از زمان تدوین اعلامیه‌ی حقوق بشر در قرن هجدهم، مسأله‌ی توجّه به حقوق زنان مورد بحث قرار گرفت، امّا به طور رسمی در قرن نوزدهم هم‌صدا با قیام علیه فئودالیسم تلاش برای احقاق حقوق برابر زنان با مردان بیشتر شد. پس از آن اندیشه‌ی فمنیسم به سرعت گسترش یافت و نظریه‌پردازانی به تشریح اهداف و ویژگی‌های آن پرداختند. در ایران نیز نویسندگانی بویژه از میان زنان برخاستند و آثار انتقادی و روشنفکرانه‌ی خود را در قالب رمان‌هایی نوشتند و در آن وضعیّت زنان و مشکلات آنان در فرهنگ مردسالاری را نگاشتند. یکی از این نویسندگان پرینوش صنیعی است که رمان سهم من، نوشته او (1382) جایزه‌ی بین‌المللی بوکاچیو ایتالیا را در سال 2010 میلادی از آن خود کرد. در این نوشتار سعی شده است ضمن بیان آرای نظریه‌پردازان فمنیست، به بررسی و مشخّص کردن ویژگی‌های محتوایی رمان یاد شده پرداخته شود، سپس با هم مقایسه گردد. پرونده مقاله