زمینه و هدف: روش‌های تأمین و تولید انرژی، از عوامل تعیین‌کننده در آلوده کردن محیط‌زیست می‌باشند. در روند حرکت جهانی به‌سوی توسعه پایدار، توجه به آسیب‌های زیست‌محیطی امری مهم است. در این راستا، برآورد کارایی زیست‌محیطی بسیار مورد توجه قرار گرفته است. هدف در این پژوهش، بررسی اثرات زیست‌محیطی روی مقدار کارایی است. صنایع و شرکت‌ها با ایجاد آلودگی زیست‌محیطی هزینه‌هایی را به جامعه تحمیل می‌کنند که در اکثر مواقع این هزینه‌ها در سنجش کارایی در نظر گرفته نمی‌شوند. در این تحقیق سعی بر این است که با استفاده از تحلیل پوششی داده‌های دومرحله‌ای و با در نظر گرفتن هزینه آلودگی‌های زیست‌محیطی، مدلی مناسب جهت ارزیابی کارایی ارائه شود. بعلاوه به محاسبه و بحث بر روی هزینه ازدست‌رفته ناشی از اعمال محدودیت‌های زیست‌محیطی بر روی خروجی‌های نامطلوب نیز پرداخته شده است. روش بررسی: روش بررسی تحلیلی-توصیفی است. از تحلیل پوششی داده‌های دومرحله‌ای برای سنجش کارایی استفاده شده است. ابتدا با توجه به مسئله، محدودیت‌های زیست‌محیطی ایجاد و به مدل اضافه شده‌اند. مدل‌های ریاضی ارائه‌شده با استفاده از نرم‌افزار GAMS حل شده و مقادیر کارایی به دست آمده است. یافته‌ها: نتایج حاصل حاکی از این هستند که مقادیر کارایی به‌دست‌آمده برای مدل شامل قوانین زیست‌محیطی کمتر از مدل بدون قوانین زیست‌محیطی است؛ این امر نشان می‌دهد که اعمال قوانین زیست‌محیطی بر روی خروجی‌های نامطلوب، منجر به از دست رفتن تعدادی از خروجی‌های مطلوب و درنتیجه بخشی از هزینه می‌شود. این پژوهش 20 منطقه اقتصادی چین را در نظر گرفته است و مقادیر کارایی و هزینه ازدست‌رفته را برای آن‌ها محاسبه کرده است. بحث و نتیجه‌گیری: نتایج نشان می‌دهند که در مناطق‌ Guizhou و Guangdong، مقدار کارایی در هر دو حالت (با و بدون قوانین زیست‌محیطی) برابر است که نشان‌دهنده‌ی این است که این مناطق‌ روی مرز کارایی قرار دارند. هزینه ازدست‌رفته در این مناطق‌ صفر است. در صورتیکه در مناطقی‌ نظیر Shaanxi و Liaoning این اختلاف بیشتر است که نشان‌دهنده این است که توسعه اقتصادی این مناطق برای یک دوره طولانی، وابسته به مصرف مداوم منابع بوده است و این امر باعث کاهش کیفیت محیط‌زیست در آن‌ها شده است. پرونده مقاله