پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط احساس انسجام روانی و سلامت اجتماعی با کیفیت زندگی در زنان با جراحی پستان انجام شد. این مطالعه توصیفی-تحلیلی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش زنان با جراحی پستان مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی و درمانی شهر شیراز در فصل‌های بهار و تابستان سال 1397 بودند. بر اساس فرمول تاباخنیک و فیدل 100 نفر با روش در دسترس به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش پرسشنامه‌های احساس انسجام روانی (فلنسبرگ-مدسن و همکاران، 2006)، سلامت اجتماعی (کی‌یز، 1998) و کیفیت زندگی (سازمان بهداشت جهانی، 2010) بودند. داده‌ها با روش‌های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با مدل گام‌به‌گام تحلیل شدند. یافته‌ها نشان داد که متغیرهای احساس انسجام روانی و سلامت اجتماعی با کیفیت زندگی در زنان با جراحی پستان ارتباط مثبت و معنادار داشتند و توانستند 46 درصد از تغییرات کیفیت زندگی در زنان با جراحی پستان را تبیین کنند (05/0P پرونده مقاله

هدف این مطالعه تعیین تاثیر آموزش مهارت‌های ارتباطی بین‌فردی بر بهبود روابط اجتماعی و حل تعارض‌های بین‌فردی بود. روش مطالعه نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش زنان دارای مشکلات زناشویی مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره و خدمات روانشناختی شهر شیراز در سال 1398 بودند. از میان آنان 50 نفر با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و به روش تصادفی در دو گروه مساوی جایگزین شدند. گروه آزمایش 7 جلسه 2 ساعته (هفته‌ای یک جلسه) با روش مهارت‌های ارتباطی بین‌فردی آموزش دید و گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. داده‌ها با پرسشنامه‌های روابط اجتماعی (منجمی‌زاده، 1391) و حل تعارض‌های بین‌فردی (فیشر و اوری، 1981) جمع‌آوری و با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری در نرم‌افزار SPSS-24 تحلیل شدند. نتایج نشان داد که آموزش مهارت‌های ارتباطی بین‌فردی باعث افزایش معنادار روابط اجتماعی و حل تعارض‌های بین‌فردی در زنان دارای مشکلات زناشویی شد (001/0P<). بنابراین توصیه می‌گردد که درمانگران برای بهبود ویژگی‌های روانشناختی به‌ویژه افزایش روابط اجتماعی و حل تعارض‌های بین‌فردی از روش آموزش مهارت‌های ارتباطی بین‌فردی در کنار سایر روش‌های آموزشی و درمانی استفاده کنند. پرونده مقاله