امروزه توجه به برخی فراورده‌های طبیعی مانند ملیتین موجود در زهر زنبور عسل در حال افزایش است. برخی مطالعات نشان دهنده خاصیت ضد سرطانی این محصول می‌باشد. مطالعه‌ی حاضر جهت ارزیابی تاثیرات ملیتین بر سرطان پستان القاء شده و همچنین شاخص‌های عملکردی کبدی و کلیوی موش‌های نژاد Balb/cانجام گرفته است. پس از تهیه و کشت رده‌ی سلولی4T1، القای سرطان پستان در ناحیه پستانی موش‌ها انجام و دوره‌ی درمانی 20 روز در 9 گروه (شامل گروه های تیمار با دوزهای 6، 3، 1 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن ملیتین، دوکسوروبیسین، سیس پلاتین، PBS، DMSO، کنترل سالم، کنترل منفی) درنظر گرفته شد. در پایان دوره، نمونه خون حیوانات اخذ و پس از جدا نمودن سرم بیومارکرهای عملکرد کبدی و کلیوی اندازه‌گیری شدند. از نمونه بافت توموری القا شده،پس از تثبیت شدن در فرمالین به روش رایج ایمنوهیستوشیمی اسلاید بافتی تهیه وجهت بررسی بیان KI67مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که شاخص‌ کلیوی BUN و آنزیم‌های کبدیALP، AST و ALT در گروه تیمار شده با ملیتین دوز 6 میلی‌گرم بر کیلوگرم اختلاف آماری معنی‌داری نسبت به گروه‌ کنترل سالم نداشت. نتایج هیستوپاتولوژی نشان دهنده‌ کاهش تهاجم سلول‌های توموری در گروه‌های درمانی ملیتین بود که این کاهش در دوز 6 میلی‌گرم بر کیلوگرم بیشتر مشهود بود. در ایمونوهیستوشیمی، بیان KI67 در بین گروه‌ها تغییر معنی‌داری نشان نداد. نتایج این مطالعه نشان‌دهنده‌ی تاثیر مفید ملیتین در جلوگیری از رشد سلول‌های توموری بدون ایجاد جراحت در اندام‌های کبد و کلیه در مقایسه با داروهای رایج دیگر می‌باشد. پرونده مقاله

سم آفلاتوکسین B1 آثار زیان باری بر سیستم عصبی-مغزی دارد. از اینرو در این مطالعه به بررسی تاثیرات آفلاتوکسین B1 بر تکوین هیپوکامپ موش های صحرایی نوزاد پرداخته شد. در این مطالعه پس از تهیه و آماده سازی آفلاتوکسین B1، از 18 سر موش ماده ی باردار نژاد ویستار با سن چهار هفته و وزن متوسط 10±85 گرم استفاده گردید. حیوانات در سه گروه شم (دریافت کننده ی روغن کنجد به عنوان حلال آفلاتوکسین B1)، آفلاتوکسین B1 و کنترل سالم تقسیم بندی شدند و در یک دوره ی تیماری سه ماهه جهت بررسی تغییرات ایمونوهیستوشیمی مارکرهای Ki-67، NeuN و GFAP بافت هیپوکامپ در موش های ویستار مورد استفاده قرار گرفتند. طبق نتایج بدست آمده از مطالعات ایمونوهیستوشیمی، گروه های تیمار شده با آفلاتوکسین B1 کاهش آماری معنی داری در بیان Ki-67 و NeuN نسبت به گروه کنترل نشان دادند (01/0>P). در حالیکه میزان بیان مارکر GFAP در مقایسه با گروه کنترل، افزایش آماری معنی داری (01/0>P) یافته بود. از طرفی کاهش چشمگیری در بیان پروتئین های NeuN و Ki-67و افزایش در میزان بیان GFAP مشاهده گردید که این یافته ها همراه با مشاهدات حاصل از عکس برداری ایمونوهیستوشیمی فلورسنت تایید گردید. آفلاتوکسین B1 با ایجاد اختلال در میزان فعالیت و بیان پروتئین های حیاتی در ناحیه هیپوکامپ منجر به اختلال در تمایز نورونی و افزایش صدمات مغزی می شود که این علائم با کاهش شدید در NeuN و افزایش در GFAP اثبات گردید. پرونده مقاله

با توجه به افزایش آرتریت روماتوئید (RA) در کشورهای صنعتی، مطالعه مدل‌ حیوانی حاضر در نوزاد رت به منظور مقایسه اثر اوژنول و نانو اوژنول بر بیان مولکولی و شرایط هیستوپاتولوژیک انجام شد. رت های نوزاد به طور تصادفی به چهار گروه (10 نفر در هر گروه) تقسیم شدند. در گروه شم (G1) روزانه 100 میکرولیتر نرمال سالین استفاده شد. در گروه مدل(G2) ، CFA و کلاژن گاوی نوعII (CII) دریافت کردند. رت های گروه III (G3) اوژنول و نانوذرات کیتوزان و گروه IV (G4) اوژنول (100 میکرولیتر در روز) دریافت کردند. پس از درمان، رت ها قربانی شدند و ماتریکس متالوپروتئاز-9 (MMP-9) ، فاکتور نکروز تومور- α (TNF-α)، اینترلوکین-10 (IL-10)، قطر و اندازه پنجه پا، و فاکتور روماتوئید (RF) ارزیابی شدند. تجزیه و تحلیل هیستوپاتولوژی غضروف نیز مورد بررسی قرار گرفت. رت های مبتلا به آرتریت، هیپرپلازی شدید مفصل، سفتی، افزایش حجم پنجه و علائم بالینی را نشان دادند. کاهش قابل توجهی در بیان پروتئین TNF-α، RF و MMP-9 در G3 و G4 مشاهده شده است. با این حال، سطح بیان ژن IL-10 در G2 افزایش یافت. در G3، بهبود قابل توجهی در علائم آرتریت، نشانگرهای بیوشیمیایی و ناهنجاری های بافتی مفصل در مقایسه با G4 وجود داشت. اوژنول و نانو اوژنول علائم التهابی و تخریب غضروف ناشی از آرتریت روماتوئید را کاهش و بهبود بخشیدند که نشان می‌دهد اوژنول می‌تواند به عنوان یک ماده گیاهی موثر برای درمان سنتی روماتیسم مفصلی استفاده شده و پتانسیل درمانی برای بیماری های خود ایمنی داشته باشد. پرونده مقاله