با رونق فرضیه های مالی- رفتاری و انجام پژوهش های متعدد در جهت شناخت اثر سوگیری‌های رفتاری در بازار سرمایه، یکی از حوزه هایی که مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است، حوزه پژوهش های مربوط به استراتژی مومنتوم است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر متقابل سوگیری لنگر انداختن و اثر تمایلی بر سود مومنتوم و نقش سهامداران خرد بر این رابطه است. جامعه آماری پژوهش شامل شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و نمونه آماری در برگیرنده 136 شرکت طی سال های 1386 تا 1398 می باشد. در این پژوهش اثر تمایلی با استفاده از رویکرد گرین بلات و هان (2005) و فرازینی (2006) و سو گیری لنگر انداختن مطابق با شیوه جورج و هوانگ (2004) محاسبه شده است. همچنین برای محاسبه سود مومنتوم روش شناسی جگادیش و تیتمن (1993) به کار گرفته شده است. جهت آزمون فرضیه های پژوهش از مدل پنج عاملی فاما و فرنچ (2015) استفاده شده است. نتایج حاصل از آزمون فرضیه های پژوهش نشان می دهد اثر تمایلی باعث افزایش سود مومنتوم می شود. همچنین سوگیری لنگر انداختن نیز منجر به افزایش سود مومنتوم می گردد. نتیجه دیگر پژوهش بیانگر این است که تاثیر متقابل سوگیری لنگر انداختن و اثر تمایلی، در شرایطی که این دو یکدیگر را تقویت می کنند نیز با افزایش سود مومنتوم همراه است. در نهایت هنگامی که سوگیری لنگر انداختن و اثر تمایلی هم راستا با هم عمل می کنند، وجود درصد بالای سهامداران خرد، باعث افزایش سود مومنتوم می گردد. پرونده مقاله