هدف مقاله حاضر بررسی تاثیر ریسک‌های اعتباری و عدم ‌نقدشوندگی و بازار بر کارایی مالی ۱۰۲ شرکت‌ بورس اوراق بهادار تهران طی سال‌های ۱۳۹۰-۱۳۹۴ است. برای محاسبه ریسک عدم ‌نقدشوندگی از معیار آمیهود[i]، ریسک اعتباری با مدل تاپسیس و برای ریسک بازار از CVaR استفاده شد. برای محاسبه کارایی معیارهای نرخ بازده حقوق صاحبان سهام به ارزش دفتری، نرخ بازده حقوق صاحبان سهام به ارزش بازار و ارزش افزوده بازار در نظر گرفته شده‌اند تا ضمن بررسی تاثیر ریسک‌های مالی‌ بر آنها با مدل رگرسیون گشتاورهای تعمیم یافته GMM، قابلیت توضیح‌دهندگی هرکدام و تعیین اینکه کدام معیار بهتری برای توضیح کارایی است؛ ارزیابی شود. بنابر نتایج رابطه معناداری بین هر سه ریسک با حقوق صاحبان سهام به ارزش دفتری وجود ندارد؛ درحالیکه، اثر ریسک‌های مذکور با نرخ بازده حقوق صاحبان سهام به ارزش بازار و ارزش افزوده بازار معنادار است که قابلیت توضیح ‌دهندگی نرخ بازده حقوق صاحبان سهام به ارزش بازار بیشتر از ارزش افزوده بازار است. [i] Amihud پرونده مقاله