و معناداری بر اثربخشی سازمانی دارد(84/11=t ،05/0>p). در ادامه معادلات رگرسیونی در حالت ساختاری مورد بررسی قرار میگیرد این معادلات بیانگر ضرایب مسیر، ضرایب معناداری و میزان R2 میباشد. میزان R2 در متغیرهای اثربخشی سازمانی و مسئولیت اجتماعی بترتیب 55/0 و 56 /0 میباشد.
Objective: The aim of the present study was to identify mediating role of social responsibility in the impact of social and intellectual capital on the effectiveness of Iranian sports organizations. Methods: This research is based on the purpose of applied research and in terms of data collection method, it is a descriptive-strategic research of correlational analysis. The sample size was randomly selected based on Morgan's table of 368 peopleTaking into account 356 healthy questionnaires. The study used a questionnaire from the Nahapat and Goshal Social Capital Questionnaire (1998), the Buntis Intellectual Capital Questionnaire (1998), the Heso Organizational Effectiveness Questionnaire (2002), and the corporate social responsibility carroll Questionnaire (2001). The formal and content validity and reliability were confirmed by Cronbach's alpha test. Also, in this study, in order to analyze statistical tests, the SPSS software version 25 and the LISREL software were used with 95% confidence and with an error level of 0.05. Results: It was found that the coefficient of effect of social capital on organizational effectiveness is equal to (2.65 and t = 2.73), so social capital has a negative and significant effect on organizational effectiveness (t = 2.73, p> 0.05). And the coefficient of the effect of intellectual capital on corporate social responsibility is equal (t = 0.73 and t = 12.53) which is significant at the level of p 0.05). The coefficient of effect of corporate social responsibility on organizational effectiveness is equal to (t = 0.41 and t = 24.24) which has a significant positive and significant effect on organizational effectiveness at p 0.05). In the following, regression equations are examined structurally
Ahmadi, S. A. A., & Feizabadi, H. (2011). Investigating Social capital and effect of that on the organization improvement (Case study: Staff Organizations of Tehran municipality. Journal of Public Administration, 3(6), 35-88. (In Persian)
Akbaryan, M. (2020). Sociological explanation of the relationship between social responsibility in organizational communication and its effectiveness. News Science, 9(33), 211-239. (In Persian).
Akhavan kharazian, M., Salehi sadaghiani, J., & Monafi, M. (2016). Readiness Assessment Model for implementation and Adoption of Knowledge Management at Iranian Post Company (Center of Information Technology). Business Intelligence Management Studies, 5(17), 29-62. doi: 10.22054/ims.2016.6990.( In Persian)
Anderson, Kimberly K. (2009). Organization capability predictors of effective knowledge management an empirical examination. Dissertation of doctor of business administration. Nova southeastern university.
Barnett M.: Stakeholder Influence Capacity and the Variability of Financial Returns to Corporate Social Responsibility.“Academy of Management Reviews”2007, Vol. 32, No. 3.
Barron, A., Pereda, A., & Stacey, S. (2017). Exploring the performance of government affairs subsidiaries: A study of organisation design and the social capital of European government affairs managers at Toyota Motor Europe and Hyundai Motor Company in Brussels. Journal of World Business, 52(2), 184-196.
Bavakhani, A. (2016). The Effect of Intellectual Capital on Knowledge Management in Knowledge-Based Organizations (Case Study: The Atomic Energy Organization of Iran). Library and Information Science Research, 6(2), 24-40. doi: 10.22067/riis.v6i2.50426.( In Persian)
Bontis, N. Crossan, M. and Hulland, j (2002). Managing an organizational learning system by aligning stocks and flows. Journal of Management Studies. No. 4, 437-466.
Branco M., Rodrigues L.L.: Corporate Social Responsibility and Resource BasedPerspectives. “Journal of Business Ethics” 2006, Vol. 69, No. 2.
Chang, T.C., Chuang, S.H. (2009). Performance effect of knowledge management: corporate management characteristic’s and competitive strategy enablers. Asian journal of management and humanity sciences. Vol.4, No4, 181-199.
Darabi R, Nasiri M, Molaii eel zoleh A. Investigation the impact of intellectual capital on knowledge management processes by organizational culture (Case study: Mazandaran University of Medical Sciences. jha 2017; 20 (68) :65-74. .( In Persian).
Darshkar, N (2015). Investigating the relationship between social capital and organizational entrepreneurship with organizational effectiveness of sports and youth departments in Khorasan Razavi province, Master's thesis, Birjand University. (In Persian)
Elmose-Østerlund, K., & Van der Roest, J. W. (2017). Understanding social capital in sports clubs: Participation, duration and social trust. European Journal for Sport and Society, 14(4), 366-386.
Ghadrdan, E., Moghadam, A., Soltanian, C., & Shahmoradi, S. (2020). Role of Corporate Social Responsibility with Emphasis on the Role of Intellectual Capital. Accounting and Auditing Research, 12(45), 71-88. doi: 10.22034/iaar.2020.107125. (In Persian).
Green, T. & J. Peloza (2011). “How does Corporate Social Responsibility CreateValue for Consumers”. Journal of Consumer Marketing. 2856-48 :1/
He, Wei. Qiao, Qian., Wei, Kwok-Kee .(2009). Social relationship and its role in knowledge management systems usage. journal of Information & Management , Volume: 46, Issue: 3, 175-180
Hillman A., Keim G.D.: Shareholder Value, Stakeholder Management, and Social Issues: What’s the Bottom Line? “Strategic Management Journal” 2001,Vol. 22, No. 2. 27. Holland J., Johanson U.: Value Relevant Information on Corporate Intangibles.
Hsu, Hsiu-Yueh. (2006). Knowledge management and intellectual capital.dissertation for doctoral of philosophy, Southern Illinois University at Carbondale.
Huang, C. M., Chang, H. C., & Henderson, S. (2008). Knowledge Transfer Barriers between Research and Development and Marketing Groups within Taiwanese Small and Medium-Sized Enterprise High-Technology New Product Development Teams. Human Factors and Ergonmics in Manufacturing, 18(6): 621-657.
Liao, Shu-hsien., Wu, Chi-chuan.(2009). The relationship among knowledge management organizational learning and organizational performance. International journal of business and management, Vol.4, No 4, 64-76.
Lin, CH. (2011). Modeling job effectiveness and its antecedents from a social capital perspective: A survey of virtual teams within business organizations. Computers in Human Behavior. 27, 915–923.
McEvily, S., Chakravarthy, B. (2005). The persistence of knowledge-based advantage: an empirical test for product performance and technological knowledge. Strategic Management Journal, 23, 285- 305.
Mirza Hakim, H ; Poursaid, Mohammad, M. (2017), Corporate social responsibility and its role in gaining competitive advantage, in the monthly journal of applied studies in management and development sciences, third year, number 2, pp. 117-130. (In Persian)
Nahapiet, Janine. Ghoshal, Sumantra (1998). Social capital, intellectual capital and organization advantage. Academy of management review. Vol. 23. No. 2, 242-266.
Navidi Nekoo, R., Arianfar, K., Honarmand, H., & Nozari, L. (2015). Factors influencing organizational effectiveness from the perspective of corporate social responsibility. Future study Management, 23(In Persian) (No,4 97)), 43-54.
Nazari, M. (1390). The effects of communication skills and interpersonal communication on the organizational effectiveness of Iranian sports managers and presenting a model. Doctoral thesis on management and planning in physical education, Faculty of Education and Physical Education, Islamic Azad University, Tehran Branch, Center.( In Persian).
Paydar, F, & Rajabi Keyapey, M. (2019). The Role of Knowledge Management and Empowering Personnel in Organizational Effectiveness of NAJA. NAJA STRATEGIC STUDIES JOURNAL, 4(11), 115-140. SID. https://sid.ir/paper/270266/en.( In Persian)
Putnam, R. (1380). Democracy and Civic Traditions: The Italian Experience and Lessons for Countries in Transition. Translated by Mohammad Taghi Delfrooz. Ghadir publishing house Tehran.
Rajaeifar, J. (2018). Examining the relationship between the role of knowledge management and managerial skills on organizational performance, master's thesis, Islamic Azad University, Shahriar branch.( In Persian)
Sadq, Z., B. Othman, and H. Mohammed. "Attitudes of managers in the Iraqi Kurdistan region private banks towards the impact of knowledge management on organizational effectiveness." Management Science Letters 10.8 (2020): 1835-1842.
Salajegheh, S., & Ashrafzadeh, E. (2014). The Survey of Relationship between Social Capital and Organizational Effectiveness in Health Training Center in Kerman´s Shafa Hospital. Social Capital Management, 1(1), 43-64. doi: 10.22059/jscm.2014.53277. (In Persian).
Sandhu, H. & Kapoor, S. (2010). Corporate social responsibility initiatives: Ananalysis of voluntary corporate disclosure. South Asian Journal ofManagement, 17 (2): 47-80.
Sanobari, H. (2018). Explaining the organizational effectiveness of the executive bodies of Gilan province based on social capital and organizational creativity, master's thesis, Koshiar Institute of Higher Education. (In Persian)
Sharifi, A, Nikbakht, M, Nejat Darabi, H, Jedi, R. (2015). Investigating the relationship between the knowledge management system and the effectiveness of sports and youth departments in Fars province, the fifth national conference of applied sciences in sports, Aliabad Katul, Islamic Azad University, Aliabad Katul branch.( In Persian)
Sözbilir ,Fikret. (2018). The interaction between social capital, creativity and efficiency in Organizations. Thinking Skills and Creativity, No. 27, 92–100.
