هدف از انجام این پژوهش که به روش آزمایشی انجام شده است، مقایسه تأثیر آموزش راهبردهای تصویر سازی ذهنی، تفکر بلند، بازنمایی کتبی و بازنمایی حرکتی بر عملکرد دانش‌آموزان پسر پنجم ابتدایی در حل مسائل کلامی ریاضی بوده است. بدین منظور، از طریق روش نمونه گیری خوشه‌ای تصادفی دو مدرسه ابتدایی پسرانه از ناحیه 3 آموزش و پرورش شهر اصفهان انتخاب شد. .به صورت تصادفی 75 نفر از دانش‌آموزان این 2مدرسه انتخاب و به صورت تصادفی نیز به 5 گروه 15 نفری شامل گروه تصویر سازی ذهنی، گروه تفکر بلند، گروه بازنمایی کتبی یا نوشتاری (رسم شکل، تصویر، جدول، نوشتن کلمات و نمادها)، گروه بازنمایی حرکتی (استفاده از دست‌ها) و گروه کنترل تقسیم شدند. به تمامی دانش‌آموزان 5 گروه یک پیش آزمون شامل 12 مسأله کلامی ریاضی وآزمون ماتریس‌های پیشرونده ریون داده شد. تفاوت معناداری بین میانگین نمره‌های کسب شده توسط دانش‌آموزان 5 گروه در پیش آزمون و آزمون هوشی ریون مشاهده نشد. به هر یک از گروه‌های آزمایشی به مدت 10 جلسه 45 دقیقه‌ای آموزش داده شد. گروه کنترل هیچ آموزشی را دریافت نکرد. پس از اتمام جلسات آموزشی، تمامی افراد 5 گروه، به پس آزمون حل مسائل کلامی ریاضی که فرم مشابه و همتای پیش آزمون بوده است، پاسخ دادند. تحلیل واریانس یک طرفه بر روی تفاضل نمره‌های پیش آزمون ـ پس آزمون دانش‌آموزان گروه‌های آزمایشی و کنترل، تفاوت‌های قابل ملاحظه و معناداری را بین گروه‌ها نشان داد. دانش‌آموزان گروه بازنمایی کتبی و گروه تصویر سازی ذهنی ، در مقایسه با گروه کنترل، عملکرد بهتری در پس آزمون نشان دادند. نتایج به دست آمده، تأثیرمثبت استفاده ازروش‌های بازنمایی کتبی و تصویرسازی ذهنی را در حل مسائل کلامی ریاضی، تأیید می‌کنند. پرونده مقاله