مطالعه و بررسی حکمرانی خوب و کیفیت نهادهای حکومتی بحثی است که در دهه ی 90 میلادی آغاز شد. حکمرانی خوب که شامل شش مولفه: کنترل فساد، اثربخشی دولت، ثبات سیاسی و فقدان خشونت، کیفیت قوانین و مقررات، حاکمیت قانون، حق اظهار نظر و پاسخگویی است، الگویی برای توسعه محسوب می گردد. در این مطالعه، از ارزیابی و آمارهای بانک جهانی بر روی شاخص های شش گانه حکمرانی خوب که هر سال یکبار منتشر می گردد، برای تحلیل 186 کشور جهان، استفاده گردید. هدف از این پژوهش، بررسی وضعیت کشورها بر مبنای حکمرانی خوب و تعیین جایگاه ایران در بین دیگر کشورها، با استفاده از تکنیک خوشه بندی؛ و تحلیل روند جایگاه ایران در افق زمانی 2021 با استفاده از تحلیل سری زمانی است. با بکارگیری روش خوشه بندی کشورهای جهان بر مبنای حکمرانی خوب و دفعات هم خوشه شدن ایران با دیگر کشورها تفکیک شدند و سپس از بین روش های سری زمانی با استفاده از روش هموارسازی نمایی به شیوه ARIMA برای پیش بینی شاخص های شش گانه حکمرانی خوب و چگونگی وضعیت کشور در پنج سال آینده مورد بررسی قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان می دهد در افق زمانی 2021 شاخص پاسخگویی در کشور مسئله مند خواهد بود و شاخص حاکمیت قانون و کنترل فساد تقریباً بدون تغییر باقی می ماند و از طرفی، روند بقیه شاخص ها بهبود مختصری را نشان می دهند پرونده مقاله

توسعه اجتماعی در برگیرنده بعدی از توسعه است که بر کنش و واکنش های انسانی، نهادها و روابط اجتماعی با یکدیگر تأکید می ورزد، و بر آن ها تمرکز می نماید. در این مطالعه، شاخص های اجتماعی ارائه شده بر روی سایت بانک جهانی مورد بررسی قرار گرفت، که با بکارگیری روش دلفی و استفاده از نظر خبرگان، 6 شاخص در وضعیت توسعه پایدار ایران، موثر قلمداد گردید. به منظور بررسی توسعه پایدار اجتماعی بر اساس شش شاخص منتخب (نرخ رشد جمعیت؛ بهره وری نیروی کار؛ هزینه های دولت برای آموزش و پرورش؛ سرانه هزینه های بهداشت و سلامت؛ نرخ سواد بزرگسالان؛ امید به زندگی در بدو تولد) برای 186 کشور جهان، داده ها از بانک جهانی استخراج گردید. هدف از این پژوهش، بررسی وضعیت ایران بر مبنای شش شاخص منتخبِ حوزه اجتماعی و تعیین جایگاه ایران در بین دیگر کشورهای جهان، با استفاده از تکنیک خوشه بندی؛ و سپس شناسایی شبیه ترین کشورها در طی 18 سال گذشته با وضعیت توسعه پایدار اجتماعی در ایران، است. یافته های پژوهش نشان می دهد، کشور ایران از منظر شاخص های اجتماعی توسعه پایدار بیشترین هم خوشه گی را با کشورهای بحرین، بنگلادش، باربادوس دارد که 14 بار در طی سال های 1996 تا 2016، در یک گروه قرار گرفتند و 12 بار با کشور اندونزی و ونزوئلا در یک خوشه قرار گرفته است؛ و 11 بار با کشور ترکیه؛ و با کشورهای الجزیره، آنگولا، آرژانتین و ویتنام 10 بار هم خوشه بوده است. در پایان بر مبنای یافته های پژوهش پیشنهادهایی برای پژوهش های آتی ارائه شده است. پرونده مقاله