Tajeddini, K & Trueman, M. (2012). Managing Swiss Hospitality: How Cultural Antecedents OfInnovation Andcustomer-Oriented Value Systems Can Influence Performance In The Hotel Industry . International Journal Of Hospitality Management , 31 ,1119– 1129
Watankhah, M. (2018). Investigating the relationship between intellectual capital and organizational effectiveness of school principals in Kenarak city, Master's thesis, Islamic Azad University, Bandar Jask branch.( In Persian).
Yaqoubi A., & Esmaili H. (1400). Interaction between intellectual capital and corporate social responsibility. Scientific Journal of New Research Approaches in Management and Accounting, 5(17), 1-129(In Persian)
Yavari, F. (2018). Investigating the impact of knowledge management on organizational effectiveness and organizational agility, Master's thesis, Mehr Institute of Higher Education.( In Persian)
You, K. W. (2021). The Effect of Transactional and Transformational Leadership Behaviours on Factors Establishing Teams’ Cultural Aspects to Promote Organizational Effectiveness. Sport Mont, 19(3), Ahead-of.
Zheng, W., Yang, B., McLean, G.N. (2010). Linking organizational culture, structure, strategy, and organizational effectiveness: Mediating role of knowledge management. Journal of Business Research,Vol 63, 763-771.
The Mediating Role of Corporate Social Responsibility in the Impact of Social and Intellectual Capital on the Effectiveness of Iranian Sport Organizations
Tayebeh Zargar *
Corresponding author, Assistant Professor of Sport Management, South Tehran branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran. E-mail: T_zargar@azad.ac.ir
Article Info | ABSTRACT |
Article type: Research Article
Article history: Received 8 April 2024 Revised 30 April 2024 Accepted 14 May 2024 Published 21 May 2024
Keywords: Social capital, Intellectual capital, Effectiveness, Corporate social responsibility, Sport organizations
| Objective: The aim of the present study was to identify mediating role of social responsibility in the impact of social and intellectual capital on the effectiveness of Iranian sports organizations. Methods: This research is based on the purpose of applied research and in terms of data collection method, it is a descriptive-strategic research of correlational analysis. The sample size was randomly selected based on Morgan's table of 368 peopleTaking into account 356 healthy questionnaires. The study used a questionnaire from the Nahapat and Goshal Social Capital Questionnaire (1998), the Buntis Intellectual Capital Questionnaire (1998), the Heso Organizational Effectiveness Questionnaire (2002), and the corporate social responsibility carroll Questionnaire (2001). The formal and content validity and reliability were confirmed by Cronbach's alpha test. Also, in this study, in order to analyze statistical tests, the SPSS software version 25 and the LISREL software were used with 95% confidence and with an error level of 0.05. Results: It was found that the coefficient of effect of social capital on organizational effectiveness is equal to (2.65 and t = 2.73), so social capital has a negative and significant effect on organizational effectiveness (t = 2.73, p> 0.05). And the coefficient of the effect of intellectual capital on corporate social responsibility is equal (t = 0.73 and t = 12.53) which is significant at the level of p <0.05 and as a result it can be said that intellectual capital has a positive and significant effect on corporate social responsibility (t =7.63, p> 0.05). The coefficient of effect of corporate social responsibility on organizational effectiveness is equal to (t = 0.41 and t = 24.24) which has a significant positive and significant effect on organizational effectiveness at p <0.05 and corporate social responsibility (t = 11.84, p > 0.05). In the following, regression equations are examined structurally.
|
Cite this article: Zargar, Tayebeh. (2024). The Mediating Role of Corporate Social Responsibility in the Impact of Social and Intellectual Capital on the Effectiveness of Iranian Sport Organizations. Jahesh, 2 (1), 13-31.
© The Author(s). Publisher: Gorgan Branch, Islamic Azad University.
|
نقش میانجی مسئولیت اجتماعی در تاثیر سرمایه اجتماعی و فکری
بر اثربخشی سازمان های ورزشی ایران
طیبه زرگر*
نویسنده مسئول، استادیار گروه مدیریت ورزش، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. رایانامه: T_zargar@azad.ac.ir
اطلاعات مقاله | چکیده |
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
تاریخ دریافت: 20/1/1403 تاریخ بازنگری: 11/2/1403 تاریخ پذیرش: 25/2/1403 تاریخ انتشار: 1/3/1403
کلیدواژهها: سرمایه اجتماعی، سرمایه فکری، اثربخشی، مسئولیت اجتماعی، سازمان های ورزشی.
|
هدف: هدف تحقیق حاضر بررسی نقش میانجی مسیولیت اجتماعی در تاثیر سرمایه اجتماعی و فکری بر اثر بخشی سازمان های ورزشی ایران می باشد. روش پژوهش: این پژوهش براساس هدف، از پژوهشهای کاربردی و از حیث شیوة گردآوری دادهها، پژوهشی توصیفی -پیمایشی از نوع تحلیل همبستگی است افراد شاغل در سازمان وزارت ورزش و جوانان ایران شامل معاونین، مدیران ستادی سازمان، مدیران کل و معاونین استانها، مدیران کمیته ملی المپیک و رئیس، نائب رئیس، دبیران فدراسیونهای ورزشی ایران بهعنوان نمونه انتخاب شدند. حجم نمونه نسبت به حجم جامعه براساس جدول مورگان 368 نفر به صورت تصادفی انتخاب شدند. در نهایت محقق موفق به جمع آوری 356 پرسشنامه قابل تجزیه و تحلیل شد. با احتساب 356 پرسشنامه سالم نرخ پاسخ 96 درصد بود. در این تحقیق از پرسش نامه از پرسش نامه سرمایه اجتماعی ناهاپیت و گوشال(1998)، پرسشنامه سرمایه فکری بونتيس(1998)، پرسشنامه اثربخشی سازمانی هسو (2002) و پرسشنامه مسئولیت اجتماعی کارول(1991) استفاده شد. که روایی صوری و محتوایی و پایایی آن با آزمون آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. همچنین در این پژوهش جهت تحلیل آزمونهای آماری از نرمافزار spss نسخه25 و نرم LISREL نسخه8/ 8 در سطح 95% اطمینان و با سطح خطای05/0 استفاده شد. یافتهها: مشخص شد که ضریب اثر سرمایه اجتماعی بر اثربخشی سازمانی برابر(26/0 و 73/2=t) میباشد، بنابراین سرمایه اجتماعی بر اثربخشی سازمانی تاثیر منفی و معناداری دارد (73/2 =t، 05/0>p). و ضریب اثر سرمایه فکری بر مسئولیت اجتماعی برابر(73/0 و 53/12= t) که در سطح 05/0 > p معنادار و در نتیجه میتوان گفت که سرمایه فکری تاثیر مثبت و معناداری بر مسئولیت دارد(63/7=t ،05/0>p). ضریب اثر مسئولیت اجتماعی بر اثربخشی سازمانی برابر (41/0 و 24/5= t) که در سطح 05/0 > p معنادار و مسئولیت اجتماعی تاثیر مثبت و معناداری بر اثربخشی سازمانی دارد(84/11=t ،05/0>p). در ادامه معادلات رگرسیونی در حالت ساختاری مورد بررسی قرار میگیرد این معادلات بیانگر ضرایب مسیر، ضرایب معناداری و میزان R2 میباشد. میزان R2 در متغیرهای اثربخشی سازمانی و مسئولیت اجتماعی بترتیب 55/0 و 56 /0 میباشد.
|
استناد: زرگر، طیبه. (1403). نقش میانجی مسئولیت اجتماعی در تاثیر سرمایه اجتماعی و فکری بر اثربخشی سازمان های ورزشی ایران. جهش، 2 (1)، 31-13.
