باغ مشیرالممالک به وسعت هجده هزار متر مربع یکی از باغ‌های خرم واقع در شمال غرب یزد در اواسط دوره قاجاریه بوده که توسط میرزافتح الله خان مشیرالممالک بنا گردیده است. این باغ دارای آب انبار، اصطبل، بارانداز، انبار، باغچه‌های گل کاری و سبزی‌کاری شده، حمام، کوشک، اندرونی، بیرونی، نارنجستان، پارکینگ و غیره بوده که متاسفانه پس از انقلاب بر اثر مهاجرت وارثان باغ به خارج از کشور به صورت متروکه در آمده و بسیاری از ساختمان‌های با ارزش آن تخریب یا برای یافتن گنج به نابودی کشیده شد. هدف اصلی در این تحقیق، باز زنده‌سازی فضاها و کاربری‌های موجود در این باغ با بهره‌گیری از الگوهای معماری و طراحی بومی و سنتی است. در این تحقیق از مطالعات کتابخانه ای و میدانی استفاده شده است. نوع تحقیق توصیفی تحلیلی می باشد. در قسمت باززنده سازی از الگوهای رایج داخلی و خارجی با تطبیق اصول معماری ایرانی و اسلامی بهره گرفته شده است. همچنین در بخش مطالعات میدانی از دوربین‌های عکاسی Canon powershot S5 IS، Olympus C160؛ متر و ... استفاده شده است. به جز ساختمان مرکزی دیگر ساختمان های باغ پی نداشته و شاخص‌ترین مصالح به کار رفته در بنا خشت بوده است. آب شرب باغ در گذشته از قنات باغ تامین می‌شده ولی امروزه از طریق سیستم آبرسانی شهری تامین می‌شود. درختان این باغ در گذشته بیشتر از نوع مثمر مانند انجیر، انگور، سیب و... بوده ولی اخیراً گیاهان دیگری از جمله زیتون، خرمالو و مرکبات به ترکیب گیاهی باغ اضافه شده است. کاربرد عناصری از قبیل سبزه، آب و گیاه که در باغ‌سازی ایران قدیم، شاکله اصلی باغ را تشکیل می‌داده‌اند، پس از باززنده سازی در باغ مشیرالممالک به خوبی مشاهده می‌شود که نشانگر رابطه معماری با طبیعت در ایران قدیم و کنونی است. شفافیت، ارتباط فضاها، سازمان‌دهی فضاها، پیوستگی فضاها، هندسه و تناسبات به کار رفته در این باغ، همگی بیانگر تفکر و تعقل در سبک باغ‌سازی ایرانی است که عالمانه و آگاهانه به دنبال آسایش جسمانی و روحانیِ انسانی است که بی‌قرار در پی آرامش است. پرونده مقاله