هدف از پژوهش حاضر مقایسه سبک زندگی، مکانیزمهای دفاعی و تاب آوری در زوجهای در آستانه طلاق و عادی شهر سوسنگرد بود. نمونه تحقیق شامل 120 نفر ( 30 زوج سازش یافته و 30 زوج در شرف طلاق) بودند که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. جهت گرد آوری داده ها از پرشسنامه های سبک زندگی ارتقا دهنده سلامت والکر و پلیرکی، سبک دفاعی اندروز و همکاران و مقیاس تاب آوری موبرای استفاده شد. پژوهش حاضر از نوع علی- مقایسه ای بود. نتایج تحلیل واریانس چند متغیری ( مانوا) نشان داد که بین سبک زندگی زوجهای در آستانه طلاق و عادی تفاوت معناداری وجود دارد. بین مولفه رشد معنوی، مسولیت پذیری، روابط بین فردی و مدیریت استرس سبک زندگی دو گروه تفاوت معناداری مشاهده شد ولی بین مولفه ورزش و تغذیه تفاوت معناداری یافت نشد. همچنین بین سبک دفاعی رشد یافته، رشد نیافته و روان آزرده و تاب آوری دو گروه نیز تفاوت معناداری بدست آمد. پرونده مقاله