این پژوهش با هدف بررسی نقش جو خانواده، رابطۀ مادر‌ دختر، مهارت‌های اجتماعی و اختلالات روانی مادران در پیش‌بینی کودک‌آزاری دختران دورۀ متوسطه اول انجام شد. طرح پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعۀ آماری 55766 نفر از دانش‌آموزان دختر مقطع متوسطۀ اول شهر اصفهان در سال تحصیلی 97-1396 به همراه مادرانشان بودند که با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای 250 نفر از آنها انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گیری شامل پرسشنامۀ جو خانوادگی (Hilburn, 1964)، مقیاس رابطۀ والد ـ فرزند (Fine et al. 1983)، پرسشنامۀ مهارت‌های اجتماعی نوجوانان (Inderbitzen, Foster 1992)، پرسشنامۀ سلامت روانی (Goldberg, Hillier 1979) و پرسشنامۀ کودک‌آزاری (Noorbakhsh, 2012) بود. داده‌ها با استفاده از روش تحلیل رگرسیون گام ‌به‌گام تحلیل شدند و یافته‌های گام آخر تحلیل رگرسیون نشان داد که رابطۀ مادر ـ دختر و اختلالات روانی مادران، قادر به‌ پیش بینی 6/10 درصد از واریانس نمرات کودک‌آزاری است (01/0P<). نتایج این پژوهش نشان‌دهندۀ اهمیت نقش مادر در پیشگیری از کودک‌آزاری دختران دارد. بر همین اساس پژوهشگران و برنامه ریزان حوزۀ مسائل روانی-اجتماعی می‌توانند با تدوین برنامه‌های آموزشی، پیشگیرانه و درمانی، فضایی برای کاهش این معضل فراهم آورند. پرونده مقاله