هدف اصلی این پژوهش بررسی ارتباط بین انواع سبک تفکر و خلاقیت و نوآوری مدیران مدارس است. روش پژوهش از نوع توصیفی‌ـ همبستگی و جامعۀ آماری آن همۀ مدیران (110 نفر) مدارس شهرستان لامرد در سال تحصیلی 88 ـ87 است. با به‌کارگیری روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای، 90 مدیر به‌عنوان نمونۀ آماری انتخاب شدند. در این تحقیق از دو ابزار اندازه‌گیری، پرسشنامۀ سبک تفکر (InQ، هریسون و برامسون، 1997) و پرسشنامه مقیاس نوآوری سازمانی (زارعی، 1385) استفاده شد. ضریب پایایی آنها با استفاده از روش بازآزمایی با فاصلۀ زمانی دو هفته، به ترتیب برابر73/0 و 67/0 به‌دست آمد که در سطح 01/0 کاملاً معنادار بود. داده‌های به‌دست آمده، با نرم‌افزار آماری SPSS و با استفاده از روش‌های آمار توصیفی (فراوانی و درصد فراوانی) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه و آزمون t مستقل) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که افراد نمونه، بیشتر سبک‌های تفکر تحلیل‌گرا و آرمان‌گرا را ترجیح داده و کمتر از سایر سبک‌ها استفاده کرده‌اند. همچنین بین سبک تفکر مدیران مدارس با نوآوری رابطۀ معناداری وجود دارد و سبک تفکر عمل‌گرا بیشترین پیش‌بینی‌کنندۀ نوآوری سازمانی است (45/0= β، 05/0 >P-Value). اگرچه میزان نوآوری سازمانی مدیران زن و مرد نسبتاً بالاست و تفاوت معناداری میان آنها وجود ندارد (05/0 < 38/0= P-Value)، اما نتایج حاصل نشان می‌دهدکه تفاوت معناداری بین مدیران زن و مرد در دو بعد از ابعاد نوآوری سازمانی یعنی بعد ساختاری (01/0 > 003/0= P-Value) و فرهنگی (01/0 > 02/0= P-Value) وجود دارد، بدین صورت که میانگین نمرات بعد فرهنگی مردان بیشتر از زنان است. و در بعد ساختاری میانگین زنان بیشتر از مردان است پرونده مقاله