ناشر: واحد گرگان، دانشگاه آزاد اسلامی. © نویسندگان. |
مقدمه
در یک سازمان، محاسبه اثربخشی کار چندان ساده اي نیست و شاخص ها و روش هاي متعددي بـراي سـنجش و اندازه گیري عملکرد سازمان ارائه شده است. توسعه صلاحیت و شایستگی و اثربخشی زمان کار را بهبود خواهد داد و افزایش اثربخشی زمان کار، شاخص هاي دیگر اثربخشی سازمانی را ارتقاء خواهد داد. به واقع، رضایت درونی، شـادکامی و ترغیـب ، مولد کارکنان است که در کارآیی و اثربخشی در سازمان و هدایت به بالاترین حد بهره وري موثر اسـت. اثربخشـی سـازمانی، نقش مهمی را در توسعه سازمانی ایفا می کند. صاحب نظران، اثربخشی سازمانی را به درجه و میزان حصول بـه هـدف تعریـف کرده اند و آن را را انجام صحیح کار می داند و آن را کلید موفقیت سازمان محسوب می کند. در واقع این واژه یک مفهوم واحد و منفرد نیست، بلکه موضوعی بسیار پیچیده است که مشتمل بر ترجیحات و انتظارات متفاوتی میباشد، اثربخشی سازمانی روشی است که سازمان ها چگونگی تحقق موفقیت آمیز مامورییت های شـان را از طریـق راهبردهـاي سـا زمانی مـورد ارزیابی قرار می دهند. به عبارت ساده تر، اثربخشی سازمانی را به عنوان میزان یا حدي که یک سازمان اهـدافش را بـه دسـت می آورد(یو1، 2021). اما یکی از متغیر هایی که می تواند اثربخشی سازمان را تحت تأثیر قرار دهد، سرمایه اجتمـاعی اسـت. گوشال و ناهاپیت سرمایه اجتماعی را به عنوان جمع منابع بالقوه و بالفعل موجود در درون، قابل دسـترس از طریـق و ناشـی شده از شبکه روابط یک فرد یا یک واحد اجتماعی تعریف می کنند. از دیدگاه آنـان سـرمایه اجتمـاعی یکـی از قابلیـت هـا و دارایی هاي مهم سازمانی است که می تواند در مقایسه با سازمان هاي دیگر مزیت سازمانی پایـدار ایجـاد کنـد . پونتـام سـرمایه اجتماعی را اعتماد، هنجارها و شبکه هایی که همکاري و تعاون را براي نیل به منافع متقابل آسان می کند، می داند(سوزبیر2، 2018) سرمایه اجتماعی مفهومی زیربنایی در درك نوآروي، خلاقیت و پویایی هاي سازمان به شمار می آید زیرا از یـک سـو، فراینـد خلاقیت، نـوآوري و یـادگیري گروهـی را تحـت تـأثیر قـرار داده اسـت و از سـو ي دیگـر، تحقـق آن را تسـهیل مـی کنـد(بارن3، 2017). به هر حال هـر سـازمانی بـراي رسیدن به اثربخشی سازمانی و تحقق اهداف ومأموریت ش باید نقش و تأثیر سرمایه اجتماعی را در نظر بگیرد تا بتواند خـود را با تغییرات فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادي و جز آن در محیط پیرامون خود تطبیق دهد و این تغییرات را رهبري و کنترل کند در غیر این صورت شاهد کاهش اثربخشی سازمانش خواهد بود. در نتیجه می توان اسـتنباط کـرد در نظر نگـرفتن سـرمایه اجتماعی زوال و نابود سازمانی و عدم تحقق رسالت سازمانی را موجب شود، که این همان نرسـیدن بـه اثربخشـی سـازمانی است(الموس4، 2017).
متغیرهای مدیریتی دیگر که میتواند در اثربخشی سازمانی مدیران نقش داشته باشد، سرمایه فکری میباشد. تا چند دهه گذشته این باور وجود داشت که علت عقب افتادن کشورهای در حال توسعه نبود سرمایههای مالی و فیزیکی میباشد، بر این اساس، کشورها تلاش و تمرکز خود را برای حل مشکل عقب افتادگی خود را راههای مختلف جذب سرمایه های فیزیکی و مالی صرف میکردند، اما امروزه مشخص شده است که وجود این نوع از سرمایهها به تنهایی نمیتواند توسعهکشور را به ارمغان بیاورد و آن کشورهایی که از نیروی انسانی دانشگرا و سارختارهای دانشی مستحکم بهرهمند هستند توانایی هدایت سرمایه های فیزیکی و مالی خود را برای رشد همه جانبه خواهند داشت(وطن خواه، 1398).
پیچیدگی های عصر حاضر و همچنین افزایش محیط های رقابتی، سازمان ها را به این سمت برده است که مسئولیت اجتماعی را سرلوحه کار خود قرار دهند ( سالویونا و همکاران5، 2018؛ زیاکس و تراندافیلوا6، 2018). از انجا که مسئولیت اجتماعی گرایش فطری به ارزش های انسانی و ارمان های اخلاق ورزی دارد و از ان به عنوان چهره اخلاقی سازمان نام می برند مورد توجه بسیاری از سازمان قرار گرفته است ( متن و مون7، 2020؛ سرور و همکاران 8، 2020). طی دهه های اخیر مفهوم مسیولیت اجتماعی به گفتمان غالب و حاکم بر حوزه مدیریت سازمان ها تبدیل شده است و سازمان های بزرگ و معتبر جهانی مسیولیت در برابر جامعه و محیط اجتماعی را جزیی از استراتژی های سازمانی خود می بینند ( ون و همکاران 9،2020؛ مناساکیا و همکاران 10،2013). با این وجود نبود تعریف واحد از مسیولیت اجتماعی سبب گردید تا بیشتر محققین از آن به عنوان تجارت و نیز خلق ارزش ها اجتماعی نام برده و پاسخ گویی سازمان ها را فراتر از الزامات قانونی آن دانند (کلک و همکاران 112020، هاچ و همکاران 12، 2014).
از سویی ورزش به عنوان یکی از حوزه های مهم در خصوص مسئولیت اجتماعی مشخص می باشد. اسمیت و وستربیک13 (2007) مشخص نمودند که ورزش یکی از حوزه های مهم و اساسی در جهت بهبود مسئولیت اجتماعی می باشد. گودفری14 (2009) نیز مشخص نمودند که ورزش و مسئولیت اجتماعی ارتباطات نزدیکی را دارا می باشند. مسئولیت اجتماعی با برخی از انواع ورزش شامل ورزش حرفه ای و قهرمانی (والکر15 و همکاران،2010؛ رو16 و همکاران، 2018) و ورزش همگانی (آناتاسوپولو17، 2011) ارتباطات نزدیکی دارد. بریتبارس18 و همکاران (2015) نیز مشخص نمودند که سازمان ها و حکومت ها نقش مهم و اساسی در جهت پاسخگویی به مسئولیت اجتماعی در ورزش را دارا می باشند. معتمدی و همکاران(1398) دریافتند بین مسئولیت پذیری اجتماعی با همزادپنداری تیمی هواداران باشگاه سپاهان ارتباط معنی داری وجود دارد. پورمرادی و همکاران(1398) دریافتند بین مسئولیت اجتماعی باشگاه با خوشنامی و مصرف محصولات در هواداران در لیگ برتر فوتبال ارتباط معنی داری وجود دارد. منتظری و همکاران(1398) دریافتند مسئولیت اجتماعی در فوتبال بر نگرش هواداران نقش مثبت و موثری دارد. به علاوه، اثر غیرمستقیم مسئولیت اجتماعی بر وفاداری نگرشی هواداران معنادار بود و دراین میان، تصویر تیم و هویت تیمی نقش میانجی ایفا کردند.
مسئولیت اجتماعی شیوه ای از مدیریت است که طبق آن، سازمانها فعالیتهایی را انجام میدهند که اثر مثبتی بر جامعه و ترویج کالاهای عمومی داشته باشند. مسئولیت اجتماعی با ورود خود به سازمان یک چهارچوب حاکمیت اخلاقی را به سازمان اضافه میکند که براساس آن، سازمانها به انجام فعالیتهایی اقدام میکنند که وضع جامعه را بهتر میکنند و از انجام کارهایی که باعث بدترشدن وضعیت جامعه میشوند، پرهیز میکنند. بهدلیل نقش منحصربه فرد ورزش در جامعه و افزایش به رسمیت شناختن توانایی ورزش در شناسایی و بررسی مسائل اجتماعی، بین مسئولیت اجتماعی و ورزش تعامل و رابطه ای تنگاتنگ به وجود آمده است (والترز،2009).
هم اکنون، مسئولیت اجتماعی درحال تبدیل شدن به یک حیطة مهم راهبردی برای نهادهای ورزشی (فدراسیونهای ورزشی، لیگ های ورزشی، باشگاههای ورزشی، ورزشکاران و کسب وکارهای ورزشی) است؛ ازاینرو، سازمانها و مدیران ورزشی باید نسبت به توسعة مسئولیت اجتماعی و اهمیت راهبردی آن در ورزش، همانند مدیران تجاری در دیگر صنایع آگاهی و شناخت داشته باشند (فیلیزوز و فیشنه،2011). اثربخشی سازمان هاي ورزشی هر کشور، یکی از مهمترین مؤلفه هاي توسعه آن کشور محسوب می شود. همچنین، رسـالت هـاي مهمی مانند استفاده بهینه از منابع ملی، پاسخگویی و مسئولیت پذیري در مقابل شهروندان و رقابت جهانی، ضرورت و اهمیت توجه به اثربخشی سازمانهاي ورزشی را افزایش می دهد. بنابراین سازمانهاي ورزشی جهت تحقق ایـن اهـداف، بایسـتی داراي الگوها و ساختارهاي کارآمد بوده و به دنبال شناسایی عوامل تأثیر گذار بر اثربخشی سازمانی باشند. صنوبری(1398) به این نتیجه رسید که سرمایه اجتماعی و خلاقیت سازمانی با اثربخشی سازمانی رابطه مثبـت وجـود دارد . همچنین یافته حاکی از آن بود که متغیرهاي سرمایه اجتماعی و خلاقیت سازمانی به میزان 82/0 درصـد از متغیـر اثربخشـی سازمانی را تبیین می کنند. وطن خواه(1398) در تحقیقی با عنوان بررسی رابطه بین سرمایه فکری با اثر بخشی سازمانی مدیران به این نتیجه رسید که بین سرمایه فکری و مولفههای آن با اثر بخشی سازمانی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. همچنین مشخص گردید که ابعاد سرمایه ساختاری، سرمایه انسانی و سرمایه رابطه ای توان پیشبینی اثر بخشی سازمانی مدیران را دارند. در نتیجه از عواملی که می بایست در راستای اثربخشی سازمانی مدیران مورد توجه قرار گیرد توجه به ساختارهای منعطف، توسعه استراتژیک سرمایه انسانی و بهبود کیفیت ارتباط با ذی نفعان می باشد. اندریکوپولولوس19(2006) به مطالعهای تحت عنوان تجزیه و تحلیل سرمایه فکری برای مدیریت باشگاههای فوتبال پرداختند. آنها تئوریهای سرمایه فکری در جهت ایجاد نقشهای برای هدایت عملکردها و همچنین ایجاد شاخصها برای بررسی عملکردها استفاده کرده و چارت سازمانی را بر اساس این تئوریها ایجاد نمودند. نویدی نکو و همکاران در سال 1391 در تحقیقی نشان دادند که رابطه معناداری میان اثربخشی سازمانی و مسئولیت اجتماعی سازمانی وجود دارد. از میان مولفه های اثربخشی سازمانی، تصویر ذهنی مشتریان و اخلاق کارکنان، بیشترین ارتباط را با مسئولیت اجتماعی سازمانی داشته است. اگر سازمانها تنها به اهداف خود توجه کنند، جامعه و مصالح آن را در نظر نگیرند مصالحت جامعه را فدای منفعت سازمان خواهند نمود (رحماني،1399).
