این پژوهش به بررسی تاثیر جهت گیری مسیر شغلی متنوع بر قابلیت استخدام پذیری کارکنان با نقش میانجی رفتارهای مسیر شغلی آینده نگرانه در شرکت های دانش بنیان استان لرستان می پردازد. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی است که در زمره پژوهش های توصیفی پیمایشی قرار می گیرد. پژوهش از نظر شاخص زمانی از پژوهش های مقطعی به شمار می آید. جامعه آماری پژوهش کارکنان شرکت های دانش بنیان استان لرستان به تعداد 156 نفر می باشد. برای نمونه گیری از روش تمام شماری استفاده شده است. برای سنجش متغیرهای پژوهش از پرسشنامه جهت گیری مسیر شغلی متنوع بریسکو و همکاران (2006)، پرسشنامه قابلیت استخدام پذیری دیووس و سونز (2008) و پرسشنامه رفتارهای مسیر شغلی آینده نگرانه چاغتای (2019) استفاده شده است. پایایی پرسشنامه ها با روش آلفای کرونباخ به تایید رسید و برای تحلیل داده های پژوهش از مدل سازی معادلات ساختاری و نرم افزار pls استفاده گردیده است. نتایج پژوهش نشان دهنده ی آن است که جهت گیری مسیر شغلی متنوع هم به صورت مستقیم و هم از طریق رفتارهای مسیر شغلی آینده نگرانه موجب افزایش قابلیت استخدام پذیری در شرکت های دانش بنیان استان لرستان می گردد. پرونده مقاله