مقایسه موضوعی وصفت طبیعت در شعر فارسی و عربی
محورهای موضوعی : شعر
صادق ابراهیمی کاوری
1
(استادیار دانشگاه آزاد اسلامی _ واحد آبادان)
رحیمه چولانیان
2
(عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی - واحد آبادان)
کلید واژه:
چکیده مقاله :
طبیعت از دیر باز الهام بخش شاعران بوده و توانسته است جایگاه ویژه ای را در سروده های شاعرانة به خود اختصاص دهد، به طوری که کمتر دیوان شعری را می توان یافت که قسمتی از آن با طبیعت مرتبط نبوده باشد. از سوی دیگر، در ادب فارسی و ادب عربی، با توجه به مشترکات فرهنگی، مذهبی، اجتماعی و داشتن مرز جغرافیای طولانی با یکدیگر، مضامین مشترک فراوانی را می توان یافت که تحت تاثیر یکدیگر به آن پرداخته اند، و در هر یک از آن انواع، باتوجه به عوامل و علت های فراوان، تاثیرگذاری یک زبان بر زبان دیگر می چربد.
Nature has always been a source of inspiration for poets with a special status in poetry in general. On the other hand, there are many common themes in Persian and Arabic literature due to their closeness in terms of common culture and religion as well as extended geographical boundary. Interactions between relevant countries have resulted in different imparts in different areas. The history of describing nature in poetry is as old as the history of the relevant literature which has undergone some changes at different stages. This study is an attempt to indentify such effective interactions in Persian and Arabic Literature.