مقدمه و هدف پژوهش: ازآنجا که محیط مدرسه، محیط کسب دانش و رشد همه جانبه افراد است، کیفیت محیطی مدرسه بر تجربه مثبت و منفی کسب شده دانش آموزان از مدرسه اثرگذار است.وبه دنبال آن، ادراک دانش آموزان از محیط مدرسه، زمینه ساز رشد خودپنداره تحصیلی آنان می شود و اعتماد و اطمینان آنها به توانایی شان را افزایش می دهد. بنابراین، هدف پژوهش حاضر تبیین تاثیر ارتقاء کیفیت و ادراک محیطی فضای مدرسه بر خودپنداره تحصیلی دانش آموزان از نگاهی پدیدارشناسانه می باشد. روش پژوهش: پژوهش حاضر به روش کیفی (اکتشافی)و با رویکرد پدیدارشناسی توصیفی می باشد. روش گردآوری داده ها بااستفاده ازمنابع اسنادی معتبر موجود و مصاحبه نیمه ساختاریافته با دانش آموزان مدرسه منتخب شهراصفهان بوده است که اطلاعات گردآوری شده براساس روش تحلیل کلایزی در نرم افزاراطلس تی-آی (8) ارائه شده است. یافته‌ها: وجود امکانات مناسب در مدرسه که موجب بالابردن شاخص های ذهنی و عینی محیط خواهدبود، برخودپنداره تحصیلی دانش آموزان نیز تاثیری مثبت دارد و در واقع این موارد به عنوان محرک های محیطی در فضای مدرسه بر فرد اثرگذار می باشد. نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاکی از آن است که با در نظرگرفتن شاخص های کیفیت عینی و ذهنی محیط و ارتقاء محیط کالبدی مدرسه براساس کیفیت های فضایی آن بر ادراک محیطی فرد موثر است، می توان بر عاطفه دانش آموزان نسبت به محیط مدرسه وداوری او نسبت به خود تاثیری مثبت ایجادنمود که درنهایت، موجب ارتقاء خودپنداره تحصیلی دانش آموزان خواهد بود. پرونده مقاله