مقدمه: تاثیر عوامل اثرگذار بر مخارج بهداشتی، در میزان سلامت جامعه آشکار می‌شود. سلامت، محور توسعه پایدار اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی جوامع بشری بوده و اهمیت ویژه‌ای در زیرساخت بخش‌های مختلف جامعه دارد. با توجه به این که مطالعات گذشته در این زمینه با فروض کلاسیک انجام شده است؛ درحالی که در صورت وابستگی فضایی بین مشاهدات و عدم لحاظ این اثرات، روش تخمین اقتصادسنجی مرسوم تورش‌‌دار خواهد بود و مدل دچار خطای تخمین خواهد شد. بنابراین، هدف اصلی این مطالعه در نظر گرفتن وابستگی فضایی میان مشاهدات می‌باشد. روش پژوهش: این مطالعه با استفاده از داده‌های آماری متغیرهای تاثیرگذار بر مخارج سلامت در 79 کشور منتخب درحال توسعه، به بررسی اثرات سرریز فضایی شاخص فلاکت بر مخارج سلامت طی دوره زمانی (2014- 1995) می‌پردازد. برای این منظور از رویکرد اقتصادسنجی فضایی و مدل فضایی دوربین استفاده شده است. یافته‌ها: نتایج برآورد مدل نشان از وجود رابطه منفی و معنی‌دار بین شاخص فلاکت و مخارج سلامت دارد، به طوری که با یک درصد افزایش میانگین وزنی لگاریتم شاخص فلاکت در کشورهای مجاور، به طور متوسط لگاریتم مخارج سلامت کشور هدف به اندازه 0.13 درصد کاهش می‌یابد. هم‌چنین تاثیر درآمد سرانه (0.54) و امید به زندگی (0.49) بر مخارج سلامت سرانه مثبت و معنی‌دار بوده است. نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان دهنده‌ی آن است که چنانچه دولت‌ها، سیاست‌های مناسبی برای جلوگیری از مهاجرت‌‌های غیر قانونی اتباع بیگانه نداشته باشند و در زمینه‌ی بکارگیری نیروی کار در کشورشان با دشواری مواجه باشند، با تشدید بیکاری و عدم مهار تورم، در بلندمدت علاوه بر پیدایش شکاف طبقاتی سلامت جامعه نیز به خطر خواهد افتاد. پرونده مقاله