لجن رنگ صنایع خودروسازی به علت دارابودن فلزات سنگین، پلیمرهای پخت نشده و آلاینده های آلی و معدنی جزء مواد زاید خطرناک دسته بندی شده است. به همین دلیل، دفع صحیح آن با مشکلات زیادی روبه رو است. روش های متعددی جهت کاهش آثار زیست محیطی لجن رنگ، توسط شرکت های خودروسازی بزرگ دنیا توسعه یافته است. یکی از روش های موثر جهت کاهش آلودگی که دارای صرفه اقتصادی نیز می باشد، جداسازی فلزات سنگین از این لجن می باشد. تحقیق حاضر با هدف بررسی آلایندگی لجن رنگ صنایع خودروسازی، کاهش آلودگی آن در سطح استانداردهای زیست محیطی و بازیابی آلومینا از لجن رنگ با روش لیچینگ انجام یافته است . پس از انجام آزمایش هایXRDو XRF بر روی لجن رنگ مشخص گردید که درصد آلومینا در این ترکیب به نسبت زیاد است. با توجه به ارزشمندی اقتصادی و کاربردهای گوناگون آلومینا در صنایع مختلف، جداسازی آن مد نظر قرار گرفت. پس از بررسی روش های مرسوم جدایش مشخص شد با بهینه سازی پارامترهای درجه حرارت و ابعاد ذرات و غلظت اسید سولفوریک در روش لیچینگ می توان آلومینا را 70% بازیابی نمود. پرونده مقاله

حجم قابل ملاحظه ضایعات دفعی در صنایع رنگ سازی که عمدتا جزء ضایعات خطرناک طبقه بندی می شود و هزینه بالای تصفیه و دفعصحیح و ایمن آن ها از یک سو و کاهش و کنترل آلودگی های زیست محیطی اعم از آب، هوا و خاک از سوی دیگر سبب شده که کمینهسازی ضایعات در این صنایع به عنوان یک اولویت برتر مطرح گردد. هدف این تحقیق مطالعه موردی سیستم مدیریت کمینه سازیضایعات در یک کارخانه رنگ سازی بوده است. بر این اساس منابع تولید ضایعات در کارخانه، شناسا یی و گزینه های کمینه سازیضایعات همچون کاهش ضایعات در منبع تولید آن ها، بازچرخش، بازیافت واستفاده مجدد از ضایعات پیشنهاد گردید . همچنین میزانضایعات در مصرف مواد اولیه، آب و برق نیز مورد مطالعه قرارگرفت و راهکارهای مدیریتی پیشنهادی در جهت کاهش این گونه ضایع اتارایه گردیده است. ارایه یک فلودیاگرام پیشنهادی برای سیستم مدیریت کمینه سازی ضایعات در صنایع رنگ سازی مهم ترین دستاوردانجام تحقیق حاضر می باشد. بر اساس مطالعات و بررسیهای انجام یافته در این تحقیق می توان با به کارگیری گزینه های کمینه سازی0% ، مصرف برق را تا 12 %، مصرف / ضایعات و راهکارهای پیشنهادی، در کارخانه رنگ سازی مورد مطالعه، میزان مصرف مواد اولیه را تا 15آب را تا 15 % و تولید ضایعات را تا 20 % کاهش دادکه معادل صرفه جویی مبلغ صدوپنجاه میلیون ریال سالانه در هزینه های عملیاتی-1 استادگروه تخصصی مدیریت محیط زیست ،دانشکده محیط زیست و انرژی ،دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران-2 کارشناس ارشد مدیریت محیط زیست ،دانشکده محیط زیست و انرژی ،دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران *( مسئول مکاتبات)-3 استادیارگروه تخصصی مدیریت محیط زیست ،دانشکده محیط زیست و انرژی ،دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران-4 استادیارگروه تخصصی مهندسی محیط زیست ،دانشکده محیط زیست و انرژی ،دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهرانفرایند تولید می باشد.لذا اجرای روش ها و تکنیک های کمینه سازی ضایعات در صنایع، فرایندی مقرون به صرفه است که نتیجه نهاییآن هم به سود محیط زیست می باشد و هم سود صاحبان کارخانه را به همراه دارد پرونده مقاله

لجن‌رنگ تولید شده در صنایع خودروسازی، به علت وجود عناصر سنگین، توانایی آلودگی بالایی دارد. بر این اساس دفع ناصحیح آن مشکلاتی را برای محیط زیست به بار می آورد. دراین تحقیق، با هدف شناسایی آلاینده های اصلی لجن رنگ و ارایه راهکاری به صرفه برای بازیابی آن، آزمایش ها متعددی انجام گرفت که از جمله این آزمایش ها می‌توان به طیف‌سنجی فلورسنس پرتو ایکس[1](XRF)، پراش پرتو ایکس[2](XRD) و آزمون آنالیز حرارتی افتراقی[3] (DTA) جهت تعیین نوع و غلظت عناصر و ترکیبات موجود در این لجن اشاره کرد. نتایج حاکی از آن بود که این لجن حاوی عناصر فلزی سنگین از قبیل فلزات مس با غلظت gr/lit 5/1، روی با غلظتgr/lit 09/13 ، آلومینیوم با غلظت gr/lit 76/58‌، منیزیم با غلظت gr/lit 004/23 ، تیتانیوم با غلظت gr/lit 69/32 ، وانادیوم با غلظت gr/lit 9/0 و ... می‌باشد. با مقایسه با استانداردهای زیست‌محیطی این عناصر فلزی مشخص گردید که مقادیر بسیاری از آنها خارج از محدوده استاندارد می‌باشد و آلاینده‌‌های عنصری قابل توجهی هستند. لذا لزوم ارایه راهکارهای عملی جهت بازیافت آن، کاملاً مشهود است. درنتیجه لزوم مطالعات بیشتر در این زمینه جهت حذف این آلودگی‌ها پیشنهاد می‌شود [1]- X-Ray Fluorescence [2]- X-Ray Diffraction [3]- Diffusion Thermal Analysis پرونده مقاله