به منظور بررسی صفات کمی دانه و روغن ارقام آفتابگردان در تاریخ‌های متفاوت کاشت در منطقه سیستان و تعیین بهترین تاریخ کاشت و رقم، آزمایشی در سال زراعی 1395-1394 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی زهک در قالب طرح اسپلیت پلات بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. فاکتور اصلی شامل تاریخ کاشت در ۴ سطح هر ۱۵ روز شامل: اول بهمن، ۱۵ بهمن ، ۳۰ بهمن و ۱۵ اسفند ماه و فاکتور فرعی شامل ارقام و دورگه های آفتابگردان در 4 سطح شامل: محلی اصفهان، دورگه آذرگل، دورگه قاسم و دورگه فرخ در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که تعداد روز تا رسیدگی فیزیولوژیک، تعداد دانه در طبق، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، درصد روغن و عملکرد روغن در تاریخ‌های مختلف کاشت دارای تفاوت معنی‌داری بودند. تاخیر در کاشت باعث کاهش عملکرد دانه شد. بطوریکه بیشترین عملکرد دانه با ۳۳۶۵/۸۰ کیلوگرم در هکتار متعلق به تاریخ کاشت یک بهمن و کمترین عملکرد دانه با ۲۴۹۱/۲۲کیلوگرم در هکتار متعلق به 15 اسفند بود. اثر رقم در تمامی صفات تفاوت معنی‌داری داشت. هیبرید فرخ با 90/3235 کیلوگرم در هکتار دارای بیشترین عملکرد دانه و محلی اصفهان با ۲۶۲۷/۱۴ کیلوگرم در هکتار کمترین عملکرد بود. پرونده مقاله