بررسی شخصیّت ادبی عرفی شیرازی بر اساس کاربست کهن‌الگوها در دیوان او

محورهای موضوعی : متون زبان و ادبیات فارسی

اعظم خادم ¹ , مریم محمودی ²

1 - دانشجوی دکترای زبان و ادبیّات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دهاقان. دهاقان. ایران.
2 - دانشیار زبان و ادبیّات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دهاقان . دهاقان. ایران

تاریخ دریافت : 1398/02/09 تاریخ پذیرش : 1398/02/09 تاریخ انتشار : 1397/10/01

کلید واژه:

چکیده مقاله :

نقد کهن‌الگویی یونگ، از مهمترین رویکردهای نقد ادبی است که کهن‌الگو (آرکی‌تایپ) را بن‌مایه‌ها و تصاویر اساطیری ماندگار در ناخودآگاه جمعی بشر می‌داند. دسته‌بندی این کهن‌الگوها نامحدود هستند ولی برخی انواع معروف‌ترین آنها عبارتند از: قهرمان، مادر، کودک، خدا، مرگ، قدرت، پیر خردمند، آنیما، آنیموس، پرسونا (نقاب) و سایه. در این پژوهش که به روش اسنادی و توصیفی انجام می شود، کاربست کهن‌الگوها در دیوان عرفی شیرازی به شیوة تحلیل محتوا مورد بررسی قرار می گیرد. نتیجة این پژوهش نشان می دهد که عرفی دارای طبع روان، شورمند ولی عاری از کینه‌ورزی و توحّش، و نیز دانش ادبی سرشار است زیرا شخصیّت ادبی عرفی را بر اساس کهن‌الگوها می‌توان بیشتر متمایل به آنیما و یا پرسونای قهرمان ارزیابی نمود. پیشنهاد می‌شود نظریّة کهن‌الگو به منظور تشخیص صادقانه‌بودن یا حتّی اصالت آثار ادبی، در پژوهش‌های آینده، کارایی‌سنجی شود

چکیده انگلیسی:

Archetype-based literature criticism suggested by C. G. Yung, as a major approach, serves the archetypes as persistent mythological themes and images in the collective subconscious of mankind, a very close term rather than "prevalent object" or ideal icons in Islamic mystics.The archetypes are classified in several indeterminable ways but some of them are rather more common including: hero, mother, child, God, death, power, the wise master, anima, animus, persona (mask), and shade. This research investigated the function of archetypes in Orfi poetry works based on the method of content analysis which reveals his fluent, passionate nature - but devoid of malevolence and brutality, and a tremendous literary treasure because of a literary personality tending commonly into anima or hero persona, also providing that the theory of archetypes is in further researches potentially competent to overestimate the range of honesty or even authenticity.

منابع و مأخذ:

 کتاب‌ها

1. اُردوبای، احمد، (1354)، مکتب روانشناسی تحلیلی کارل گوستاو یونگ و آخرین گفتگو با وی، شیراز: دانشگاه شیراز.


2. بیلکسر، ریچارد (1388)، اندیشة یونگ. ترجمة حسین پاینده. تهران: حامی.


3. ترابی، علی‌اکبر (1376)، جامعه‌شناسی در ادبیّات. تبریز: فروغ آزادی.


4. جعفریان، رسول (1370). دین و سیاست در دورة صفوی. تهران: انصاریان.


5. چدویک، چالز (1375)، سمبولیسم. (مهدی سحابی) تهران، مرکز نشر.


6. شمیسا، سیروس (1387). بیان. چاپ سوم، تهران: نشر میترا.


7. ---------    (1390). مکتب‌های ادبی. تهران: نشر قطره.


8. عرفی شیرازی، جمال‌الدین سیّد محمّد حسن (1369). دیوان. به کوشش وجدی جواهری، تهران، نشر سنایی


9. فرای، نورتراپ (1374). ادبیّات و اسطوره. (جلال ستّاری) تهران: سروش.


10. فروم، اریک (1348). رسالت زیگموند فروید. (فرید جواهر کلام)، تهران: شرکت سهامی کتاب‌های جیبی.


11. فروید، زیگموند (بی‌تا). پیدایش روانکاوی. ترجمة هاشم رضی، تهران: مؤسّسة مطبوعاتی فراهانی.


12. فوردهام، فریدا.(1388) مقدمه­ای بر روان­شناسی یونگ، ترجمه مسعود میربها، تهران: جامی.


13. کریمی، یوسف (1384). روانشناسی شخصیّت. چاپ دهم، تهران: نشر ویرایش.


14. ماهونی، پاتریک جی (1373). زیگموند فروید. ترجمة خشایار دیهیمی، تهران: کهکشان.


15. نوردبی، ورنون و همکاران (1381). زندگی‌نامه و نظریّه‌های روانشناسان بزرگ. ترجمة احمد به‌پژوه و رمضان دولتی، تهران: نشر ویرایش.


16. یونگ، کارل گوستاو (1368). چهار صورت مثالی. ترجمة پرویز فرامرزی، ج 1، مشهد: انتشارات آستان قدس رضوی.


17. --------------- (1390). انسان و سمبول‌هایش. ترجمة حسین اکبریان طیری، تهران: انتشارات دایره.

ب) مقالات

1. حسن‌پورآلاشتی، حسین (1378). عرفی، مخترع طرز تازه. کتاب ماه ادبیّات و فلسفه، شمارة 27، صص 34 – 39.


2. فتوحی، محمود (1376). جامعة  ادبی عصر صفوی. زبان و ادبیّات فارسی، شمارة 12 – 19، صص 49 – 76.