مقدمه: ارزیابی عملکرد، یک مقیاس عددی است که اطلاعات مورد نیاز مدیران را در خصوص ارزشیابی و پایش وضعیت و فعالیت‌های جاری بیمارستان فراهم می‌کند. یکی از ابزارهای ارزیابی عملکرد استفاده از روش پویای تصمیم‌گیری چند شاخصه می‌باشد. هدف از این تحقیق ارزیابی عملکرد بیمارستان با استفاده از روش تصمیم‌گیری چند شاخصه پویا بود. روش پژوهش: در این مطالعه مقطعی و موردی، عملکرد بیمارستان امام خمینی اراک طی سی ماه متوالی که هر ماه به عنوان یک گزینه در ماتریس تصمیم در نظر گرفته شده است و با در نظر گیری 6 شاخص مهم با استفاده از روش"ارزیابی محصول جمع شده با وزن"به صورت پویا با کمک نرم‌افزارExcel سنجیده شد. یافته‌ها: نمرات عملکرد بیمارستان افت و خیزهایی در طی زمان داشت ولی به طور کلی یک روند افزایشی در طول سی ماه را نشان داد. بیشترین و کمترین مقدار به ترتیب مربوط به ماه‌های 27 و 12 بود (0.9577 و 0.5503). علاوه بر این در اسفند هر سال کاهش چشم‌گیری را نشان داد. نتیجه‌گیری: روند نمرات عملکرد بیمارستان نشان داد عملکرد بیمارستان مذکور در طی زمان بهبود یافته است. استفاده از روش تصمیم‌گیری چند شاخصه پویا جهت ارزیابی عملکرد، پیشنهادی به مدیران و محققین آتی می‌باشد. پرونده مقاله

مقدمه: توسعه‌یافتگی بخش بهداشت و درمان یک جامعه بر اساس وجود منابع مختلف بهداشتی و درمانی و سطح دسترسی افراد به آنان سنجیده می‌شود. هدف از پژوهش حاضر رتبه‌بندی استان‌های ایران از نظر وجود منابع بهداشتی و درمانی و سطح دسترسی افراد به آنان با استفاده از تصمیم‌گیری چند شاخصه بود. روش پژوهش: در این مطالعه موردی و مقطعی که داده‌های مورد نیاز با مراجعه به سامانه سالنامه آماری به دست آمده است، نمرات توسعه یافتگی 30 استان ایران با استفاده یکی از جدیدترین روش‌های تصمیم‌گیری چند شاخصه به نام "ارزیابی محصول جمع شده با وزن" با در نظرگیری 24 شاخص مهم بهداشتی و درمانی به کمک نرم‌افزار Excel 2010 مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته‌ها: از نظر وجود منابع بهداشتی و درمانی، استان تهران با اختلاف بسیار زیادی نسبت به سایر استان‌های کشور و با کسب نمره 0.9131 رتبه نخست و استان سمنان با کسب نمره 0.0603 رتبه آخر را به دست آورده‌اند در حالی که از نظر دسترسی افراد به آن منابع و توجه به جمعیت هر استان، استان ایلام با کسب نمره 0.1146 رتبه نخست و استان خوزستان با کسب نمره 0.0409 رتبه آخر را به دست آورده‌اند. نتیجه‌گیری: استان‌های ایران از نظر وجود منابع بهداشتی و درمانی و هم‌چنین سطح دسترسی افراد به آنان با یکدیگر اختلاف دارند و منابع بخش سلامت به طور یکسان توزیع نشده است. پرونده مقاله

مقدمه:سازمان تامین اجتماعی به عنوان یک سازمان ارائه دهنده خدمات سلامت، بخشی از مراقبت‌های بهداشتی و درمانی را به صورت غیرمستقیم از طریق عقد قرارداد با مراکز خصوصی و دولتی ارائه می‌دهد. هدف از این مقاله ارزیابی عملکرد و رتبه‌بندی واحدهای استانی این سازمان در بخش درمان غیرمستقیم بود. روشپژوهش:در این مطالعه مقطعی- توصیفی عملکرد درمان غیرمستقیم آن سازمان در سراسر کشور با استفاده از روش تاپسیس با درنظرگیری6 شاخص مهم مورد سنجش قرار گرفته شد. بدین منظور هر استان به عنوان یک گزینه لحاظ شد و نیز داده‌های مورد نیاز از سالنامه آماری سال 1396 به دست آمد. محاسبات لازم و رتبه‌بندی استان‌ها به کمک نرم‌افزار Excel 2010 انجام شد. یافته‌ها: نسبت تعداد کل مراکز درمانی طرف قرارداد به جمعیت تحت پوشش درمان هر استان و نسبت تعداد کل پزشکان طرف قرارداد به جمعیت تحت پوشش درمان هر استان شاخص‌های با بیشترین وزن شناسایی شدند. بیشترین و کمترین نمره عملکردی به ترتیب 1 و 6-10×4 محاسبه شد. نتیجه‌گیری:گرچه سازمان تامین اجتماعی از شیوه درمان غیر مستقیم در تمامی‌استان‌های کشور به عنوان یک راهبرد جهت افزایش دسترسی بیمه‌شدگان به منابع درمانی استفاده نموده است اما عملکردی یکسان در همه استان‌ها نداشته لذا پیشنهاد می‌شود قراردادهای خرید خدمات درمانی را با بیمارستان‌ها، کلینیک‌ها، پلی کلینیک‌ها، دی کلینیک‌ها، مراکز بهداشتی و درمانی، پزشکان عمومی، متخصص و دندانپزشکان بخش دولتی، خصوصی، نظامی‌و غیره مخصوصاً در استان‌هایی که عملکرد ضعیفی داشته اند افزایش دهد. پرونده مقاله