شناسایی مؤلفههای اثرگذار بر افزایش میزان تابآوری اقتصادی و اجتماعی شهری در مواجهه با بحران زلزله مطالعه موردی: شهرستان بروجرد
محورهای موضوعی : آمایش محیط
علی امیری
1
(استادیار گروه جغرافیا، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران)
حسین زارعی
2
((کارشناس ارشد سنجش از دور و جیآیاس، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران))
ماندانا مسعودی راد
3
((دکترای جغرافیای شهری، دانشکده جغرافیا، دانشگاه سیستان و بلوچستان ، زاهدان، ایران))
حسین حاتمی نژاد
4
((دانشیار جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران، تهران، ایران))
کلید واژه: مدیریت بحران, زلزله, شهر بروجرد, تابآوری اجتماعی و اقتصادی,
چکیده مقاله :
تابآوری یکی از مؤثرترین روشها برای دستیابی به پایداری در برابر زلزله است؛ بنابراین میتوان از آن به عنوان راهحلی برای تقویت جوامع استفاده کرد. هدف این پژوهش مطالعه ابعاد مؤثر در افزایش تابآوری شهرستان بروجرد در مواجهه با بحران زلزله است. روش تحقیق توصیفی– تحلیلی است. جمعآوری دادهها از طریق پرسشنامه بوده است؛ حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 330 نفر است. برای تجزیه و تحلیل دادهها، از آزمون T تکنمونه ای، مدل تحلیل رگرسیون و Tدو نمونهای مستقل استفاده شده است. یافتهها نشان میدهد که در میان زیرشاخصهای مربوط به ابعاد تابآوری اجتماعی، زیرشاخص دسترسی به امکانات رفاهی دارای کمترین میانگین(3.02) و زیرشاخص سرمایه اجتماعی دارای بیشترین میانگین(3.49) بوده است. همچنین در میان زیرشاخصهای مربوط به تابآوری اقتصادی، زیرشاخص توانایی جبران خسارت با میانگین 2.83 کمترین و توانایی بازگشت به شرایط مناسب بیشترین میانگین(3.97) را به خود اختصاص دادهاند. نتایج تحلیل رگرسیون نیز با توجه به میزان بالای F(91.03) و سطح معناداری زیر 0.05 درصد معنادار است. همچنین نتایج T دو نمونهای مستقل برای مقایسه نظرات کارشناسان و مردم در مورد ابعاد تابآوری اجتماعی بیانگر آن است که تفاوتی میان نظرات این دو دسته مشاهده نمیشود؛ اما در مورد برخی زیر متغیرهای اقتصادی(میزان یا شدت خسارت، توانایی جبران خسارت) و مؤلفه کلی بعد تابآوری اقتصادی نظر کارشناسان و مردم متفاوت است.
Resilience is one of the most effective ways in achieving sustainability at the time of earthquakes. So it can be used as a way to strengthen the communities. This study aims to identify the effective dimensions in increasing urban resilience while confronting with earthquake crisis in Boroujerd. The research method is descriptive-analytical. We used a questionnaire to obtain the necessary data. The sample size was 330 based on Cochran's formula. We analyzed the data by a single-sample T-test, multiple regression analysis models, and an independent t-test. The findings show that among the sub-indices related to the dimensions of social resilience, the sub-index of access to welfare facilities has the lowest average (3.02) and the social capital sub-index has the highest average (3.49). Also, among the sub-indices related to economic resilience, the sub-indicator of the ability to compensate for damage has the lowest average of 2.83 and the ability to return to suitable conditions has the highest average (3.97). The results of the regression analysis are also significant due to the high level of F (91.03) and the significance level below 0.05%. Also, the T results of two independent samples for comparing the opinions of experts and people about the dimensions of social resilience indicate that there is no difference between the opinions of these two groups. However, regarding some economic sub-variables (the amount or severity of damage, the ability to compensate) and the general component of the economic resilience dimension, the opinions of experts and people are different.
Zhang, X.; Yi, L.; Zhao, D. (2013), Community-Based Disaster Management: A Review of Progress in China. Natural Hazards, 65 (3), 2215-2239
_||_