تأثیر تمرینات تناوبی و دو نوع ترکیبی بر میزان آنژیوپویتین 1 و 2 بیماران در دوره بازتوانی پس از جراحی قلب (CABG)
محورهای موضوعی : فصلنامه زیست شناسی جانوری
مهدی مکاری
1
(گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران)
علی اکبرنژاد
2
(گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران)
مصطفی نجاتیان
3
(متخصص طب فیزیکی و توانبخشی و فلوشیپ بازتوانی قلب، رئیس بازتوانی مرکز قلب تهران، تهران، ایران)
کلید واژه: تمرین ترکیبی, تمرین تناوبی, CABG, آنژیوپویتین,
چکیده مقاله :
به دلیل عوارض ناشی از عمل جراحی بویژه بی تحرکی ناخواسته توانایی عملکردی بیماران به میزان قابل توجهی پس از عمل کاهش می یابد، از این رو شرکت در برنامه های ورزشی و بازتوانی به بیماران توصیه می شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرینات تناوبی و دو نوع ترکیبی بر میزان آنژیوپویتین 1 و 2 بیماران در دوره بازتوانی پس از جراحی قلب (CABG) بود. تعداد 30 نفر از بیماران قلبی جراحی شده در مرکز قلب تهران به شیوه تصادفی ساده انتخاب و به‌صورت تصادفی به سه گروه (هر گروه 10 نفر) تناوبی، تناوبی-مقاومتی و تداومی-مقاومتی تقسیم شدند. تمرینات به مدت 6 هفته و هر هفته 3 جلسه انجام شد. تمرینات تناوبی از هفته اول تا ششم با شدت 60 تا 80 درصد حداکثر ضربان قلب انجام شد. تمرینات تداومی از 10 تا 20 دقیقه فعالیت با شدت 60 تا 70 درصد حداکثر ضربان قلب انجام شد. تمرین مقاومتی شامل چهار حرکت بالاسینه، جلو بازو، جلوران ، داخل ران بود. که 2 ست 10-12 تکراری با شدت 50-70 درصد حداکثر تکرار بیشینه از هفته اول تا ششم انجام شد. 48 و 24 ساعت قبل و بعد از اتمام پروتکل های تمرینی از اراد خونگیری انجام شد و بیان ژن های آنژیوپویتین 1 و 2 به روش Real-time-PCR اندازه گیری شد. نتایج درون گروهی حاکی از آن است که بین پیش آزمون و پس آزمون آنژیوپویتین 1 و 2 همه گروه ها اختلاف معناداری وجود دارد (05/0p ≤). همچنین مقایسه نتایج بین گروهی در متغیر آنژیوپویتین 1 و 2 حاکی از آن بود که بین گروه های تمرینی در مرحله پس‌آزمون اختلاف معنی دار نبود (05/0p ≥ ). هر سه شیوه تمرینی توانست با بهبود بیان ژن های مورد مطالعه، تغییرات مطلوبی در کاهش پیامدهای ناشی از آسیب بافت قلبی ایجاد نماید.
Due to the complications caused by surgery, especially involuntary immobility, patients' ability to function is significantly reduced after surgery, so participation in exercise and rehabilitation programs is recommended to patients. The aim of this study was to investigate the effect of interval training and two types of combination on angiopoietin 1, 2 levels in patients in the postoperative rehabilitation period (CABG). A total of 30 cardiac patients operated on in Tehran Heart Center were selected by simple random sampling and randomly divided into three groups (10 patients in each group): interval training, interval training-resistance and continuous-resistance. Exercises were performed for 6 weeks and 3 sessions per week. Interval training were performed from the first to the sixth week with an intensity of 60 to 80% of the maximum heart rate. Continuous exercises were performed from 10 to 20 minutes of activity with an intensity of 60 to 70% of the maximum heart rate. Resistance training included four movements of the upper chest, biceps flexion, thigh extension, and inside the thigh. 2 sets of 10-12 repetitions with an intensity of 50-70% of the maximum repetition were performed from the first to the sixth week. Blood samples were taken 48 and 24 hours before and after the training protocols and the expression of angiopoietin 1, 2 genes was measured by real-time-PCR. The results within the group indicate that there is a significant difference between the pre-test and post-test of angiopoietin 1, 2 in all groups (p ≤ 0.05). Also, comparison of intergroup results in angiopoietin variable 1 and 2 showed that there was no significant difference between training groups in the post-test stage (p ≥ 0.05). All three training methods were able to improve the expression of the studied genes, to make favorable changes in reducing the consequences of heart tissue damage.
_||_