چکیده: هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین استرس چالش، استرس مانع پیشرفت، فرسودگی و انگیزش یادگیری با عملکرد تحصیلی بود. جامعۀ آماری کلیۀ دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی اهواز در سال تحصیلی 86 ـ 85 بود. نمونۀ پژوهش 300 دانشجو بود که به طور تصادفی ساده انتخاب شدند. در تحقیق حاضر از پرسشنامه استرس لیپین، لیپین و جکسون، فرسودگی مزلچ، پرسشنامۀ جهت‌گیری انگیزشی و معدل کل نمرات دانشجویان استفاده شد. پس از جمع‌آوری داده‌ها، از روش‌های آماری میانگین، انحراف معیار و تحلیل مسیر به‌منظور تحلیل داده‌ها استفاده شد. تحقیق حاضر شامل یک فرضیۀ اصلی و 8 فرضیۀ فرعی است. فرضیۀ اصلی رابطه علّی میان استرس چالش، استرس مانع پیشرفت، فرسودگی و انگیزش یادگیری با عملکرد تحصیلی است که تأیید شد. همچنین مسیرهای مستقیم از استرس چالش به فرسودگی و انگیزش یادگیری، از استرس مانع پیشرفت به فرسودگی و انگیزش یادگیری، معنادار بودند. همچنین مسیرهای غیرمستقیم از استرس چالش به عملکرد تحصیلی از طریق فرسودگی و انگیزش یادگیری و از استرس مانع پیشرفت به عملکرد تحصیلی از طریق فرسودگی و انگیزش یادگیری معنادار بود. پرونده مقاله

  هدف پژوهش حاضر بررسی رابطۀ بین ابهام خلق (الکسی‌تایمیا) با هوش هیجانی، اضطراب و افسردگی در دانشجویان پسر دانشگاه آزاد اسلامی اهواز بود. جامعۀ آماری دانشجویان پسر دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز در سال 1389 بودند که از بین آنها 215 نفر به‌صورت تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند. ابزارهای سنجش شامل مقیاس الکسی تایمیا اهواز (مکوندی، حیدرئی، شهنی‌ییلاق، نجاریان و عسکری، 2011)، پرسشنامۀ هوش هیجانی پترایدزو فورنهام (2011)، پرسشنامۀ اضطراب بک (1990) و پرسشنامۀ افسردگی بک (1987) بود. داده‌ها با استفاده از روش‌های آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان‌دهندۀ وجود رابطۀ معنادار بین ابهام خلق با هوش هیجانی، اضطراب و افسردگی بود (01/0> P ). درنهایت تحلیل رگرسیون نشان داد که افسردگی و مؤلفۀ چهارم هوش هیجانی یعنی مهارت‌های اجتماعی پیش‌بین‌های مناسبی برای متغیر ملاک یعنی الکسی‌تایمیا هستند. پرونده مقاله