از مهمترین بررسی های موضوعی که در بخش مطالعات حوزه روان شناسی سیاسی انجام می شود، بررسی شخصیت و هوش سیاسی رهبران است. پژوهش حاضر تحلیلی بر شخصیت رهبران سیاسی با تاکید بر نقش ذهن آگاهی و هوش سیاسی دارد و به طور موردی شخصیت سیاسی یکی از رهبران آمریکا (ترامپ) و کره شمالی (کیم) را در این زمینه مورد بررسی قرار داده است. پرسش اساسی پژوهش حاضر این بود که چگونه هوش سیاسی و ذهن آگاهی بر تصمیم گیری رهبران سیاسی ای دو کشور اثرگذار بوده است؟ در این پژوهش که از نوع توصیفی- تحلیلی انجام شد، نحوه ی ارتباط هوش سیاسی و ذهن آگاهی با رهبری تحول گرا و مولفه های آن در بافت شخصیتی رهبران مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که تیبپ های شخصیتی رهبران نقش مهمی در سبک رهبری و تعاملات فردی و اجتماعی آنها دارد. بر اساس یافته ها، هوش سیاسی و ذهن آگاهی رهبران متاثر از شخصیت سیاسی در پرتو شیوه های نفوذ، منابع قدرت، سازگاری ها و ناسازگاری های فردی و ارزش های هویتی بر تصمیم گیری و تامین منافع رهبران سیاسی دو کشور آمریکا و کره شمالی اثر گذار بوده است و می توان گفت این دو مفهوم با توجه به پیچیدگی و چالش‌های حاکم بر روابط دو کشور، در مدیریت هوشمندانه‌ی آنها نقش موثری داشته است. پرونده مقاله

از مؤلفه‌های مهم شکل‌دهی سیاست خارجی کشورها نگاه و نگرش کارگزاران آن کشور به جهان است. راهبرد کلان کشورها از درک رهبران آنها از محیط و فضای بین‌المللی، اهداف و منافع ملی خود و تهدیدات موجود علیه کشور آغاز می‌شود. رویکرد ترامپ برای حل بحران هسته‌ای کره‌شمالی با فراز و فرودهای مختلفی همراه بود. ترامپ در یک ساله نخست راهبرد سرسختانه‌ای را علیه پیونگ یانگ اتخاذ کرد. از طرف دیگر در کره شمالی شخصیت رهبر مهمترین نهاد تعیین سیاست و تصمیم‌ساز اصلی سیاست خارجی است. سایر متغیرها از جمله عوامل اجتماعی در گفتمان سیاست خارجی کره‌ شمالی جایگاهی ندارد و در کره شمالی همه چیز رهبر است. هدف این مقاله آن است با روش توصیفی – تحلیلی به تجزیه و تحلیل سبک رهبری سیاسی دو کشور ایالات متحده و کره-شمالی در عرصه سیاست خارجی پرداخته و مقایسه‌ای تطبیقی میان این دو داشته باشد. این مقاله به دنبال پاسخ به این پرسش است که سبک رهبری ترامپ و اون در عرصه سیاست خارجی از چه تفاوت‌هایی برخوردار است؟ این تفاوت ها چه تاثیری در عرصه بین الملل ایجاد می کند؟ نتایج حاصل تحلیل سبک رهبران این دو کشور و اقداماتشان نشان میدهد کمترین پایبندی به ساختارهای سیاسی و اصول سیاست خارجی داشتند. واقعیت این است اگرچه رویکرد کاملاً مشخصی درباره سیاست خارجی نداشتند اما بر اساس سبک رهبری‌شان دیدگاه کلان و به‌هم‌پیوسته‌ای درباره جهان، سیاست خارجی و هزینه – سودهای این دو کشور در این حوزه داشتند که مبنای تصمیمات و سیاست-های کلان در مقابل یکدیگر نیز به حساب می‌آمد. پرونده مقاله

یکی از مؤلفه های مهم در شکل دهی به سیاست خارجی کشورها نگاه و نگرش کارگزاران آن کشور به جهان است. راهبرد کلان کشورها از درک رهبران آنها از محیط و فضای بین المللی، اهداف و منافع ملی خود و تهدیدات موجود علیه کشور آغاز می شود. در 20 ژانویه 2017 دونالد ترامپ به عنوان چهل و پنجمین رییس جمهور آمریکا انتخاب شد. رویکرد او برای حل بحران هسته ای کره شمالی با فراز و فرودهای مختلفی همراه بود. ترامپ در یک ساله نخست راهبرد سرسختانه ای را علیه پیونگ یانگ اتخاذ کرد. از طرف دیگر در کره شمالی شخصیت رهبر مهمترین نهاد تعیین سیاست های کشور و تصمیم ساز اصلی در سیاست خارجی است. سایر متغیرها از جمله عوامل اجتماعی در گفتمان سیاست خارجی کره شمالی جایگاهی ندارد و در کره شمالی همه چیز رهبر است. شخصیت رهبر موجب می شود که تفسیر موسعی از نقش خود داشته باشد. هدف این مقاله آن است تا با روش توصیفی – تحلیلی به تجزیه و تحلیل سبک رهبری سیاسی دو کشور ایالات متحده و کره شمالی در عرصه سیاست خارجی پرداخته و مقایسه ای تطبیقی میان رهبران سیاسی این دو کشور (ترامپ و اون) داشته باشد. این مقاله به دنبال پاسخ به این پرسش است که سبک رهبری ترامپ و اون در عرصه سیاست خارجی از چه تفاوت هایی برخوردار است؟ و این تفاوت ها چه تاثیری در عرصه بین الملل ایجاد می کند؟ نتایج حاصل از تحلیل سبک رهبران این دو کشور و اقداماتشان نشان می دهد که کمترین پایبندی را به ساختارهای سیاسی و اصول سیاست خارجی داشتند. واقعیت این است که اگرچه رویکرد کاملاً مشخص و دقیقی درباره سیاست خارجی نداشتند و اما بر اساس سبک رهبری شان دیدگاه کلان و به هم پیوست ه ای درباره جهان، سیاست خارجی و هزینه – سودهای این دو کشور در این حوزه داشتند که مبنای تصمیمات و سیاست های کلان در مقابل یکدیگر نیز به حساب می آمد. پرونده مقاله