هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی تأثیر پیگیری تداوم یادگیری درس ریاضی دانش‌آموزان در پیشرفت یادگیری آنها با استفاده از سطح‌بندی است. روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گواه است. جامعه آماری پژوهش شامل همۀ دانش‌آموزان دختر پایه نهم منطقه 9 شهر تهران است که چهار کلاس شامل 114نفر به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای تک‌مرحله‌ای انتخاب شده‌اند و به‌طور تصادفی ساده، دو کلاس به گروه آزمایش و دو کلاس به گروه گواه تخصیص داده شد. ابزار اندازه‌گیری شامل یک آزمون مقدماتی برای سطح‌بندی اولیه و سه آزمون اصلی است. روایی صوری و محتوایی آزمون‌ها توسط صاحب‌نظران و دبیران باتجربه تأیید گردید و برای پایایی از آزمون کودر-ریچاردسون استفاده شد.‌ پس از برگزاری آزمون مقدماتی، دانش‌آموزان به دو گروه سطح اول و دوم تقسیم شدند. پس از سه هفته آموزش، آزمونی از آنها به‌عمل آمد و مجدداً تعیین سطح شدند. سه آزمون به این ‌صورت برگزار شد و پس از هر آزمون، سطح دانش‌آموزان تعیین گردید. جابجایی در این سطوح در تمام مراحل اجرای پژوهش با توجه به میزان تلاش آنها برایشان امکان‌پذیر بود. نتایج تحلیل واریانس در اندازه‌گیری مکرر نشان می‌دهد دانش‌آموزانی که به این روش آموزش داده شدند به‌طور نسبی پیشرفت داشته‌اند. به‌کارگیری این روش موجب شد نقاط ضعف و قوت و مشکلات پایه‌ای دانش‌آموزان در درک مفاهیم ریاضی مشخص شود و معلم بتواند نحوه آموزش خود را با نیازهای آنان تطبیق دهد. استفاده از این روش به معلمان در کلیه پایه‌های تحصیلی کمک می‌نماید تا سطح یادگیری دانش‌آموزان را ارتقاء دهند. پرونده مقاله