مطالعات نشان داده اند که بین جامعه پذیری سازماني و سرمایه اجتماعی با مسئولیت پذیری رابطه معني داری وجود دارد (کاظمي،1391). سوسیلواتي(2018)20در پژوهش خود تحت عنوان نقش سرمایه اجتماعي در اجرای مسیولیت اجتماعي شرکت ها به این نتیجه دست یافت که سرمایه اجتماعي نقش مهم و اساسي بر مسئولیت پذیری کارکنان این شرکت ها در کشور اندولزی دارد. اردلان و بهشتی در سال 1394 در پژوهشی به بررسی تاثیر مسئولیت اجتماعی، سرمایه فرهنگی و سرمایه فکری بر بهروری نیروی انسانی پرداختند. نتایج مدل ساختاری نشان داد که اثر مستقیم سرمایه فرهنگی و فکری بر مسئولیت پذیری اجتماعی مثبت و معنادار است. همچنین مسئولیت اجتماعی نقش میانجی در رابطه بین سرمایه فکری و بهروری سازمانی دارد.
به بیان دیگر، شناسایی، بهبود و تقویت سرمایه فکري و ابعاد آن به عنوان یکی از قابلیت هاي مهم سازمان در خلق، تسهیم و کاربرد دانش سازمانی، می تواند باعث توسعه فعالیت هاي دانش محور و استراتژي مدیریت دانش شود. به دلیل اهمیت زیاد موضوع اثربخشی در سازمانهای تجاری و غیرتجاری، مطالعه در زمینه اثربخشی ریشه اولین نظریههای مدیریت دارد و تقریبا با رشد نظریههای مدیریت، موضوع اثربخشی به لحاظ مفهومی دچار تغییراتی شده است، اما به دلیل پیچیدگی مفهوم اثربخشی، در حال حاضر نیز الگوی جامع و کاملی جهت سنجش اثربخشی سازمانها وجود ندارد. سنجش اثربخشی سازمانها کار سادهای نیست، زیرا سازمانها دارای اهداف و منابع مختلفی هستند و به دنبال نتایج متفاوتی هستند. بر اساس نظریه لیکرت سه دسته متغیر علی، میانجی و بازدهی بر اثربخشی سازمانی تاثیر میگذارد، متغیرهای علی در طی جریان پیشرفتهای داخلی سازمان بر نتایج و نیز دستاوردهای آن موثرند و توسط مدیریت قابل تبدیل یا تغییر میباشند که برخی از آنها شامل مهارتها و روشها، فرهنگ سازمانی، سبک رهبری، ساختار سازمانی و .... میشوند. متغیرهای میانجی نماینده شرایط و حالات دورنی یک سازمان میباشند که در تعهد اعضاء به اهداف، انگیزش و روحیه کارکنان و مهارتهای آنها در کنترل، ارتباطات، حل اختلاف، تصمیمگیری متجلی میشود و به طور کلی می توان گفت وابسته به اقدام منابع انسانی است. دسته سوم متغیرهای بازدهی یا نتیجه نهایی هستند و منعکس کننده دستاوردهای سازمان میباشند که بیشتر بصورت غیر عینی قابل مشاهده هست. ارتباط بین مسئولیت اجتماعی و اثربخشی سازمانی توجه بسیاری از محققان و پژوهشگران را به خود جلب کرده است. بیشتر تحقیقات در زمینه مسئولیت اجتماعی نشان داده است که سازمانهایی که در آنها بهره گیری از این فعالیت ها بالا بوده است، موفقتر بوده(صادق، 2020) و اجرای فعالیت های مسئولیت اجتماعی در سازمانها موجب افزایش عملکرد و اثربخشی میشود(چانگ و چیونگ21،2009؛ ناهاپیت و گوشال22،1998؛ لیو23،2009؛ میلیویا و کلارک24، 2005). از جانب دیگر خود مسئولیت اجتماعی تحت تاثیر سرمایه فکری و سرمایه اجتماعی می باشد. سرمایه اجتماعی ایجاد ارتباطات صمیمانه در افراد و خلق و ایجاد ارتباطات صحیح و بیشتر میگردد و بر مسئولیت اجتماعی تاثیر می گذارد(وینچ، 2006؛ هی و وی،252009؛ بونتیس26،2002). سرمایه فکری در سازمانها موجب افزایش دانش و بهرهگیری از داراییهای ناملموس سازمانی منجر به افزایش فعالیت های مسئولیت اجتماعی می گردد (سنچز و همکاران،2006؛ هسو27،2006). به هر حال تحقیقات انجام شده در این زمینه نشان میدهد که سرمایه فکری و سرمایه اجتماعی بر مسئولیت اجتماعی و انجام فعالیت های مسئولیت اجتماعی بر اثربخشی سازمانی تاثیر میگذارند، اما به دلیل پیچیدگی موجود در مفاهیم و مدلهای نظری مسئولیت اجتماعی و اثربخشی سازمانی و افزایش الگوها و مدلهای نظری متعدد، در هر زمان مدلهای نظری خاصی مورد توجه محققان قرار گرفته و همین امر باعث شده تا تحقیقات انجام شده چه از حیث نتیجه و چه از حیث مدلهای نظری تحقیق با هم متفاوت باشند. از طرف دیگر تحقیق بر روی متغیرها تابع شرایط زمانی، مکانی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و عوامل متعدد دیگری هستند و همانطور که مشاهده شد هنوز تحقیقات زیادی در محیطهای ورزشی صورت نگرفته است و اکثر مطالعات در سازمانهای غیرورزشی به انجام رسیده است، در همین راستا تحقیق حاضر با بهرهگیری از جدیدترین و کاربردیترین مدلهای نظری به بررسی تاثیر سرمایه اجتماعی و فکری بر مسئولیت اجتماعی و رابطه آن با اثربخشی سازمانی در سازمانهای ورزشی کشور ایران می پردازد.
روششناسی پژوهش
روش تحقیق حاضر توصیفی از نوع همبستگی است. که در آن را افراد شاغل در سازمان وزارت ورزش و جوانان ایران شامل معاونین، مدیران ستادی سازمان، مدیران کل و معاونین استانها، مدیران کمیته ملی المپیک و رئیس، نائب رئیس، دبیران فدراسیونهای ورزشی ایران بهعنوان نمونه انتخاب شدند. حجم نمونه نسبت به حجم جامعه براساس جدول مورگان 368 نفر به صورت تصادفی انتخاب شدند. در نهایت محقق موفق به جمع آوری 356 پرسشنامه قابل تجزیه و تحلیل شد. با احتساب 356 پرسشنامه سالم نرخ پاسخ 96 درصد بود. از آنجاییکه نرخ پاسخ بیشتر از 85 درصد بوده است بنابراین تعداد پرسشنامههای مخدوش مذکور(04%) هیچ تهدیدی برای تحقیق حاضر نیستند(جوردن28 و همکاران، 2011). جهت اندازهگیری استاندارد استفاده شد برای روایی صوری و محتوایی پرسشنامه از نظرات کارشناسان و متخصصان استفاده شد و برای پایایی از آلفای کرونباخ استفاده شد(جدول1). به منظور سازمان دادن، طبقهبندی و خلاصه نمودن دادههای خام از آمار توصیفی و در بخش آمار استنباطی از آزمون مدل معادلات ساختاری برای بررسی برازش مدل تحقیق استفاده گردید. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرم افزارهای آماری Spssو LISREL نسخه8/ 8 انجام پذیرفت.
جدول شماره1: آلفای کرونباخ و منبع
متغیر | انحراف معیار | میانگین | الفای کرونباخ | منبع پرسش نامه |
بعد ساختاری | 777/0 | 3/4763 | 84/0 | پرسشنامه سرمایه اجتماعی ناهاپیت و گوشال(1998)
|
بعد شناختی | 842/0 | 3/4635 | ||
بعد رابطهای | 820/0 | 3/4704 | ||
سرمایه انسانی | 700/0 | 3/3437 | 83/0 | پرسشنامه سرمایه فکری بونتيس(1998) |
سرمایه ساختاری | 767/0 | 3/3817 | ||
سرمایه مشتری | 691/0 | 3/3765 | ||
سازماندهی | 812/0 | 3/4223 | 90/0 | پرسشنامه اثربخشی سازمانی هسو (2002) |
تصمیمگیری | 810/0 | 3/3024 |
|
|
ارتباط باافراد | 890/0 | 3/6464 | ||
رضایت شغلی | 741/0 | 3/4236 | ||
قانونی | 868/0 | 3/3817 | 80/0 | پرسشنامه مسئولیت اجتماعی کارول (1991) |
اخلاقی | 823/0 | 3/3664 |
|
|
بشردوستانه | 874/0 | 3/4482 | ||
اقتصادی | 743/0 | 3/5587 |
یافتههای پژوهش
جدول شماره 2 بار عاملی متغییر های تحقیق را نشان می دهد.
