هدف: هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی ریسک دنباله در بورس اوراق‌بهادار تهران با استفاده از روش‌های پویا و تجزیه طیفی سری زمانی در قالب معیار ریزش مورد انتظار پویای چند مقیاسی (DMS-ES) می‌باشد.روش‌شناسی پژوهش: در این راستا از داده‌های روزانه شاخص کل بورس اوراق‌بهادار تهران در دوره زمانی 1390 تا 1400 استفاده شد و پس از استخراج مؤلفه‌های اطلاعاتی کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت سری زمانی بازده شاخص، چهار مدل پیش‌بینی معیار ریزش مورد انتظار (ES) با استفاده از رویکرد تیلور (2017) در افق‌های زمانی مختلف برآورد گردید.یافته‌ها: نتایج برآورد مدل‌ها و آزمون‌های پس‌آزمایی نشان‌می‌دهد که معیار ریزش مورد انتظار (ES) ماهیتی کوتاه‌مدت داشته و مدل پویا با استفاده از مؤلفه‌های کوتاه‌مدت در افق زمانی یک‌روزه بالاترین کارایی را در بین مدل‌های معرفی شده داشته است. علاوه بر این، نتایج مقایسه مدل‌ها بر اساس آزمون متوسط زیان نشان‌می‌دهد که استفاده از مؤلفه‌های تجزیه طیفی، کارایی پیش‌بینی‌های پویای معیار ریزش مورد انتظار (ES) در افق‌های زمانی مختلف را افزایش می‌دهد.اصالت / ارزش افزوده علمی: در نهایت باتوجه‌به نتایج پژوهش حاضر پیشنهاد می‌شود در راستای افزایش کارایی پیش‌بینی‌های معیارهای ریسک، مدل‌های پویا و الگوریتم‌های تجزیه سیگنال مورداستفاده قرار گیرد. پرونده مقاله