تخمین صحیح نیاز آبی گیاهان برای حفاظت از منابع آبی کشور بسیار مهم است. لیکن در بیشتر مطالعات انجام شده در ایران برای تخمین تبخیر- تعرق گیاه از آمار بلند مدت هواشناسی استفاده می شود. این در حالی است که حتی داده های همزمان ایستگاه های هواشناسی غیرکشاورزی می تواند به کم یا فرآبرآورد تبخیر- تعرق گیاه منجر شود. بنابراین ضرورت دارد کارشناسان و متخصصان آبیاری از میزان خطای برآورد تبخیر- تعرق محاسبه شده با استفاده از آمار بلند مدت هواشناسی آگاه باشند. هدف از این مطالعه، ارزیابی دقت تخمین تبخیر- تعرق گیاه مرجع با استفاده از آمار بلند مدت هواشناسی به جای آمار همزمان در مدیریت های آبیاری قطره ای و بارانی بود. به این منظور، آمار سال های 1995 تا 2009 در سه ایستگاه هواشناسی اصفهان، هواشناسی کبوترآباد اصفهان و فرودگاه شهید بهشتی اصفهان برای ارزیابی انتخاب شد. نتایج نشان داد حداکثر مقدار خطای میانگین مربعات نسبی (n-RMSE) در صورت استفاده از آمار بلندمدت هواشناسی (تخمینی) به جای آمار همزمان هواشناسی (واقعی) برای محاسبه تبخیر- تعرق در مدیریت آبیاری قطره ای 24 درصد، در مدیریت آبیاری بارانی 18 درصد، در فصل بهار 22 درصد، در فصل تابستان 20 درصد، در فصل پاییز 44 درصد و در فصل زمستان 56 درصد بدست آمد. بر پایه نتایج این مطالعه، آمار بلندمدت هواشناسی قابلیت کاربرد در مدیریت کم آبیاری را ندارند. از سویی با توجه به حساسیت بیشتر سیستم آبیاری قطره ای به تنش رطوبتی در مقایسه با سیستم آبیاری بارانی، استفاده از آمار بلندمدت در تخمین تبخیر- تعرق به منظور برنامه ریزی آبیاری قطره ای، توصیه نمی شود. در نهایت، استفاده از ایستگاه های هواشناسی اتوماتیک و استفاده از آمار همزمان برای مدیریت آبیاری دقیق، بویژه برای اعمال مدیریت کم آبیاری در شرایط بحران کمبود آب توصیه می شود. پرونده مقاله

مدل های گیاهی ابزاری مناسب و کم هزینه برای بررسی اثر نهاده‌ها بر عملکرد منابع آب، خاک و عملکرد گیاهی می باشند. هدف از این پژوهش، ارزیابی مدل گیاهی OILCROP-SUN برای رقم یوروفلور گیاه آفتابگردان به منظور فراهم کردن بستری مناسب برای حفاظت بهینه از منابع آب و خاک بود. این پژوهش با استفاده از طرح آماری کرت های نواری در قالب بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل چهار سطح آبیاری و سه سطح کود نیتروژن بود. در پایان دوره رشد، وزن زیست توده، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، درصد روغن دانه و درصد نیتروژن دانه اندازه گیری شد. با استفاده از داده های پایان دوره در دو تیمار آبیاری کامل و بیش آبیاری در یک سطح کود نیتروژن، مدل گیاهی واسنجی و شش ضریب ژنتیکی مدل برای واریته یوروفلور استخراج شد. برای ارزیابی مدل از دیگر تیمارهای سطوح آبیاری و کود نیتروژن که در واسنجی به کار نرفتند، استفاده گردید. نتایج نشان داد عملکرد دانه برای 12 تیمار آزمایشی با مقدار شاخص NRMSE برابر 5/18 درصد و شاخص d برابر با 92/0 شبیه سازی شد. همچنین، مقدار d در تیمارهای مختلف آب و کود نیتروژن برای نیتروژن دانه برابر 93/0، و برای روغن دانه 91/0 بدست آمد. پرونده مقاله