جدول 2. آزمون ميانگين يک جامعه آماري و بار عاملي شاخصها و مولفهها
بار عاملي مدل | عددt | میانگین فرضی | ميانگين | شاخص | متغير |
0/62 | 5/355 |
3 | 3/3077 | EQ1 | اخلاقی
|
0/83 | 4/662 | 3/2840 | EQ2 | ||
0/84 | 6/748 | 3/3994 | EQ3 | ||
0/76 | 7/513 | 3/4438 | EQ4 | ||
0/77 | 8/210 | 3/4615 | EQ5 | ||
0/74 | 6/569 | 3/3935 | EQ6 | ||
0/77 | 3/.838 | 3/2337 | EQ7 | ||
0/80 | 2/584 | 3/1598 | EQ8 | ||
0/68 | 4/036 | 3/2396 | PH1 | بشردوستانه | |
0/75 | 7/739 | 3/4467 | PH2 | ||
0/57 | 11/610 | 3/6154 | PH3 | ||
0/71 | 8/990 | 3/5030 | PH4 | ||
0/71 | 11/377 | 3/6509 | LQ1 | قانونی | |
0/74 | 8/266 | 3/4852 | LQ 2 | ||
0/80 | 7/860 | 3/4763 | LQ 3 | ||
0/77 | 3/659 | 3/2278 | LQ 4 | ||
0/78 | 8/006 | 3/4852 | LQ 5 | ||
0/71 | 6/266 | 3/3639 | LQ 6 | ||
0/64 | 8/370 | 3/4586 | LQ 7 |
| |
0/70 | 9/739 | 3/5473 | ECO1 | اقتصادی | |
0/55 | 13/314 | 3/6923 | ECO2 | ||
0/70 | 10/836 | 3/5917 | ECO3 | ||
0/68 | 8/923 | 3/5089 | ECO4 | ||
0/78 | 10/444 | 3/5917 | ECO5 | ||
0/67 | 9/336 | 3/5207 | ECO6 | ||
عددt | بار عاملي مدل | ميانگين فرضي | ميانگين | شاخص | متغير |
8/872 | 0/55 | 3 | 3/5207 | HUC1 | سرمایه انسانی |
5/475 | 0/59 | 3/3402 | HUC2 | ||
6/315 | 0/58 | 3/3639 | HUC3 | ||
9/529 | 0/56 | 3/5828 | HUC4 | ||
2/025 | 0/51 | 3/1243 | HUC5 | ||
3/484 | 0/54 | 3/2337 | HUC6 | ||
7/532 | 0/55 | 3/4201 | HUC9 | ||
4/445 | 0/51 | 3/2781 | HUC11 | ||
5/557 | 0/57 | 3/3373 | HUC12 | ||
4/022 | 0/58 | 3/2456 | HUC13 | ||
5/333 | 0/70 | 3/3254 | HUC14 | ||
5/875 | 0/64 | 3/3521 | HUC15 | ||
7/780 | 0/52. | 3/4645 | STC1 | سرمایه ساختاری | |
7/600 | 0/63 | 3/4467 | STC2 | ||
6/728 | 0/62 | 3/3757 | STC4 | ||
4/400 | 0/64 | 3/2692 | STC6 | ||
5/750 | 0/61 | 3/3521 | STC7 | ||
11/538 | 0/62 | 3/6154 | CUC1 | سرمایه مشتری | |
8/455 | 0/54 | 3/4675 | CUC2 | ||
4/304 | 0/61 | 3/2544 | CUC6 | ||
5/668 | 0/50 | 3/3136 | CUC8 | ||
1/529 | 0/62 | 3/0947 | CUC9 | ||
6/945 | 0/63 | 3/4083 | CUC10 | ||
9/335 | 0/58 | 3/5118 | CUC11 | ||
بار عاملي مدل | عددt | ميانگين فرضي | ميانگين مشاهده شده | شاخص | متغير |
0/68 | 10/652 | 3 | 3/5621 | STSO1 | بعد ساختاری |
0/75 | 10/540 | 3/5444 | STSO2 | ||
0/73 | 5/224 | 3/3047 | STSO3 | ||
0/75 | 8/657 | 3/5030 | COGSO1 | بعد شناختی | |
0/69 | 4/110 | 3/2456 | COGSO2 | ||
0/64 | 12/393 | 3/6420 | COGSO3 | ||
0/77 | 9/222 | 3/5355 | RELSO1 | بعد رابطهای
| |
0/74 | 10/008 | 3/5710 | RELSO2 | ||
0/77 | 8/221 | 3/5089 | RELSO3 | ||
0/52 | 3/503 | 3/2041 | RELSO4 | ||
0/63 | 10/900 | 3/5917 | RELSO5 | ||
0/52 | 7/780 | 3/4467 | RELSO6 | ||
بار عاملي مدل | عددt | میانگین فرضی | ميانگين | شاخص | متغير |
0/79 | 1/683 |
3 | 3/1065 | ORG1 | سازماندهی |
0/60 | 6/865 | 3/4024 | ORG2 | ||
0/72 | 10/277 | 3/5888 | ORG3 | ||
0/59 | 10/649 | 3/5917 | ORG4 | ||
0/65 | 4/563 | 3/2544 | DES1 | تصمیم گیری | |
0/78 | 5/076 | 3/3136 | DES2 | ||
0/74 | 2/349 | 3/1450 | DES3 | ||
0/57 | 9/175 | 3/5118 | DES4 | ||
0/66 | 4/848 | 3/2870 | DES5 | ||
0/69 | 9/342 | 3/5533 | COM1 | ارتباط با افراد | |
0/75 | 14/245 | 3/7396 | COM2 | ||
0/65 | 5/110 | 3/3018 | JS1 | رضایت شغلی | |
0/72 | 6/825 | 3/3935 | JS2 | ||
0/67 | 4/672 | 3/2663 | JS3 | ||
0/71 | 3/688 | 3/2219 | JS4 | ||
0/53 | 13/292 | 3/6893 | JS5 | ||
0/58 | 12/258 | 3/6686 | JS6 |
نتایج جدول 3 رابطه بین مولفهها سرمایه اجتماعی، سرمایه فکری، مدیریت دانش و اثربخشی سازمانی در وزارت ورزش و جوانان و سازمانهای ورزشی با استفاده از ماتریس همبستگی را نشان میدهد بررسی گردید.
جدول 3 مولفهها متغیرهای تحقیق
شاخص | سرمایه ساختاری | سرمایه شناختی | سرمایه رابطهای | سرمایه انسانی | سرمایه ساختاری | سرمایه مشتری | سازماندهی | تصمیمگیری | ارتباط با شرکتکنندگان | رضایت شغلی | خلق دانش | تبدیل دانش | کاربرد دانش | حفظ دانش |
سرمایه ساختاری | 1 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سرمایه شناختی | .658** | 1 | . | . | . | . | . | . | . | . | . | . | . | . |
سرمایه رابطهای | .688** | .760** | 1 | . | . | . | . | . | . | . | . | . | . | . |
سرمایه انسانی | .441** | .608** | .684** | 1 | . | . | . | . | . | . | . | . | . | . |
سرمایه ساختاری | .466** | .652** | .665** | .797** | 1 | . | . | . | . | . | . | . | . | . |
سرمایه مشتری | .532** | .604** | .638** | .756** | .751** | 1 |
|
|
|
|
|
|
|
|
سازماندهی | .249** | .300** | .327** | .543** | .518** | .423** | 1 | . | . | . | . | . | . | . |
تصمیم گیری | .300** | .371** | .382** | .545** | .488** | .447** | .677** | 1 | . | . | . | . | . |
|
ارتباط با شرکتکنندگان | .072 | .132* | .177** | .345** | .268** | .204** | .606** | .534** | 1 | . | . | . | . | . |
رضایت شغلی | .332** | .402** | .433** | .556** | .542** | .489** | .717** | .709** | .548** | 1 | . | . | . | . |
اخلاقی | .483** | .549** | .594** | .628** | .626** | .602** | .561** | .559** | .335** | .611** | 1 | . | . | . |
بشر دوستانه | .382** | .405** | .520** | .556** | .505** | .464** | .427** | .484** | .319** | .493** | .675** | 1 | . | . |
قانونی | .340** | .447** | .540** | .652** | .615** | .491** | .468** | .502** | .296** | .546** | .681** | .815** | 1 |
|
اقتصادی | .331** | .339** | .423** | .554** | .513** | .441** | .524** | .479** | .283** | .495** | .600** | .690** | .759** | 1 |
جدول 3 ماتریس همبستگی میان متغیرهای تحقیق را نشان میدهد. میان تمامی مولفههای متغیرهای تحقیق ارتباط مثبت و معناداری(در سطح خطای 01/0 یا در سطح خطای 05/0) وجود دارد. با توجه به این جدول شماره 4 مشخص میشود که مدل مفهومی مفروض از برازش بهتری برخوردار است و مدل ارائه شده مورد پذیرش قرار میگیرد.
