حمایت اجتماعی برقراری یک تعامل اجتماعی است که با تداوم ارتباط، به ایجاد همدلانه و در نهایت به یک شبکه ایمنی برای فرد می‌انجامد و به او کمک می‌کند تا احساس بهتری در باره خود بسازد. هدف از این پژوهش، پیش‌بینی حمایت اجتماعی کارکنان بر اساس متغیرهای انعطاف‌پذیری و خوش‌بینی بوده است. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و از نوع پژوهش‌های کاربردی بوده است. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان مرکز بهداشت شهر ساری به تعداد 250 نفر بود. نمونه آماری با استفاده از جدول کرجسی و مورگان، به تعداد 148 نفر و به شیوه نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای بر حسب جنسیت انتخاب شدند. جهت گرد‌آوری داده‌ها از سه پرسش‌نامه استاندارد شده انعطاف‌پذیری دنیس و وندروال، خوش‌بینی نوری و حمایت اجتماعی شربورن و استورات استفاده شده است که پایایی آن‌ها برای هر یک به ترتیب برابر با 83/0، 80/0 و 96/0 به دست آمد. جهت تجزیه ‌و تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد. که نتایج نشان داد بین انعطاف‌پذیری (515/0=r) و خوش‌بینی (392/0=r)، با حمایت اجتماعی کارکنان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد؛ و متغیرهای انعطاف‌پذیری و خوش‌بینی، حمایت اجتماعی کارکنان را پیش‌بینی می‌کنند. هم‌چنین میزان انعطاف‌پذیری، خوش‌بینی و حمایت اجتماعی کارکنان بر اساس جنسیت متفاوت نیست. پرونده مقاله