بنابر شواهد موجود، بیشتر داراییهای شرکت های موفق را داراییهای نامشهودی چون سرمایه انسانی تشکیل میدهند. با این حال، تعداد کمی از شرکت ها، اطلاعات تفصیلی راجع به این منابع منتشر می کنند. گزارشگری سرمایهانسانی را می توان به عنوان ابزاری درنظر گرفت که بر عملکرد مالی شرکت موثر بوده و نهایتاً ارزش شرکت راافزایش می دهد. در این پژوهش از مدل گامرسلگ و مولر ( 2011 ) که ارتباط علت و معلولی بین گزارشگریسرمایه انسانی و عملکرد مالی شرکت را تشریح نموده است، استفاده شده است. بنابراین، هدف اصلی این پژوهشآزمون تأثیر گزارشگری سرمایه انسانی بر عملکرد مالی و ارزش شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادارتهران است. داده های مورد استفاده مشتمل بر 112 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سالهای1385 تا 1389 می باشد. نتایج پژوهش نشانگر بی تأثیر بودن گزارشگری سرمایه انسانی بر عملکرد مالی شرکت وتأثیر مثبت و معنادار آن بر قیمت سهام و ارزش بازار شرکت است. همچنین نتایج پژوهش بیانگر اثر تعدیلی مثبتاندازه شرکت بر ارتباط بین گزارشگری سرمایه انسانی با قیمت سهام و ارزش بازار شرکت است. ضمناً نتیجه گیریشد که اهرم مالی و ساختار سررسید بدهی تأثیری مثبت بر گزارشگری سرمایه انسانی دارند. پرونده مقاله

در سال های اخیر، در ادبیات مالی، توجه روز افزونی به سطح نگهداشت وجه نقد شرکت ها شده است. اینعلاقه و توجه، ناشی از این واقعیت است که شرکت ها، مقادیر با اهمیتی از وجه نقد را در ترازنامه خود نگه داریمی کنند. هدف اصلی این پژوهش، آزمون ارتباط انحنایی بین اهرم مالی و سطح نگهداشت وجه نقد است. علاوه براین، ارتباط انحنایی بین سطح نگهداشت وجه نقد و ارزش شرکت نیز آزمون می شود. نمونه مورد استفادهدربرگیرنده 105 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1386 تا 1390 است و برایشکل بین اهرم مالی (U) پردازش و آزمون فرضیات از رگرسیون استفاده شده است. نتایج پژوهش بیانگر ارتباط یوو سطح نگهداشت وجه نقد و بین سطح نگهداشت وجه نقد و ارزش شرکت است. پرونده مقاله