ظرفیت زراعی (FC) از مهم ترین پارامترهای ورودی مدل های آب، خاک، گیاه و اتمسفر است که تعیین و اندازه گیری دقیق آن نیازمند صرف وقت و هزینه زیادی می باشد. هدف از این پژوهش آنالیز حساسیت مدل CSM-CERES-Maize نسبت به FC خاک در شبیه سازی غلظت نیترات و آمونیوم در لایه های مختلف خاک و اندام های گیاهی و همچنین میزان برداشت نیتروژن از خاک توسط گیاه است. بدین منظور آزمایش مزرعه ای بر روی ذرت علوفه ای سینگل کراس 704 در سال های 1382 و 1383 در جنوب تهران انجام شد. تیمارهای آبیاری شامل چهار سطح 7/0، 85/0، 1 و 13/1 تخلیه رطوبتی آب خاک و سه سطح کوددهی صفر، 150 و 200 کیلوگرم نیتروژن در هکتار بود. نتایج نشان داد که بر اثر تغییر 25 درصدی FC (افزایش و یا کاهش)، غلظت نیترات خاک نسبت به مقدار پایه بین 17/7 و 75/96 درصد تغییر می کند. این مقدار برای غلظت آمونیوم خاک بین 31/33 و 01/139 درصد می باشد. مدل CERES در تخمین غلظت نیترات و آمونیوم خاک نسبت به تغییرات FC حساس بوده که این حساسیت در لایه های مختلف خاک متفاوت می باشد. این مدل در تعیین میزان معدنی شدن نیتروژن، نیتریفیکاسیون و همچنین غلظت نیتروژن در گیاه نسبت به تغییرات FC دارای حساسیت کمی می باشد. بدین ترتیب می توان گفت که با انتخاب درست و دقیق FC موجب کاهش عدم قطعیت در برآورد غلظت نیترات و آمونیوم در خاک می شود. پرونده مقاله

امروزه به‌منظور حفاظت از منابع آب و رفع مشکل بحران و کمبود آب و همچنین کاهش مخاطرات زیست‌محیطی ناشی از افزایش تولید فاضلاب، کاربرد فاضلاب‌ها و پساب‌ها در آبیاری محصولات کشاورزی گسترش یافته است. سیستم آبیاری قطره‌ای مناسب‌ترین روش برای کاربرد پساب است، با این حال گرفتگی قطره‌چکان‌ها بزرگ‌ترین مشکل پیش‌روی سیستم‌های آبیاری قطره‌ای است. شستشوی لترال‌های آبیاری قطره‌ای یکی از روش‌های مناسب برای کنترل گرفتگی قطره‌چکان‌هاست. هدف از این تحقیق بررسی گرفتگی قطره‌چکان‌های ( 2) PCJ، ( 4) PCJ و ( 5/3) UniRam، در شرایط آبیاری با پساب تصفیه‌شده و همچنین بررسی تأثیر شستشوی لترال‌های آبیاری بر کاهش و یا رفع گرفتگی قطره‌چکان‌ها بود. به این منظور روند تغییرات شاخص‌های دبی نسبی، یکنواختی پخش، ضریب یکنواختی کریستیانسن و ضریب یکنواختی آماری دبی قطره‌چکان‌های مورد مطالعه در شرایط کاربرد پساب تصفیه‌شده و اعمال شستشو، در طی 504 ساعت آبیاری، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که میزان گرفتگی قطره‌چکان‌های مورد بررسی در شرایط کاربرد پساب تصفیه‌شده قابل توجه نبود. به‌طور کلی قطره‌چکان‌های ( 2) PCJ، ( 4) PCJ و ( 5/3) UniRam به ترتیب با 4/6، 9/0 و 5/0 درصد کاهش دبی، حساسیت بیش‌تری به گرفتگی داشتند. شستشوی لترال‌های آبیاری موجب کاهش گرفتگی قطره‌چکان‌ها در شرایط کاربرد پساب تصفیه‌شده گردید. علاوه بر این عملکرد قطره‌چکان‌های مورد مطالعه از نظر شاخص‌های دبی نسبی، یکنواختی پخش، ضریب یکنواختی کریستیانسن و ضریب یکنواختی آماری دبی در طول دوره بررسی ‌در ردیف خوب-خیلی خوب قرار گرفت. پرونده مقاله