تاثیر هشت هفته تمرین هوازی بر سطوح پلاسمایی WISP-1 و WISP-2 در موشهای دیابتی و سالم
محورهای موضوعی : فصلنامه زیست شناسی جانوری
مهدی کریمی
1
(گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد سقز، دانشگاه آزاد اسلامی، سقز، ایران)
سامان پاشایی
2
(گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد سقز، دانشگاه آزاد اسلامی، سقز، ایران)
ایوب سعیدی
3
(گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه کردستان، سنندج، کردستان، ایران)
کلید واژه: تمرین هوازی, WISP-1, WISP-2, موشهای دیابتی,
چکیده مقاله :
دیابت و بیماریهای مرتبط با آن یکی از عوامل اصلی مرگ و میر در جهان میباشند. هدف از پژوهش حاضر بررسی بررسی تاثیر هشت هفته تمرین هوازی با شدت متوسط بر سطوح پلاسمایی WISP-1 و WISP-2 در موشهای دیابتی شده با استرپتوزوتوسین بود. 40 سر موش صحرائی نر شش هفته ای نژاد ویستار پس از آشنایی با محیط جدید و نحوه ی فعالیت روی نوار گردان به طور تصادفی به 4 گروه کنترل، کنترل + دیابت، تمرین 8 هفته ای شدت متوسط، تمرین 8 هفته ای شدت متوسط+دیابت تقسیم شدند. برنامه ی تمرینی برای گروه تمرینی 8 هفته ای، عبارت بود از: 5 جلسه در هفته دویدن بر روی تردمیل جوندگان به مدت 60 دقیقه با سرعت 25 متر در دقیقه معادل 50 تا 60 درصد Vo2max بود. آزمودنی های تمام گروه های تحقیق در شرایط استراحتی (48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی) با کتامین و زایلازین با نسبت 5 به 2 بیهوش و سپس خونگیری انجام شد و برای آنالیز شاخصها مورد استفاده قرار گرفت. جهت مقایسه بین گروهها از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج آزمون واریانس یکطرفه نشان داد که تفاوت معنیداری بین گروهها در ارتباط با سطوح WISP1 و WISP-2 وجود دارد (001/0=p ). بر اساس یافته های حاضر می توان عنوان کرد که تمرینات هوازی با شدت های متوسط نیز می تواند برای تعدیل سطوح پلاسمایی WISP-1 و WISP-2 در دیابت موثر واقع شود.
Diabetes and related diseases are one of the leading causes of death in the world. The aim of this study was to evaluate the effect of eight weeks of moderate intensity aerobic exercise on plasma levels of WISP-1 and WISP-2 in streptozotocin-induced diabetic rats. Forty male Wistar rats were randomly divided into 4 groups: control, control + diabetes, training, training + diabetes after getting acquainted with the new environment and how to work on the treadmill. The training program for the 8-week training group was: 5 sessions per week of running on a rodent treadmill for 60 minutes at a speed of 25 meters per minute was equivalent to 50 to 60% Vo2max. Blood samples were taken from the subjects of all research groups 48 hours after the last training session and were used to analyze the indicators. One-way analysis of variance and Tukey's post hoc test were used for comparison between groups for data analysis. The results of one-way analysis of variance showed that there was a significant difference between the groups in relation to WISP2 and WISP-2 levels (P = 0.001). Conclusion: Based on the present findings, it can be stated that moderate intensity aerobic exercise can also be effective in modulating plasma levels of WISP-1 and WISP-2 in diabetes.
_||_