جدول 4 مقادیر شاخصهای برازش مدل مفهومی پژوهش
شاخصهای برازش | مقادیر پژوهش | ملاک قابل قبول | نتیجه |
کای اسکویر | (000/0= P) 21/181 | مقدار کای اسکویر جدول |
|
درجه آزادی | 72 |
|
|
شاخصهای برازش مطلق |
| .. |
|
ریشه میانگین مربعات خطای تقریب(RMSEA) | 073/0 | 05/0≥ برازش خوب بین 05/0 و 08/0 برازش قابل قبول 08/0 تا 1/0 برازش متوسط | قابل قبول |
ریشه میانگین مربعات باقیمانده(RMR) | 1/0 | 05/0≥ | تایید |
شاخص نیکویی برازش(GFI) | 93/0 | 90/0≤ | تایید |
شاخص نیکویی برازش اصلاح شده(AGFI) | 93/0 | 90/0≤ | تایید |
شاخصهای برازش نسبی |
|
|
|
شاخص برازش غیر هنجار(NNFI). | 97/0 | 90/0≤ | تایید |
شاخص برازش هنجار شده(NFI) | 97/0 | 90/0≤ | تایید |
شاخص برازش مقایسه ای(CFI) | 98/0 | 90/0≤ | تایید |
شاخص برازش افزایشی(IFI) | 98/0 | 90/0≤ | تایید |
شاخص برازش نسبی(RFI) | 96/0 | 90/0≤ | تایید |
شاخصهای برازش امساک(تعدیل یافته) |
|
|
|
شاخص هنجار شده برازش امساک(PNFI) | 60/0 | 5/0< | تایید |
شکل 1:. مدل در حالت ضرایب تخمین استاندارد
شکل 2:مدل در حالت ضرایب استاندارد
با توجه به شکل(شکل شماره 1 و2 ) حاصله از تحلیل مسیر لیزرل مشخص شد که ضریب اثر سرمایه اجتماعی بر اثربخشی سازمانی برابر(26/0 و 73/2=t) میباشد، بنابراین سرمایه اجتماعی بر اثربخشی سازمانی تاثیر منفی و معناداری دارد (73/2 =t، 05/0>p). و ضریب اثر سرمایه فکری بر مسئولیت اجتماعی برابر(73/0 و 53/12= t) که در سطح 05/0 > p معنادار و در نتیجه میتوان گفت که سرمایه فکری تاثیر مثبت و معناداری بر مسئولیت اجتماعی دارد(63/7=t ،05/0>p). ضریب اثر مسئولیت اجتماعی بر اثربخشی سازمانی برابر (41/0 و 24/5= t) که در سطح 05/0 > p معنادار و مسئولیت اجتماعی تاثیر مثبت و معناداری بر اثربخشی سازمانی دارد(84/11=t ،05/0>p). در ادامه معادلات رگرسیونی در حالت ساختاری مورد بررسی قرار میگیرد این معادلات بیانگر ضرایب مسیر، ضرایب معناداری و میزان R2 میباشد. میزان R2 در متغیرهای اثربخشی سازمانی و مسئولیت اجتماعی بترتیب 55/0 و 56 /0 میباشد.
بحث و نتیجه گیری
ظهور سازمانهای اجتماعی و گسترش روز افزون آنها، از ویژگیهای بارز تمدن بشری است. با توجه به افزایش سازمانها، موفقیت هر سازمانی بستگی به تخصیص و بکارگیری مناسب ابزار، تجهیزات، پول، مواد خام، دانش روز و منابع انسانی سازمان مربوطه در برنامههایش دارد و این امر در صورتی امکان پذیر خواهد بود که این سازمانها بتوانند مهارتها، دانش، توانایی و خصوصیات فردی و جمعی کارکنان را در راستای اهداف سازمان به کار گیرند تا به اثربخشی برسند. اثربخشی سودمندترین و ارزشمندترین مقصد مدیران سازمانها در محیطهای پرتلاطم و متغیر دنیای امروز است. تحقیقات نشان داده است که عوامل مختلفی از جمله فرهنگ سازمانی، عدالت سازمانی، تعهد سازمانی و مسئولیت اجتماعی بر اثربخشی سازمانی تاثیرگذار است. یکی از شیوه موثر جهت حفظ رقابت در دنیای روز و کسب محبوبیت در جامعه و افزایش اثربخشی سازمان بهرهگیری فعالیت های مسئولیت اجتماعی در سازمان است. با توجه به این نکته که پژوهشهای محدودی در سازمانهای ورزشی در حوزه سرمایه اجتماعی و فکری و تاثیر آن روی مسئولیت اجتماعی صورت گرفته است، انجام پژوهش حاضر ضروری به نظر رسید. هدف تحقیق حاضر بررسی نقش میانجی مسیولیت اجتماعی در تاثیر سرمایه اجتماعی و فکری بر اثر بخشی سازمان های ورزشی ایران بود. نتایج تحقیق نشان داد که مسئولیت اجتماعی تاثیر مثبت و معناداری بر اثربخشی سازمانی دارد که با یافته های نتایج تحقیق حاضر نویدی و همکاران (1394)، اکبریان (1399) ، گرین و پولزا29(2011)، اجدینی، ترومن،201230(2009)، زنگ و یانگ31(2010)همخوانی دارد. اکبریان (1399) نشان داد بین تقید بنگاه به رعایت مسئولیت های اجتماعی (در ابعاد نیازهای اقتصادی ، رعایت قوانین و مقررات ، رعایت اخلاق کسب و کار ومسئولیت های بشر دوستانه) و میزان کارآمدی سازمانی آن رابطه وجود دارد.
استفاده از فعالیت های مسئولیت اجتماعی سازمانها باعث کاهش هزینهها و بهبود کیفیت، بهروری و سودمندی سازمانها میشود. در حال حاضر سازمانها با وجود پراکندگیهای جغرافیایی بویژه در سازمانهای ورزشی میتوانند با استفاده از فناوریهای جدید و از طریق گروههای مجازی و ارتباط از راه دور با یکدیگر همکاری نمایند و بازده زمانی را کاهش و اثربخشی را در مدت زمان کوتاه فراهم نمایند. فعالیت های مسئولیت اجتماعی دارای تواناییهای بالقوه با ارزشی برای رسیدن به این اهداف میباشند. نتایج نشان داد که مدیران و معاونین ورزشی توانستهاند از این نظام در جهت رسیدن به اهداف خود حداکثر استفاده را ببرند. نتایج مدل نشان داد که سرمایه اجتماعی به میزان 26/0 – بر اثربخشی سازمانی تاثر منفی و معنادار دارد. بدین معنا که با افزایش سرمایه اجتماعی میزان اثربخشی سازمانی کاهش می یابد. درستکار(1398) در تحقیق خود نشان داد که سرمایه اجتماعی بر اثر بخشی تاثیر گذار می باشد. صنوبری(1398) به این نتیجه رسید که سرمایه اجتماعی و خلاقیت سازمانی با اثربخشی سازمانی رابطه مثبـت وجـود دارد. همچنین یافته حاکی از آن بود که متغیرهاي سرمایه اجتماعی و خلاقیت سازمانی به میزان 82/0 درصـد از متغیـر اثربخشـی سازمانی را تبیین می کنند. لین32 و همکاران(2011) در تحقیقی تحت عنوان مدل اثربخشی شغلی و تقدم آن بر دیدگاه سرمایه اجتماعی دو مدل مفهومی را بررسی کردند. در مدل اول به بررسی تاثیر سه بعد سرمایه اجتماعی(بعد ساختاری، شناختی و رابطهای) بر اثربخشی شغلی و بررسی نقش واسطه متغیر هویت تیمی، پرداختند و در مدل دوم سه بعد سرمایه اجتماعی بر هویت تیمی اثر میگذارد و این دو متغیر بر اثربخشی شغلی تاثیر میگذارند. نتایج تحقیق هر دو مدل را تایید کرد. در مدل دوم هویت تیمی از ابعاد سرمایه اجتماعی تاثیر گرفته و بر اثربخشی شغلی اثر مثبت و معناداری میگذارند. احمدی و فیضآبادی(1390) با بررسی وضعیت سرمایه اجتماعی در سازمانها نشان دادند که اعتماد افراد با بهبود عملکرد آنان ارتباط مستقیم و همچنین ایجاد شبکههای رسمی با بهبود عملکرد رابطه غیرمستقیم دارد. بین سرمایه اجتماعی و بهبود عملکرد سازمانی رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد. همانگونه که نتایج تحقیق تمام محققان نشان داد بین سرمایه اجتماعی و بهبود عملکرد و نوآوری و خلاقیت رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. زمانیکه در سازمانی عملکرد بهبود یابد و نوآوری و خلاقیت رواج و اثربخشی شغلی افزایش یابد، به طور مسلم اثربخشی سازمانی نیز رو به بهبود و افزایش خواهد رفت. نتایج پژوهش حاضر از این جهت که سرمایه اجتماعی بر اثربخشی تاثیرگذار است با سایر تحقیقات در یک راستا و همخوان ولی جهت این تاثیرگذاری منفی و برعکس و از این جهت با تحقیقات انجام شده چه در داخل کشور و چه در خارج از کشور همخوان نمیباشد. لازمه اعتماد شكلگيري پيوندها و معاهدات اجتماعي است و ايجاد كننده تعاون و همياري میباشد و فقط در اين حالت است كه در عين وجود تفاوتها قادر به حل مشكلات و انجام تعهدات اجتماعي ميگردد. در واقع اعتماد اجتماعي برگرفته از عدالت ـ برابري و امنيت اجتماعي ميباشد. پانتام اعتماد اجتماعی را ناشی از دو منبع هنجارهای روابط متقابل و شبکههای مدنی میداند(پانتام، 1380). او سرمایه اجتماعی را محصول جانبی دیگر فعالیتهای اجتماعی مینامند. این سرمایه به طور معمول بر اساس پیوندها و هنجارها و اعتمادها شکل میگیرد و از یک شرایط اجتماعی به شرایط دیگر انتقال