هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر تدریس مشارکتی بر انسجام گروهی دانشجویان با واسطۀ نحوۀ مشارکت آنان در فرایند یاددهی ـ یادگیری بود. روش پژوهش از نوع همبستگی و جامعۀ آماری شامل تمامی دانشجویان مقطع کارشناسی رشتۀ مترجمی زبان انگلیسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس و دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت، در سال تحصیلی 93ـ1392 بود. ابزار پژوهش پرسشنامۀ محیط گروهی (کارون و همکاران، 1985) و پرسشنامۀ رویکردهای مشارکت (تریاندیس و همکاران، 1994) بود. نتایج نشان داد که تدریس مشارکتی پیش‌بینی‌کنندۀ مثبت و معنی‌دار انسجام گروهی دانشجویان (49/0=2R، 001/0>P ) و پیش‌بینی‌کنندۀ مثبت و معنی‌دار رویکردهای جمع‌گرایی و فردگرایی دانشجویان (33/0=2R، 001/0>P ) است. همچنین رویکردهای جمع‌گرایی و فردگرایی دانشجویان پیش‌بینی‌کنندۀ مثبت و معنی‌دار انسجام گروهی در آنان (51/0=2R، 001/0>P ) است. پرونده مقاله