هدف این پژوهش تعیین اثربخشی بازی‌های آموزشی مبتنی بر یادگیری هیجانی- اجتماعی بر همدلی و شایستگی اجتماعی در کودکان پیش‌دبستانی بود. این پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش کودکان پیش‌دبستانی ناحیه 4 شهر مشهد در سال تحصیلی 1400-1399 بودند. نمونه پژوهش 48 نفر بودند که با روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی با کمک قرعه‌کشی در دو گروه مساوی جایگزین شدند و گروه آزمایش 20 جلسه 45 دقیقه با روش بازی‌های آموزشی مبتنی بر یادگیری هیجانی- اجتماعی آموزش دید و گروه کنترل در این مدت آموزشی دریافت نکرد. داده‌ها با دو خرده‌مقیاس همدلی و شایستگی اجتماعی در مقیاس ارزش‌های هیجانی- اجتماعی و تاب‌آوری برای کودکان پیش‌دبستانی (راویتچ، 2013) گردآوری و با آزمون‌های خی‌دو، تی مستقل و تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر تحلیل شدند. یافته‌ها نشان داد که در مرحله پیش‌آزمون گروه‌های آزمایش و کنترل از نظر هیچ‌یک از متغیرهای همدلی و شایستگی اجتماعی تفاوت معنی‌داری نداشتند (05/0P>)، اما در مراحل پس‌آزمون و پیگیری از نظر هر دو متغیر مذکور تفاوت معنی‌داری داشتند (05/0P<). دیگر یافته‌ها نشان داد که مداخله به روش بازی‌های آموزشی مبتنی بر یادگیری هیجانی- اجتماعی باعث افزایش معنی‌دار همدلی و شایستگی اجتماعی در کودکان پیش‌دبستانی شد و نتایج مداخله در مرحله پیگیری نیز حفظ شد (05/0P<). نتایج نشان‌دهنده اثربخشی روش بازی‌های آموزشی مبتنی بر یادگیری هیجانی- اجتماعی بر افزایش همدلی و شایستگی اجتماعی در کودکان پیش‌دبستانی بود. بنابراین، برای بهبود ارزش‌های هیجانی- اجتماعی کودکان پیش‌دبستانی می‌توان از روش بازی‌های آموزشی مبتنی بر یادگیری هیجانی- اجتماعی در کنار سایر روش‌ها استفاده کرد. پرونده مقاله

با توجه به اهمیت توانایی‌های هیجانی- اجتماعی در دوران کودکی به‌ویژه در دوران پیش‌دبستانی، لزوم مداخله با هدف بهبود و ارتقای توانایی‌های هیجانی- اجتماعی و بهره‌گیری از روش‌های آموزشی مبتنی بر بازی به‌ویژه برای کودکان پیش‌دبستانی، پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی بازی‌های آموزشی مبتنی بر یادگیری هیجانی- اجتماعی بر افزایش توانایی‌های هیجانی- اجتماعی در کودکان پیش‌دبستانی انجام شد. مطالعه حاضر نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری دو ماهه با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش کودکان پیش‌دبستانی ناحیه 4 شهر مشهد در سال تحصیلی 1400-1399 بودند. نمونه پژوهش 48 نفر بودند که با روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی با کمک قرعه‌کشی در دو گروه 24 نفری جایگزین شدند. گروه آزمایش 20 جلسه 45 دقیقه‌ای با روش بازی‌های آموزشی مبتنی بر یادگیری هیجانی- اجتماعی آموزش دید و گروه کنترل در لیست انتظار برای آموزش قرار گرفت. ابزار پژوهش مقیاس ارزش‌های هیجانی- اجتماعی و تاب‌آوری برای کودکان پیش‌دبستانی بود. داده‌ها با روش‌های تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی در نرم‌افزار SPSS نسخه 25 در سطح معناداری 05/0 تحلیل شدند. یافته‌ها نشان داد که بین گروه‌های آزمایش و کنترل از نظر توانایی‌های هیجانی- اجتماعی در کودکان پیش‌دبستانی تفاوت معنی‌داری وجود داشت. به عبارت دیگر، بازی‌های آموزشی مبتنی بر یادگیری هیجانی- اجتماعی باعث افزایش توانایی‌های هیجانی- اجتماعی در کودکان پیش‌دبستانی شد و نتایج در مرحله پیگیری نیز باقی ماند (05/0P<). طبق نتایج این پژوهش، برنامه‌ریزی جهت بهبود توانایی‌های هیجانی- اجتماعی در کودکان پیش‌دبستانی بر اساس بازی‌های آموزشی مبتنی بر یادگیری هیجانی- اجتماعی در کنار سایر روش‌های آموزشی موثر ضروری است. پرونده مقاله