پذیر است. بنابراین با توجه به تعریف سرمایه اجتماعی میتوان دلیل معکوس بودن تاثیر سرمایه اجتماعی را بر اثربخشی سازمانی را در همین تعاریف جست. آنچه مسلم است ارتباط در سازمانهای ورزشی و وزارت ورزش و جوانان وجود دارد ولی این ارتباطات چگونه تعریف میشود و چگونه است، را باید در تحقیقی جداگانه به صورت موشکافانه بررسی شود. بر طبق تحقیق نظری(1390) نتایج بررسی متغیرهای مهارتهای ارتباطی، ارتباطات بین فردی نشان داد که میزان تمامی این متغیرها در سازمانهای ورزشی مورد بررسی در سطح متوسطی قرار دارد. میزان مولفههای ارتباطات و انتقال اطلاعات در سطح پائینی رو به متوسط قرار دارد، این میتواند یکی از دلایلی باشد که منجر به کاهش اثربخشی سازمانی سازمانهای ورزشی ایران گردد. به عبارت دیگر چون مدیران از مهارتهای ارتباطی و ارتباطات بین فردی خوبی برخوردار نیستند نقش کارکنان را در تصمیمگیریها نادیده میگیرند، افراد را ترغیب به برقراری ارتباط در سازمان نکرده، سازماندهی خوبی در راستای اهداف سازمان صورت نداده و با این اقدامات سطح رضایت شغلی را در بین کارکنان پائین آوردهاند و اثربخشی نیز کاهش مییابد. اعتماد که پایه تمامی ارتباطات محسوب میشود و از آنجا که این ارتباطات در تمامی سطوح سازمانی دیده میشود، مسلما میزانی از اعتماد نیز در این ارتباطات است اما با توجه به نتایج تحقیق این اعتماد نتیجه معکوس بر اثربخشی سازمانهای مورد پژوهش دارد. شاید به توان اینگونه گفت که این اعتماد مانع ارتباطات باز و وسیع در سراسر سازمان میشود و فقط به ارتباطات بسته محدود میشود به همین دلیل اطلاعات لازم در بین افراد به صورت محدود جابجا میشود. بنابراین مسؤولین باید راهبردهایی مدیریتی مناسبی را به منظور رسیدن به سطح بهینهای از شاخصهای ارتباطی را اتخاذ نموده در انتخاب افراد مناسب برای احراز سطوح مختلف پستهای مدیریتی اهتمام ویژهای داشته باشند و به نقش سرمایه اجتماعی در رسیدن به اثربخشی بیشتر توجه نمایند. برای توجیه نتایج بدست آمده از این پژوهش میتوان به تئوریهای زیر اشاره نمود. در ادبیات پیشینه برای مفهوم سازی سرمایه اجتماعی از سه تئوری پیوندهای ضعیف، شکاف ساختاری و تئوری منابع اجتماعی استفاده شده است. تئوری پیوندهای ضعیف و شکاف ساختاری بر شبکه ارتباطات تاکید دارد و تئوری منابع اجتماعی بر محتوای روابط در شبکههای متمرکز میباشد. تئوری پیوندهای اشاره به این مطلب دارد که هرچه استحکام روابط میان اعضای یک شبکه بیشتر باشد، ارزش سرمایه اجتماعی کمتر و بالعکس هر چه شدت و استحکام این روابط ضعیفتر باشد نشان دهنده سرمایه اجتماعی بیشتر است. گرانووتر33واضع این تئوری معتقد است که میتوان سرمایه اجتماعی را از نظر شدت، تکرار و شمولیت انواع مختلف میان دوستیها و ... مورد سنجش قرار داد. تئوری شکاف ساختاری که در سال 1992 توسط برت34 برای مفهوم سازی سرمایه اجتماعی بکار برده شد. تاکید تئوری شکاف ساختاری بر روابط میان فرد و همکاران وی در شبکه و همین طور روابط میان همکاران است و منظور از شکاف، فقدان ارتباط میان دو فرد در یک شبکه اجتماعی است، که فی نفسه برای سازمان مزیت تلقی میشود. تئوری منابع اجتماعی که توسط لین و کاتور35(1981) مطرح شد. این محققان پیوندهای موجود در شبکه را بدون وجود منابع داخل آن کارآمد نمیداند. از دیدگاه این تئوری تنها منابع موجود در درون شبکه است که میتواند به عنوان یک سرمایه تلقی شود. بنابراین گاهی وجود یک شبکه ارتباطی در سازمانها میتواند نتیجه معکوس برای آن سازمان داشته باشد. در بخش دیگر از نتایج به تاثیر سرمایه فکری بر مدیریت دانش تاثیر گذار می باشد. بنابراین داراییهای نامشهود سازمان میتواند با فراهم ساختن دانش برای سازمان به عنوان یک مزیت رقابتی محسوب گردد. سرمایه فکری در سازمانها اشاره به دانش، اطلاعات، داراییهای فکری و تجربه افراد دارد که میتواند برای سازمانها ایجاد ثروت آفرینی کند. تمایل سازمان ها نسبت به تعهد به مسئولیت پذیری اجتماعی در تمامی ابعاد اثر قابل توجهی بر عملکرد مالی سازمان ها دارد ( سودان و کوپر36، 2010). قدردان و همکاران (1399) نشان دادند که بین سرمایه فیزیکی و سرمایه ساختاری با مسئولیت پذیری اجتماعی رابطه منفی و معنادار برقرار است. ولی بین سرمایه انسانی و مسئولیت پذیری اجتماعی هیچ گونه رابطه معناداری مشاهده نشد.
روابط بین سرمایه فکری و مسئولیت پذیری اجتماعی در پیشینه موضوعی مدیریت استراتژیک مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفته است. تحقیقات بارنت37 نشان داد که دارایی های نامشهود برابر با سرمایه فکری نقش بنیادی در فعالیتهای پاسخگویی اجتماعی بنگاهها دارد، میباشد، هیلمن و کِیم38 بر تأثیر اینتعامل بر ارزش شرکت تأکید کردند. برانکو و رودریگز39 یک همبستگی مثبت بین فعالیت های سرمایه فکری و مسئولیت پذیری اجتماعی شرکت مشاهده کردند. آنها چگونگی سرمایه گذاری در فعالیتهای مسئولیت پذیری اجتماعی شرکت سودآور را به منظور افزایش سرمایه فکری شناسایی کردند. سرمایه فکری و مسئولیت پذیری اجتماعی شرکتهر دو مسائل مهمی در زمینه مدیریت نوین شرکت ها میباشند.
بنابراین سازمان ها به خوبی متوجه این امر شده اند که باید بیشتر به سرمایه هاي فکري واجتماعي خود توجه کنند تا بتوانند بقا و اثربخشی عملکرد خود را تضمین نمایند، به بیان دیگر، شناسایی، بهبود و تقویت سرمایه فکري و ابعاد آن به عنوان یکی از قابلیت هاي مهم در اثر بخشي سازمان مي باشد. همچنین با توجه به نتایج تحقیق پيشنهاد ميشود كه جهت تقويت فعاليت هاي مسئوليت اجتماعي در زمينههاي اقداماتي در حمایت از اين فعاليت ها و تشويق و ترغيب كاركنان در سراسر سازمان، ایجاد خط مشیها و رویههایی جهت گسترش فعاليت هاي اجتماعي در سراسر سازمان، حمایت مالی از فعالیتهای اجتماعي در سراسر سازمان انجام گیرد. هرچند به طورمعمول هدف اصلی سازمان، افزایش کارآیی، اثربخش و کسب سود و درآمد است، ولی در عصرحاضر برای دستیابی به این مهم، باید به انتظارات اجتماعی و احکام اخلاقی که در این تحقیق از تعبیر مسئولیت اجتماعی برای بیان آن استفاده شده است، واکنش نشان داد و به بهترین شکل این گونه انتظارات را با اهداف سازمان تلفیق نمود. بدین منظور نوصیه می شود بنگاه ها در ندوین ضوابط و مقررات سازمامی بر این امر تاکید و توجه نموده و بود را قانونا ملزم و متعهد به محترم شمردن و رعایت حقوق مردم کنند.
منابع
Ahmadi, S. A. A., & Feizabadi, H. (2011). Investigating Social capital and effect of that on the organization improvement (Case study: Staff Organizations of Tehran municipality. Journal of Public Administration, 3(6), 35-88. (In Persian)
Akbaryan, M. (2020). Sociological explanation of the relationship between social responsibility in organizational communication and its effectiveness. News Science, 9(33), 211-239. (In Persian).
Akhavan kharazian, M., Salehi sadaghiani, J., & Monafi, M. (2016). Readiness Assessment Model for implementation and Adoption of Knowledge Management at Iranian Post Company (Center of Information Technology). Business Intelligence Management Studies, 5(17), 29-62. doi: 10.22054/ims.2016.6990.( In Persian)
Anderson, Kimberly K. (2009). Organization capability predictors of effective knowledge management an empirical examination. Dissertation of doctor of business administration. Nova southeastern university.
