احترام به کرامت انسانی بویژه اقشار سالمند ونکوداشت منزلت آنها ولزوم دستگیری ازگروه‌های آسیب‌پذیر باعث شده تا ضمن اینکه تامین اجتماعی در جرگه نیازهای حیاتی، اصلی وجامع بشر باشد بر ارزش و جایگاه آن در بستر گفتمان عرفان اجتماعی و اعتبار معنوی آن افزوده شود. نگارندگان نوشتار در سیر پژوهشی خود با استفاده از روش تحلیلی- توصیفی و بهره‌گیری از مطالعات کتابخانه‌ای برآنند تا در چارچوب فهم عرفانی و اخلاقی موضوع خدمتگزاری به بینوایان راتبیین نمایند. یافته‌های پژوهشیحاکی از آن است که شناخت عرفانی از تأمین اجتماعی راهبردی بوده برای آن که در کمک به نیازمندان و تعیین اهداف مربوط به آندر عرصه حقوق بین‌الملل رفاه توجه بیش‌تریشود. نوشتارحاضر در پایان بحث قصد داشته تا با اشاره به برقراری تامین اجتماعی پایدار به موضوع ظرفیت‌ها و آموزه‌های عرفانی بپردازد چراکه استقرارعدالت و برقراری رفاه ذهنی مستمندان و جلوگیری از دریوز‌گی سالخوردگان ویاریگری آنها را بخشی از مأموریت‌های تاریخی حوزه عرفان اجتماعی درجهان امروز معرفی می‌نماید. پرونده مقاله