پژوهش حاضر با هدف مقایسه کارآیی روش بدیعه پردازی نسبت به روش سخنرانی در افزایش خلاقیت در دانش‌آموزان کلاس سوم ابتدایی صورت گرفته است. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی بوده و جامعه آماری ،کلیه دانش‌آموزان پایه سوم دبستان شهرستان زرین شهر را در بر می‌گرفت که 103 نفر از آنها به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی (25نفر دختر،23 نفر پسر) وگروه کنترل 28) نفر دختر، 27نفر پسر) قرار گرفتند. ابزار اندازه گیری، آزمون خلاقیت تورنس (فرم الف) بود. روش بدیعه پردازی با تدریس علوم اجتماعی، علوم تجربی و انشاء (بنویسیم) به مدت سه ماه در گروه آزمایشی اجرا شد، ولی گروه کنترل هیچ گونه مداخله‌ای دریافت نکردند. نتایج به دست آمده از تحلیل کوواریانس نشان داد که بین میانگین نمرات آزمون خلاقیت در مرحله پیش آزمون و پس آزمون در گروه‌های آزمایشی و کنترل تفاوت معناداری وجود داشت. همچنین بین افزایش نمره خلاقیت دانش‌آموزان پسرو دانش‌آموزان دختر در مؤلفه‌های سیالی، انعطاف، اصالت و نمره کل خلاقیت تفاوت معنادار مشاهده گردید. پرونده مقاله