تقلب از عوامل موثر در کاهش اعتماد عمومی نسبت به گزارش‌ها و صورت‌های‌مالی تهیه شده شرکت‌ها محسوب می‌شود. به علت فقدان حسابرسی تقلب در شرایط محیطی ایران و عدم پذیرش مسئولیت این مهم توسط حسابرسان به عنوان ناظران اصلی اطلاعات مالی شرکت ها، همواره استفاده کنندگان با مشکلاتی در تایید اعتبار صورتهای مالی و کیفیت گزارشگری مالی همراه هستند. در این راستا پژوهش حاضر با هدف بررس ارتباط شاخص های حسابداری دادگاهی با کیفیت گزارشگری مالی در شرایط محیطی ایران انجام گردید. جامعه آماری پژوهش شامل 130 شرکت که از طریق نمونه گیری سیستماتیک طی سال های 1390 تا 1400 انتخاب گردید. کیفیت گزارشگری مالی به عنوان متغیر وابسته با استفاده از چهار مدل جونز، تعدیل شده جونز، کازنیک و کوتاری اندازه گیری گردید. شاخص های حسابداری دادگاهی به عنوان متغیر مستقل پژوهش بر اساس مدل پیش بینی تقلب برنا و همکاران(1401) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد؛ شاخص های حسابداری دادگاهی در مدل کازنیک به میزان 66 درصد توان تبیین کنندگی کیفیت گزارشگری مالی را دارد، در حالی که در مدل های جونز، کوتاری و تعدیل شده جونز به ترتیب برابر با 50، 56 و 30 درصد می باشد. پرونده مقاله

هدف: در پژوهش حاضر به بررسی امکان بهبود عملکرد مدل‌های فاما - فرنچ در بورس تهران با استفاده از تعریف عوامل ریسک به روش‌های مختلف پرداخته شده است. هدف، تعیین عوامل ریسک با بیش‌ترین قدرت پیش‌بینی‌کنندگی بازده و همچنین شناسایی مدل بهینه بوده است.روش‌شناسی پژوهش: با استفاده از بازدهی ماهیانه شرکت‌های نمونه طی سال‌های 1384 تا 1400، الگوهای بازده غیرعادی سهام بررسی شدند. سپس، از آزمون جی آر اس و رویکرد فاما - مکبث برای بررسی خطای قیمت‌گذاری مدل‌ها و اندازه‌گیری صرف ریسک متغیرهای به‌کاررفته استفاده شد.یافته‌ها: نتایج نشان می‌دهد استفاده از متغیرهای جایگزین در مدل پنج‌عاملی، سبب کاهش خطای قیمت‌گذاری می‌گردد. همچنین، رویکرد فاما - مکبث در برآورد صرف ریسک نشان داد دو ریسک سودآوری و سرمایه‌گذاری در بورس تهران قیمت‌گذاری نشده‌اند؛ اما سبب معنی‌دارتر شدن صرف ریسک عوامل بازار، اندازه و ارزش شدند.اصالت / ارزش‌افزوده علمی: از نتایج پژوهش حاضر می‌توان برای کاهش خطای فرایند قیمت‌گذاری دارایی‌های مالی استفاده کرد. همچنین می‌توان از مدل بهینه معرفی شده در این پژوهش برای پیش‌بینی بازده سهام و طراحی استراتژی‌های سرمایه‌گذاری مبتنی بر آن بهره برد. پرونده مقاله

هدف: هدف از انجام این پژوهش، بررسی تأثیر ویژگی‌های شخصیتی بر تصمیمات سرمایه‌گذاری با نقش میانجی تحمل ریسک در بورس اوراق بهادار تهران بوده است. روش‌شناسی پژوهش: پژوهش حاضر در سال 1401 انجام و از نوع کاربردی و روش انجام پژوهش جزء پژوهش‌های توصیفی - پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش کلیه سرمایه‌گذاران حقیقی بورس اوراق بهادار تهران می‌باشد. حجم نمونه در این پژوهش 386 نفر است. روش جمع‌آوری داده‌های این پژوهش از طریق پرسش‌نامه استاندارد با طیف لیکرت است. روایی پرسش‌نامه از طریق روایی محتوا و پایایی آن از آلفای کرونباخ مورد تأیید قرار گرفته است. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از روش مدل‌سازی معادلات ساختاری (SEM) با رویکرد حداقل مربعات جزئی (PLS) به کمک نرم‌افزارهای SPSS و SMARTPLS می‌باشد. یافته‌ها: نتایج به‌دست‌آمده نشان داد ویژگی‌های شخصیتی بر تصمیمات سرمایه‌گذاری و تحمل ریسک تأثیر معنادار دارد و همین‌طور تحمل ریسک بر تصمیمات سرمایه‌گذاری تأثیر معنادار داشته و بین ویژگی‌های شخصیتی و تصمیمات سرمایه‌گذاری نقش میانجی دارد. اصالت / ارزش‌افزوده علمی: دانش‌افزایی این پژوهش استفاده از متغیر تحمل ریسک به‌عنوان نقش میانجی در بررسی تأثیر ویژگی‌های شخصیتی بر تصمیمات سرمایه‌گذاری و همچنین استفاده از روش مدل‌سازی ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزئی به کمک نرم‌افزار SMARTPLS می‌باشد. پرونده مقاله