زمینه و هدف: امروزه سرطان پستان یکی از شایع‌ترین بیماری‌های بدخیم در زنان است و بروز آن در حال افزایش است، هدف از انجام تحقیق حاضر تاثیر دو شیوه تمرینی تداومی و تناوبی همراه با مکمل زنجبیل بر تعادل مسیر آپوپتوز و اکسایش بافت قلب رت‌های مدل سرطان پستان می‌باشد. مواد و روش: در این تحقیق تجربی، 56 سر موش به‌طور تصادفی در 8 گروه 1)کنترل، 2)سرطان، 3)سرطان-سالین 4)سرطان-مکمل، 5)سرطان-تناوبی، 6)سرطان-تداومی 7)سرطان-تناوبی-مکمل و 8) گروه سرطان-تداومی-مکمل قرار گرفتند. برنامه تداومی هفته اول با سرعت 15 متر بر دقیقه برای مدت زمان پنج دقیقه روی تریدمیل دویدن، که هر هفته سرعت 1تا 2 متر بر دقیقه افزایش یافت و 1 تا 2 دقیقه بر زمان دویدن افزده شد. تمرین تناوبی شامل شش ست 5/2 دقیقه ای که بین هر ست مدت زمان چهار دقیقه استراحت در نظر گرفته شد. هم‌چنین عصاره زنجبیل با دوز 20 میلی‌گرم به‌صورت زیر صفاقی به موش‌ها تزریق شد. نتایج: نتایج نشان داد القای سرطاان بیان BAX و MDA بافت قلبی رت‌ها را با افزایش و بیان BCL-2 و SOD را با کاهش معنی‌داری مواجه کرد، هرکدام از مداخله‌ها (تمرین تداومی، زنجبیل و ترکیب تمرین تداومی و تناوبی همراه با مکمل زنجبیل) بیان قلبی BAX و MDA رت‌های سرطانی را کاهش و بیان BCL-2 و SOD را افزایش معنی‌داری داد.نتیجه‌گیری: نتایج تاییدکننده نقش تمرین تداومی و تناوبی به‌همراه مکمل زنجبیل در بهبود شاخص‌های آپوپتوزی و اکسایشی بافت قلب در موش‌های سرطان پستان است، که ممکن است از این طریق اثر محافظتی بر بافت قلب داشته باشد. پرونده مقاله