این پژوهش اثر ریسک بر منحنی یادگیری در صنعت بانکداری ایران که شامل 10 بانک دولتی و 17 بانک خصوصی می‌باشد را بین سال‌های 1400-1380 مورد بررسی قرار می‌دهد. در این تحقیق به منظور سنجش یادگیری از شاخص تولید تجمعی که در بانک‌ها مقدار وام و تسهیلات می‌باشد استفاده شده است. شاخص ریسک بانک از نسبت مطالبات مشکوک الوصول به دارایی‌های بانک محاسبه شده است که نشان دهنده کیفیت دارایی‌های بانک در ترازنامه می‌باشد. نتایج نشان می‌دهد شیب منحنی یادگیری مطابق انتظارات منفی بوده و شدت یادگیری در این صنعت پایین می‌باشد. ریسک محاسبه شده اثر منفی بر منحنی یادگیری داشته و بیان کننده آن است که وجود دارایی‌های بی‌کیفیت و قفل شدن منابع، افزایش هزینه بانک‌ها را موجب شده است. این تحقیق اهمیت سیاست‌های اقتصادی در نهاد تنظیم گر مقررات را با هدف بهره‌گیری از تجربه مدیران بانکی و افزایش یادگیری آگاهانه در ارتقاء بهره‌وری و افزایش رقابت در این صنعت را نشان می‌دهد پرونده مقاله