چکیده
امروزه توجه به جایگاه و نقش سالمندان در نظام برنامهریزی شهری و معماری از یک طرف و تحققپذیری شهرهای دوستدار سالمند، از اولویتهای اساسی در فرایند برنامهریزی شهری و معماری است. خدمات شهری ساختاردهندهی شکل و ماهیت کالبدی، اجتماعی و فضایی شهر است؛ لذا بی عدال چکیده کامل
چکیده
امروزه توجه به جایگاه و نقش سالمندان در نظام برنامهریزی شهری و معماری از یک طرف و تحققپذیری شهرهای دوستدار سالمند، از اولویتهای اساسی در فرایند برنامهریزی شهری و معماری است. خدمات شهری ساختاردهندهی شکل و ماهیت کالبدی، اجتماعی و فضایی شهر است؛ لذا بی عدالتی در نحوهی توزیع آن، تأثیر جبران ناپذیری بر ساختار، ماهیت شهر به ویژه سالمندان را با چالشهای جدی روبرو میکند. تحقیق حاضر به بررسی وضعیت عدالت فضایی در سطح نواحی منطقه 15 تهران پرداخته شد. تحقیق حاضر به لحاظ هدف در زمره پژوهشهای کاربردی و به لحاظ روش تحقیق پیمایشی میباشد. در روند تحقیق ابتدا با طراحی پرسشنامه و برداشتهای میدانی به بررسی میزان دسترسی شهروندان به ویژه سالمندان در سطح نواحی شهر تهران پرداخته شد و سپس جهت رتبهبندی نواحی شهر به لحاظ دسترسی به خدمات از مدل VIKOR استفاده شد و در نهایت از مدل نزدیکترین همسایه جهت ارزیابی الگوی پراکندگی خدمات در سطح نواحی شهر استفاده گردید. نتایج مدل ها حاکی از آن است که پراکنش فضایی خدمات شهری در نواحی منطقه 15 از الگویی منظم پیروی نمیکند و توزیعها به صورت تصادفی و خوشهای میباشد. همچنین تخصیص خدمات شهری در رابطه با قشر سالمند در نواحی منطقه مذکور تفاوت معنی داری دارد. در بررسیهای به عمل آمده از لحاظ دسترسی به خدمات ناحیه 3 بیشترین دسترسی و برخورداری و ناحیه 5 و 6 کمترین دسترسی برخوردارند.
پرونده مقاله