اهمال‌کاری تحصیلی از مشکلات شایع و رایج بین دانشجویان است که پیامدهای منفی زیادی به همراه دارد. هدف پژوهش حاضر پیش‌بینی اهمال‌کاری تحصیلی دانشجویان براساس خودکارآمدی، خودتنظیمی، کمال‏گرایی، ترس از ارزیابی منفی، علاقه به رشته، جهت‌گیری هدفی، عزت نفس و جنسیت است. روش پژوهش همبستگی و جامعۀ آماری، همۀ دانشجویان کارشناسی دانشگاه تهران بوده، و براساس روش نمونه‌گیری طبقه‌ای نسبی، تعداد 272 دانشجو از دانشکده‌های مختلف انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل مقیاس جهت‌گیری هدفی الیوت و مک‌گرگور، مقیاس کوتاه ترس از ارزیابی منفی لیری، مقیاس کمال‌گرایی چند بعدی فراست، مقیاس خودکارآمدی شرر، سیاهۀ عزت نفس رزنبرگ، پرسشنامۀ اهمال‌کاری تحصیلی سولومون و راثبلوم، پرسشنامۀ راهبردهای انگیزشی پنتریچ و دی‌گروت و پرسشنامه علاقه به رشته، هدایتی و همکاران بوده و تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از روش‌های آماری رگرسیون پس‌رونده و تی مستقل و تحلیل واریانس بوده است. یافته‌ها نشان داد، متغیرهای تردید در کارها، و ارزشگذاری بیرونی نسبت به اهداف، پیش‌بینی‌کننده‌های مثبت اهمال‌کاری و متغبرهای خودکارآمدی، علاقه به رشته، سازماندهی، جهت‌گیری مهارت‌مدار گرایشی، و جهت‌گیری عملکرد مدارگرایشی، پیش‌بینی‌کننده‌های منفی اهمال‌کاری تحصیلی دانشجویان هستند.   پرونده مقاله

پرونده مقاله