Barnett M.: Stakeholder Influence Capacity and the Variability of Financial Returns to Corporate Social Responsibility.“Academy of Management Reviews”2007, Vol. 32, No. 3.
Barron, A., Pereda, A., & Stacey, S. (2017). Exploring the performance of government affairs subsidiaries: A study of organisation design and the social capital of European government affairs managers at Toyota Motor Europe and Hyundai Motor Company in Brussels. Journal of World Business, 52(2), 184-196.
Bavakhani, A. (2016). The Effect of Intellectual Capital on Knowledge Management in Knowledge-Based Organizations (Case Study: The Atomic Energy Organization of Iran). Library and Information Science Research, 6(2), 24-40. doi: 10.22067/riis.v6i2.50426.( In Persian)
Bontis, N. Crossan, M. and Hulland, j (2002). Managing an organizational learning system by aligning stocks and flows. Journal of Management Studies. No. 4, 437-466.
Branco M., Rodrigues L.L.: Corporate Social Responsibility and Resource BasedPerspectives. “Journal of Business Ethics” 2006, Vol. 69, No. 2.
Chang, T.C., Chuang, S.H. (2009). Performance effect of knowledge management: corporate management characteristic’s and competitive strategy enablers. Asian journal of management and humanity sciences. Vol.4, No4, 181-199.
Darabi R, Nasiri M, Molaii eel zoleh A. Investigation the impact of intellectual capital on knowledge management processes by organizational culture (Case study: Mazandaran University of Medical Sciences. jha 2017; 20 (68) :65-74. .( In Persian).
Darshkar, N (2015). Investigating the relationship between social capital and organizational entrepreneurship with organizational effectiveness of sports and youth departments in Khorasan Razavi province, Master's thesis, Birjand University. (In Persian)
Elmose-Østerlund, K., & Van der Roest, J. W. (2017). Understanding social capital in sports clubs: Participation, duration and social trust. European Journal for Sport and Society, 14(4), 366-386.
Ghadrdan, E., Moghadam, A., Soltanian, C., & Shahmoradi, S. (2020). Role of Corporate Social Responsibility with Emphasis on the Role of Intellectual Capital. Accounting and Auditing Research, 12(45), 71-88. doi: 10.22034/iaar.2020.107125. (In Persian).
Green, T. & J. Peloza (2011). “How does Corporate Social Responsibility CreateValue for Consumers”. Journal of Consumer Marketing. 2856-48 :1/
He, Wei. Qiao, Qian., Wei, Kwok-Kee .(2009). Social relationship and its role in knowledge management systems usage. journal of Information & Management , Volume: 46, Issue: 3, 175-180
Hillman A., Keim G.D.: Shareholder Value, Stakeholder Management, and Social Issues: What’s the Bottom Line? “Strategic Management Journal” 2001,Vol. 22, No. 2. 27. Holland J., Johanson U.: Value Relevant Information on Corporate Intangibles.
Hsu, Hsiu-Yueh. (2006). Knowledge management and intellectual capital.dissertation for doctoral of philosophy, Southern Illinois University at Carbondale.
Huang, C. M., Chang, H. C., & Henderson, S. (2008). Knowledge Transfer Barriers between Research and Development and Marketing Groups within Taiwanese Small and Medium-Sized Enterprise High-Technology New Product Development Teams. Human Factors and Ergonmics in Manufacturing, 18(6): 621-657.
Liao, Shu-hsien., Wu, Chi-chuan.(2009). The relationship among knowledge management organizational learning and organizational performance. International journal of business and management, Vol.4, No 4, 64-76.
Lin, CH. (2011). Modeling job effectiveness and its antecedents from a social capital perspective: A survey of virtual teams within business organizations. Computers in Human Behavior. 27, 915–923.
McEvily, S., Chakravarthy, B. (2005). The persistence of knowledge-based advantage: an empirical test for product performance and technological knowledge. Strategic Management Journal, 23, 285- 305.
Mirza Hakim, H ; Poursaid, Mohammad, M. (2017), Corporate social responsibility and its role in gaining competitive advantage, in the monthly journal of applied studies in management and development sciences, third year, number 2, pp. 117-130. (In Persian)
Nahapiet, Janine. Ghoshal, Sumantra (1998). Social capital, intellectual capital and organization advantage. Academy of management review. Vol. 23. No. 2, 242-266.
Navidi Nekoo, R., Arianfar, K., Honarmand, H., & Nozari, L. (2015). Factors influencing organizational effectiveness from the perspective of corporate social responsibility. Future study Management, 23(In Persian) (No,4 97)), 43-54.
Nazari, M. (1390). The effects of communication skills and interpersonal communication on the organizational effectiveness of Iranian sports managers and presenting a model. Doctoral thesis on management and planning in physical education, Faculty of Education and Physical Education, Islamic Azad University, Tehran Branch, Center.( In Persian).
Paydar, F, & Rajabi Keyapey, M. (2019). The Role of Knowledge Management and Empowering Personnel in Organizational Effectiveness of NAJA. NAJA STRATEGIC STUDIES JOURNAL, 4(11), 115-140. SID. https://sid.ir/paper/270266/en.( In Persian)
Putnam, R. (1380). Democracy and Civic Traditions: The Italian Experience and Lessons for Countries in Transition. Translated by Mohammad Taghi Delfrooz. Ghadir publishing house Tehran.
Rajaeifar, J. (2018). Examining the relationship between the role of knowledge management and managerial skills on organizational performance, master's thesis, Islamic Azad University, Shahriar branch.( In Persian)
Sadq, Z., B. Othman, and H. Mohammed. "Attitudes of managers in the Iraqi Kurdistan region private banks towards the impact of knowledge management on organizational effectiveness." Management Science Letters 10.8 (2020): 1835-1842.
Salajegheh, S., & Ashrafzadeh, E. (2014). The Survey of Relationship between Social Capital and Organizational Effectiveness in Health Training Center in Kerman´s Shafa Hospital. Social Capital Management, 1(1), 43-64. doi: 10.22059/jscm.2014.53277. (In Persian).
Sandhu, H. & Kapoor, S. (2010). Corporate social responsibility initiatives: Ananalysis of voluntary corporate disclosure. South Asian Journal ofManagement, 17 (2): 47-80.
Sanobari, H. (2018). Explaining the organizational effectiveness of the executive bodies of Gilan province based on social capital and organizational creativity, master's thesis, Koshiar Institute of Higher Education. (In Persian)
Sharifi, A, Nikbakht, M, Nejat Darabi, H, Jedi, R. (2015). Investigating the relationship between the knowledge management system and the effectiveness of sports and youth departments in Fars province, the fifth national conference of applied sciences in sports, Aliabad Katul, Islamic Azad University, Aliabad Katul branch.( In Persian)
Sözbilir ,Fikret. (2018). The interaction between social capital, creativity and efficiency in Organizations. Thinking Skills and Creativity, No. 27, 92–100.
Tajeddini, K & Trueman, M. (2012). Managing Swiss Hospitality: How Cultural Antecedents OfInnovation Andcustomer-Oriented Value Systems Can Influence Performance In The Hotel Industry . International Journal Of Hospitality Management , 31 ,1119– 1129
Watankhah, M. (2018). Investigating the relationship between intellectual capital and organizational effectiveness of school principals in Kenarak city, Master's thesis, Islamic Azad University, Bandar Jask branch.( In Persian).
Yaqoubi A., & Esmaili H. (1400). Interaction between intellectual capital and corporate social responsibility. Scientific Journal of New Research Approaches in Management and Accounting, 5(17), 1-129(In Persian)
Yavari, F. (2018). Investigating the impact of knowledge management on organizational effectiveness and organizational agility, Master's thesis, Mehr Institute of Higher Education.( In Persian)
You, K. W. (2021). The Effect of Transactional and Transformational Leadership Behaviours on Factors Establishing Teams’ Cultural Aspects to Promote Organizational Effectiveness. Sport Mont, 19(3), Ahead-of.
Zheng, W., Yang, B., McLean, G.N. (2010). Linking organizational culture, structure, strategy, and organizational effectiveness: Mediating role of knowledge management. Journal of Business Research,Vol 63, 763-771.
[1] You
[2] Sözbilir
[3] Barron
[4] Elmose-Østerlund
[5] Salvioni, Franzoni, Gennari & Cassano
[6] Ziakas & Trendafilova
[7] Matten & Moon
[8] Sorour, Boadu & Soobaroyen
[9] Wang, Gibson, & Zander
[10] Manasakis, Mitrokostas & Petrakis
[11] Kolk, Kourula, Pisani, & Westermann-Behaylo
[12] Hack, Kenyon, & Wood
[13] Smith & Westerbeek
[14] Gofffrey
[15] Walker
[16] Rowe
[18] Breitbarth
[19] 1. Andrikopoulos
[20] Susilowati
[21] Chang, & Chuang
[22] Nahapiet, Janine. Ghoshal
[23] Liao
[24] McEvily, S., Chakravarthy
[25] He, Wei
[26] Bontis
[27] Hsu
[28] Jordan
[29] Green and Peloza
[30] Tajeddinia& Truemanc
[31] Zheng, W., Yang
[32] Lin
[36] . Sandhu& Kapoor
[37] Barnett
[38] Hillman A., Keim
[39] Branco M., Rodrigues