تأثیر کاربرد کودهای زیستی و عناصر ریزمغذی بر عملکرد و اجزاء عملکرد ذرت دانه‌ای (Zea mays L)
محورهای موضوعی : فیزیولوژی گیاهی
1 - دانش آموخته کارشناسی ارشد،گروه آگروتکنولوژی،دانشکده کشاورزی،واحدکرمانشاه،دانشگاه آزاد اسلامی کرمانشاه،ایران
2 - استادیار،گروه آگروتکنولوژی، دانشکده کشاورزی،واحد کرمانشاه،دانشگاه آزاد اسلامی کرمانشاه،ایران
کلید واژه: ریزمغذی, ذرت, اجزا عملکرد, عملکرد دانه, کود زیستی,
چکیده مقاله :
به منظور بررسی اثر کاربرد کودهای زیستی و عناصر ریزمغذی بر عملکرد و اجزا عملکردذرت (Zea mays L.) رقم AS71، پژوهشی در سال زراعی 1396 در شهرستان سرپل‌ذهاب به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی، شامل کودهای زیستی در دو سطح فسفات بارور 2 و ازتوبارور 1 و محلولپاشی عناصر ریزمغذی در چهار سطح شاهد (محلولپاشی با آب معمولی)، روی، منگنز و محلولپاشی توام روی و منگنز بودند. نتایج نشان داد که محلولپاشی عناصر ریزمغذی بر روی طول بلال، تعداد ردیف دانه در بلال و عملکرد دانه تأثیر معنی‌داری داشت و کاربرد کودهای زیستی نیز تأثیر بسیار معنی داری بر روی وزن صد دانه، عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه داشت. همچنین اثر کاربرد تلفیقی کود زیستی و عناصر ریزمغذی تأثیر بسیار معنی‌داری بر روی ارتفاع بوته، قطر ساقه، تعداد دانه در ردیف، عملکرد بیولوژیک داشت وتاثیر معنی داری بر روی وزن صد دانه و شاخص برداشت داشت. مقایسه میانگین صفات نشان داد که بیشترین عملکرد دانه در تیمار محلولپاشی عنصر ریزمغذی روی با 15936 کیلوگرم در هکتار و بیشترین عملکرد بیولوژیک با 9/32246 کیلوگرم در هکتار در تیمارکاربرد تلفیقی کود زیستی ازتوبارور 1 و عنصر روی و بیشترین شاخص برداشت نیز با 53/61 درصد در تیمار تلفیقی کود زیستی فسفات بارور 2 و عنصر روی، بدست آمد.