زمینه و هدف : روی یک عنصر فراوان در پوسته زمین با مقدار تقریبی 04/0 گرم به کیلوگرم می باشد. روی در طبیعت بیش تر به صورت سولفید روی یافت می شود. همچنین جذب روی توسط ته نشست ها نیز مقدار روی محلول در محلول های آبی را کاهش می دهد. در این مطالعه، به بررسی حذف فلز روی توسط جلبک سندسموس پرداخته شد. روش بررسی : جهت تعیین میزان جذب فلز روی توسط جاذب سندسموس تحت شرایط مختلف غلظت آلاینده، دوز جاذب، زمان تماس، pH تماس داده و با دستگاه جذب اتمی مقدار باقی مانده اندازه گیری شد. ایزوترم های جذب و مدل سازی سینتیکی یون های فلزی بر روی جاذب بر اساس آزمون مدل های ایزوترم لانگمیر، فروندلیچ و سینتیک های شبه درجه اول و شبه درجه دوم تعیین شدند. یافته ها: جذب به وسیله مدل های ایزوترم لانگمویر و فروندلیچ و سینتیک جذب توسط مدل های شبه مرتبه اول و شبه مرتبه دوم شرح داده شدند. نتایج نشان داد ضریب همبستگی، سینتیک جذب از مدل شبه مرتبه دوم با مقدار برابر 1 و تعادل توسط ایزوترم فروندلیچ با مقدار 7926/0 توصیف شدند. بحث و نتیجه گیری: فرآیند جذب در این مطالعه نشان داد با توجه به ضریب همبستگی بالا جلبکScenedesmus spقابلیت خوبی در حذف فلز روی دارد و می تواند به عنوان پیشنهادی مناسب جهت حذف روی از پساب ها مورد استفاده قرار گیرد. پرونده مقاله

زمینه و هدف: با توجه به کاربرد روز افزون نانو ذرات در فعالیت های انسانی، همچنین جایگاه آن در کاهش اثرات نامطلوب فلزات سنگین در بدن موجودات زنده، در تحقیق حاضر بهبررسی اثر غلظت های تحت کشنده نانواکسید مس بر فاکتورهای رشد و ترکیبات بیوشیمیایی لاشه در ماهی کپور معمولی پرداخته شد. روش بررسی: ابتدا 84 قطعه بچه ماهی کپور معمولی با میانگین وزنی 2±42 گرم تهیه و پس از سازگاری با محیط آزمایشگاهی، به مدت 42 روز و در سه تیمار و سه تکرار بترتیب با غلظت های 80،40،10 میلی گرم بر لیتر و یک گروه شاهد با سه تکرار تحت تاثیر غلظت های تحت کشنده نانو اکسید مس قرار گرفتند. یافته ها: نتایج آنالیز شاخص‌های رشد نشان داد که تمامی شاخص‌های رشد در تیمارهای فلزی نسبت به گروه شاهد دارای اختلاف معنی‌داری بودند (05/0>P). به‌ طوری ‌که گروه شاهد دارای بیش ترین میانگین افزایش وزن بدن، درصد افزایش وزن بدن، نرخSGR ، کارایی غذایی و واجد بهترین ضریب تبدیل غذایی با میانگین 93/2 بود. از طرفی کمترین نرخ رشد ویژه و بیشترین نرخ تبدیل غذایی مربوط به تیمار شماره سه (80 میلی‌گرم بر لیتر) بود. کم ترین میزان درصد خاکستر، چربی، پروتئین و بیش ترین درصد رطوبت در گروه شاهد مشاهده شد. همچنین بیش ترین درصد خاکستر، پروتئین و چربی در بین تیمارها مربوط به تیمار شماره 3 با غلظت 80 میلی‌گرم بر لیتر نانو اکسید مس بود که از این نظر با گروه شاهد دارای اختلاف معنی‌داری بود (05/0>P). بحث و نتیجه گیری: نتایج فوق نشان می‌دهد که حضور نانو ذرات اکسید مس در اکوسیستم های آبی حتی در غلظت‌های تحت کشنده اثرات منفی بر روی شاخص‌های رشد و ترکیبات بیوشیمیایی لاشه ماهیان داشته که با افزایش میزان غلظت این نانو ذرات در اکوسیستم های آبی تاثیر این اثرات بیش تر نمایان می گردد. پرونده مقاله