برآورد ارزش تفریحی چاه نیمه با استفاده از روش ارزش گذاری مشروط
محورهای موضوعی : فصلنامه علمی -پژوهشی تحقیقات اقتصاد کشاورزی
جعفر نجاری
1
*
,
محمود صبوحی صابونی
2
,
ماشاءاله سالارپور
3
1 - کارشناس ارشد اقتصاد کشاورزی دانشگاه زابل
2 - دانشیار اقتصاد کشاورزی داشگاه زابل
3 - استادیار اقتصاد کشاورزی دانشگاه زابل
کلید واژه: سیستان و بلوچستان, ارزش تفریحی, روش ارزیابی مشروط, چاه نیمه,
چکیده مقاله :
منطقه ی تفریحی چاه نیمه در استان سیستان و بلوچستان، شهرستان زابل واقع می باشد که به دلیل جاذبه ی زیاد، یکی از مناطق تفریحی و گردشگری مهم در سطح استان است. بنابراین، مطالعه ی ارزش تفریحی آن می تواند در پیش بینی نیازها و رفع کمبودها و توسعه ی گردشگری در منطقه موثر باشد. هدف پژوهش حاضر، برآورد ارزش تفریحی چاه نیمه، با استفاده از روش ارزش گذاری مشروط است. برای بررسی عوامل موثر بر میزان تمایل به پرداخت افراد، با استفاده از مدل لوجیت برآورد شد. داده های مورد نیاز از طریق تکمیل 142 پرسشنامه و مصاحبه ی حضوری با بازدیدکنندگان از چاه نیمه در بهار سال 1390 جمع آوری شد. نتایج نشان داد که 93% درصد بازدیدکنندگان، حاضر به پرداخت مبلغی جهت استفاده از چاه نیمه می باشند. همچنین ضرایب متغیرهای مبلغ پیشنهادی، درآمد، جنسیت، شغل، تعداد دفعات بازدید، میزان علاقه مندی به حفظ محیط زیست چاه نیمه در سطح 5% معنی دار بودند، اما متغیرهای سن، اندازه خانوار و تحصیلات در سطح 5% اثر معنی داری بر تمایل افراد به پرداخت ندارند، ولی علائم مورد انتظار را دارا بوده اند. متوسط تمایل به پرداخت افراد برای ارزش تفرجی چاه نیمه حدود 3920 ریال برای هر نوبت بازدید و ارزش تفریحی سالانه آن برابر1568000000ریال برآورد شد. متغیر تعداد دفعات بازدید سالانه نیز به طور معنی داری بر قبول ورودیه اثر منفی دارد. با توجه به اهمیتی که مردم برای بازدید از چاه نیمه قائل اند و برای رسیدن به جامعه ای سالم و تداوم و پیشرفت و توسعه اقتصادی، شایسته است که برنامه ریزان و مسئولان به بهبود کیفیت محیط زیست، کنترل و نظارت جهت نیل به توسعه ی پایدار مناظر طبیعی منطقه توجه بیشتری داشته و با گسترش امکانات مناسب برای خانواده ها و بهبود بهداشت در این گونه فضاها به منظور بالا بردن رفاه جامعه، کمک بیشتری کنند.
This paper aims to measure recreational value and willingness to pay for Chahnimeh recreational site which is located in Zabol in Sistan and Baloochestan province. For this purpose, contingent valuation method was used. Also, logit model was estimated to find out factors affecting willingness to pay of people who visited Chaahnimeh. Data were collected from a sample of 142 visitors through filling up questionnaires and interview in spring of 2011. Results showed that 93% of visitors were willing to pay for visiting Chahnimeh. Also, coefficients of proposed amount, income, gender, and occupation, number of visits and interest to maintain Chahnimeh environment were significant at 5% level. The average willingness to pay for each visit was 3,920 Rials and annual recreational value was 1.568 billion Rials. Number of annual visits had negative effect on the amount of willingness to pay. Finally, some recommendations are made to improve present situation