بوته میری خیار، ناشی از (Edson) Fitzp Pythium aphanidermatumاز جمله بیماری هایی است که با مهیا شدن عوامل محیطی به خصـوص رطوبت بالا، دمای مطلـوب و عـدم رعـایت تناوب کشت، همـواره ظاهر می شود. با توجه به اهمیت این بیماری، اثر قارچ کش‎ های پروپاموکارب هیدروکلرید (پروپلانت (722 SL، متالاکسیل (ریدومیل (GR 5% و بردوفیکس18%) (SC، در خزانه و گلخانه، در کنترل این بیماری بررسی شد. تاثیر قارچ‎ کش پروپاموکارب هیدروکلرید با دز های 75/.، 1 و 25/1 در هزار، در مقایسه با قارچ کش متالاکسیل گرانول به میزان 5/2 گرم در متر مربع و بردوفیکس به میزان 5 میلی لیتر در هزار و شاهد بدون قارچ کش، در قالب طرح کاملا تصادفی مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه واریانس ساده و مرکب داده انجام شد. تجزیه آماری، به صورت ساده و مرکب با نرم افزار SASانجام شد. نتایج نشان داد که قارچ کش ها در دوز های مختلف مورد استفاده، از نظر درصد مرگ گیاهچه ناشی از بیماری بوته میری خیار در خزانه و گلخانه تفاوت معنی دار داشتند. در خزانه، قارچ کش پروپاموکارب هیدروکلرید، به میزان یک میلی لیتر در هزار با 62/7 درصد مرگ گیاهچه، بیش ترین اثر را درکاهش بیماری داشت و قارچ کش بردوفیکس، با 50/41 درصد مرگ گیاهچه کم ترین تاثیر را در مقایسه با سایر قارچ کش- ها و شاهد نشان داد. در آزمایش گلخانه نیز کم ترین و بیش ترین درصد مرگ گیاهچه مربوط به تیمار پروپاموکارب هیدروکلرید با دوز 75 0 میلی لیتر در هزار و متالاکسیل بادوز 5/2 گرم در متر مربع، به ترتیب با 75/3 و 00/45 درصد مرگ گیاهچه بود پرونده مقاله

بیماری پوسیدگی ریشه و طبق پیاز ناشی از قارچF. oxysporum f.sp. cepae یکی از مهم ترین عوامل بیماری زای پیاز می باشد که موجب خسارت اقتصادی قابل توجه در کشت پیاز می گردد. به منظور تعیین تنوع ژنتیکی و قرابت ژنتیکی بین جدایه های قارچ عامل بیماری، در سال 1391 از سی جدایه قارچ عامل بیماری که از استان های اصفهان، اردبیل، کرمان و فارس جدا سازی و اثبات بیماری-زایی شده بودند و در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان نگهداری می شوند استفاده شد. آلوده سازی با جدایه های عامل بیماری روی سه رقم پیاز سفید کاشان، سفید اهواز و قرمز آذرشهر انجام شد و برای بررسی تنوع و قرابت ژنتیکی جدایه ها از روش RAPD و بررسی های تکمیلی با استفـاده از روش PCR-RFLP و جفت آغازگر های ITS1/ITS4 انجام شد. داده های حاصله با استفاده از نرم افزار NTSYS-pc تجـزیه و تحلیـل و جـدایه ها بر اساس ضریب تشـابه جاکارد و ضـریب تطابق ساده به روش UPGMA گروه بندی شدند. برای بررسی اختلاف بیماری زایی جدایه ها، سوخ های پیاز آلوده به جدایه ها در گلدان در گلخانه با دمای خدود 25درجه سانتی گراد و رطویت 70% با تناوب نوری 12 ساعت روشنایی و 12 ساعت تاریکی نگهداری و هر سه روز یک بار آبیاری شدند. آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی در پنج تکرار بود. و آمار برداری از بیماری سه هفته پس از کاشت انجام شد. نتایج نشان داد شدت آلودگی جدایه های قارچF. oxysporum f.sp. cepae در ارقام پیاز متفاوت بوده و اختلاف معنی دار در سطح احتمال 1% بین جدایه ها وجود داشت. در این تحقیق ارتباط خاصی بین جدایه ها از نظر تنوع بیماری زایی و تنوع ژنتیکی مشاهده نگردید. پرونده مقاله